ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΠΟ ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΟ ΑΧΥΡΟ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ - ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ

 

"ΠΑΤΕΙΤΕ ΕΠΙ ΟΦΕΩΝ ΚΑΙ ΣΚΟΡΠΙΩΝ"

Ευαγγελική Ρήσις

Wishbone Ash – The King Will Come

In the fire, the king will come
Thunder rolls, piper and drum
Evil sons, overrun
Count their sins judgment comes

The checkerboard of Knights and Knaves
Man will die, man be saved
The sky will fall, the earth will pray
When judgment comes to claim its day

See the word of the prophet
On a stone of his hand
Poison pen revelation
Or just a sign in the sand?

The checkerboard of Knights and Knaves
Man will die, man be saved
The sky will fall, the earth will pray
When judgment comes to claim its day

See the word of the prophet
On a stone of his hand
Poison pen revelation
Or just a sign in the sand?

 

1. Ο ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΟΣ ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

   Σήμερα το πρωί ξύπνησα αισθανόμενος μια Δόνηση. Ήταν η Κρούση από τον θριαμβικό ήχο που παρήγαν οι Ερπύστριες του κατερχόμενου Άρματος τού Χριστού. 

   Κοίταξα έξω από το παράθυρο. Είδα τον χιονισμένο δρόμο και τον γαλανό ουρανό χωρίς σύννεφα. Στον απέναντι τοίχο αντανακλούσε το φως του Ηλίου. Είδα επάνω του να κινούνται σκιές. Αισθάνθηκα, ότι όλα όσα έζησα μέχρι σήμερα συμπυκνωνόντουσαν σε αυτήν την στιγμή. Τώρα. Η αυλή είναι άδεια. Αισθάνθηκα την προέλευση των σημείων. Ήταν ο θριαμβικός ήχος από τις ερπύστριες του κατερχόμενου Άρματος.

   Θέλω να ξεκαθαρίσω στα πλαίσια αυτής τής ανάρτησης, ότι το παρόν ιστολόγιο δεν έχει θρησκευτικό – εκκλησιαστικό χαρακτήρα. Αυτά που κατατίθενται εδώ, συνιστούν επιγνώσεις και εμπειρίες τού γράφοντος ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ και καλώ τους αναγνώστες να τα εκλαμβάνουν αυστηρά ως προσωπικές απόψεις, εφόσον αυτές στηρίζονται στον τρόπο, που κατανοώ ΕΓΩ πρόσωπα, πράγματα, αλλά και σεβαστές Αυθεντίες. Όσοι επιθυμούν διάλογο επί θεμάτων πίστεως, καλόν είναι να προσφεύγουν στην Ευχαριστιακή Σύναξη που εντάσσονται, στον Πνευματικό Πατέρα τους , στην αδελφική σχέση μεταξύ ομοδόξων και στις αντίστοιχες ιστοσελίδες. Σέβομαι και υποκλίνομαι ενώπιον τής πίστεως καθενός, εφόσον αυτή διέπεται από ανιδιοτελείς προθέσεις. Ταυτοχρόνως, διατηρώ για τον εαυτό μου το προνόμιο να διάγω σε πλαίσια μιας άνευ όρων αναζήτησης με αφετηρία την προσωπική μου κρίση και ότι δυνήθηκα να συνάξω από την ενεργό συμμετοχή μου στην διάρκεια 48 χρόνων σε πολιτικούς, θρησκευτικούς χώρους καθώς και σε κινήματα βάσης με πατριωτικό, αντιμιλιταριστικό, και μάχιμα φιλειρηνικό προσανατολισμό. Θεωρώ την Πίστη μια πολύ προσωπική υπόθεση, η οποία όμως αρμόζει να πραγματώνεται σε πλαίσια κοινωνίας. Διότι, ως διέγνωσε ο Ηράκλειτος: “Εάν μεν κοινωνήσωμεν αληθεύομεν, εάν ιδιωτεύσομεν ψευδόμεθα”. Υποκλινόμενος μπροστά στο: "Αγαπητοί, μη παντί πνεύματι πιστεύετε, αλλά δοκιμάζετε τα πνεύματα ει εκ του Θεού εστίν, ότι πολλοί ψευδοπροφήται εξεληλύθασιν εις τον κόσμον"(Επιστολή Ιωάννου Α, δ, 1). Εννοείται, ότι αυτόν τον έλεγχο προτείνω εξίσου και σε όσους διαβάζουν αυτά που εκάστοτε γράφω.

   Αισθάνομαι περιχαρής, διότι μετά από επισταμένη μελέτη δεκαετιών τής Αποκάλυψης τού Ιωάννου, χωρίς όμως να είμαι σε θέση μέχρι προ ολίγου να αποκωδικοποιήσω τον κεντρικό άξονά της, έχω την αίσθηση, ότι κατανόησα προσφάτως το βασικό της μήνυμα. Ως προσκείμενος στην Πλατωνική Φιλοσοφία, ανέκαθεν έτρεφα τεράστια εκτίμηση για την Διδασκαλία των Μυστικών Πατέρων τής Ορθοδόξου Εκκλησίας. Προ ημερών, μελετώντας εκ νέου το Έργο τού Αγίου Γρηγορίου τού Παλαμά “Υπέρ των Ιερώς Ησυχαζόντων”, διαπίστωσα, ότι πρόκειται για ένα θεολογικό πόνημα απαράμιλης αξίας, που αποτελεί το βαρύ πυροβολικό ενάντια στην σατανολατρία, κατευθυνόμενο ενάντια στον ρωμαϊκό παπισμό, που είναι η “πόρνη βαβυλών” τής Αποκαλύψεως, ενάντια στις απόπειρές του να εξουδετερώσει την Πνευματικότητα στην “Καθ' ημάς Ανατολή”.

   Η χθεσινοβραδυνή πανσέληνος στον Υδροχόο (11 Φεβρουαρίου, στις οκτώμισι) πυροδότησε την μεγάλη συγκέντρωση αστέρων, δηλαδή Ηλίου, Κρόνου, Δίας, Ερμή και Αφροδίτης, στο ζώδιο των επαναστατικών αλλαγών, οι οποίοι ευρισκόμενοι σε γωνία τετραγώνου με τούς πλανήτες Ουρανό και Άρη στο ζώδιο του Ταύρου, χαρακτηρίζοντα από τεράστια ένταση. Δεδομένου, ότι ο Ερμής είναι ανάδρομος, εμφανίζονται με έμφαση οι ήδη υπάρχουσες ανοικτές πληγές. Οπότε αναμένω στην συνέχεια καταιγιστικές εξελίξεις. Αυτές θα κορυφωθούν μετά την 22α Φεβρουαρίου, όταν ο Ερμής ακολουθήσει πρόσω πορεία. Αυτή η Πανσέληνος σηματοδοτεί και ένταση στο επιχυόμενο “ουράνιο διαψιλές” στις καρδιές, που είναι ανεωγμένες προς την Χάριν.

    Είμαι βαθιά πεπεισμένος, ότι οι Q έχουν σαφέστατη συνείδηση, όχι μόνο για την σωτήρια οικουμενική τους παρέμβαση, αλλά και για Θεία άνωθεν αποστολή τους. Έχοντας κατανοήσει τις θεμελιώδεις αρχές τις Πίστεως, εκφράζουν αυτήν την επίγνωση με μόνιμες αναφορές στο Θείον. Όπως θα προσπαθήσω να παρουσιάσω στην συνέχεια, η Αποκάλυψις τού Ιωάννου δεν αποτελεί αναφορά, που περιορίζεται αποκλειστικά σε χριστιανικά πλαίσια, αλλά επισυνάπτεται οργανικά στην Προφητεία τού Προφήτη Δανιήλ. Με αυτόν τον τρόπο φανερώνεται και η βιβλική σχέση μεταξύ πρώιμου Χριστιανισμού και Ιουδαϊκής Πίστεως, από τους κόλπους τής οποίας αυτός αναδύθηκε. Σε αυτό το σημείο θέλω να τονίσω, ότι στο εκάστοτε επικάλυμμα των διαφόρων θρησκειών μπορούν να χωρέσουν διαφορετικές λατρείες, οι οποίες είναι συχνά ριζικά αντικρουόμενες μεταξύ τους. Όπως κατέδειξα σε προηγούμενη ανάρτηση: "ΤΟ ΔΑΣΟΣ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ. ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΡΕΧΟΥΜΕ ΕΥΣΗΜΑ ΣΕ ΜΟΙΡΑΙΑ ΣΠΕΚΟΥΛΑ"   

https://bostopel.blogspot.com/2015/10/blog-post.html 

    Στα πλαίσια τού Ιουδαϊσμού λειτουργούν δυο αντιδιαμετρικές λατρείες: Αυτή, τής μονοθεϊστικής Διδασκαλίας των Προφητών, καθώς και η σιωνιστική σατανολατρεία τού μολόχ των καβαλιστών. Αυτή η διάσπαση – διαφοροποίηση είναι πολύ παλαιά και δεν ανάγεται χρονικά (όπως εν πολλοίς έχει κυριαρχήσει η εντύπωση) στον εξιουδαϊσμό των Χαζάρων. Η διάσπαση αυτή εκδηλώνεται αμέσως μετά την έξοδο των Εβραίων από την Αίγυπτο, με την αντίθεση μεταξύ του Μωυσή, που ήταν αρχιερέας τού μονοθεϊστή / μεταρρυθμιστή Ακενατόν και τής Ελληνίδας συζύγου του Αμφιτρίτης και τού Ιησού τού Ναυή, ο οποίος ώθησε τους Εβραίους να αναστηλώσουν στην έρημο το χρυσό κριάρι. Στα βιβλίο “Βασιλέων Γ΄, Κεφ. 11” αναφέρεται, ό τι ο Σολομών και η κλίκα του είχαν γεμίσει τα υπόγεια του Ναού με κόκαλα από ανθρωποθυσίες. Στο "Βασιλέων Δ΄", Κεφ. 21, στίχοι 1 – 3, αναφέρεται χαρακτηριστικά, ότι ο Εζεκίας “ανέστησεν θυσιαστήριον στον Βάαλ”. (Από αυτά συνάγεται, ότι και τα σχετικά βιβλία τού Ιωάννη Φουράκη, όπως το “Εβραίοι οι Πλαστογράφοι τής Ιστορίας”, ενώ συνέβαλαν ομολογουμένως αποφασιστικά κατά την εποχή τους στην διαδικασία αφύπνισης, διέπονται από χονδροειδή ιστορική μονομέρεια και υπερβολικά λαθεμένες εκτιμήσεις). Δεν είναι τυχαίο, ότι στην κορυφή τού στρατιωτικού επιτελείου, που διεξάγει ήδη το ξεχέρσωμα τής καμπάλ, τοποθέτησαν οι Q δια χειρός Ντόναλντ Τραμπ επικαφαλής τον Miller, που είναι χριστιανός και υπαρχηγό τον Cohen, που είναι ιουδαίος. Όπως επίσης δεν ανήκουν όλοι οι ανήκοντες στον καθολικισμό στην παπική κλίκα, αλλά συγκαταλλέγονται μεταξύ τους και πολλοί ειλικρινείς πιστοί στον Χριστό, όπως οι Ιρλανδοί. Όπως έδειξα σε προηγούμενη ανάρτηση, τα βασικά στελέχη που στηρίζουν τον Πρόεδρο Τραμπ είναι στην πλειοψηφία τους Ιρλανδοί. Για να τιμήσω αυτήν την ιστορική σύμπραξη επί βιβλικής βάσεως καταθέτω το εξής βίντεο, το οποίο περιέχει κάποιες πληροφορίες και για τον τρόπο που παρεμβαίνει το στρατιωτικό επιτελείο, αυτονομημένο πλέον από την γραφειοκτατία τού πενταγώνου: 

 

2. Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΕΡΜΗΝΕΥΩ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΠΟΛΥ ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟΥΣ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΣ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ. 

     Υπάρχει μια ρήση, που τής αποδίδω μεγάλη σημασία. Δεν θυμάμαι από πού αυτή προέρχεται, αλλά αυτό δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, δεδομένου ότι αυτή διεκδικεί μέσω τής διατύπωσής της οικουμενικό και διαχρονικό χαρακτήρα. Αυτή είναι η εξής: “Ενώ ο Θεός είναι Ένας, αποκαλύπτεται στους ανθρώπους με διαφορετικά πρόσωπα”. Αυτή η θεώρηση μοιάζει εξωτερικά εν πρώτοις να επιβραβεύει τον λεγόμενο “συγκρητισμό”, την τάση δηλαδή να μπουν όλες οι θρησκείες μέσα στο ίδιο καζάνι και να ανακατευτούν μεταξύ τους από τον αναδευτήρα κάποιου, που επιθυμεί να επαίρεται, ότι βρίσκεται υπέρ άνω όλων αυτών. Νομίζω όμως, ότι μια τέτοιου είδους ερμηνεία, προέρχεται από την τάση περιχαράκωσης στα πλαίσια ενός δόγματος. Όπου, το όποιο δόγμα αντιμετωπίζεται ως συγκεκριμένη κωδικοποίηση ενός συνόλου αρχών. Αντιθέτως για τους Εκκλησιαστικούς Πατέρες το δόγμα συνιστούσε “την ζώσα αλήθεια της Εκκλησίας”. Είναι καθοριστικής σημασίας, ότι η Ορθόδοξη Ανατολή ακολούθησε την οδό τής “Αποφατικής Θεολογίας”, αποφεύγοντας σε αντίθεση με την Δύση να ορίσει και να περιχαρακώσει τα μύχια τού Θείου. Αναμφίβολα, το “Σύμβολον της Πίστεως” (ΠΙΣΤΕΥΩ) τής Νίκαιας και τής Κωνσταντινούπολης, θεσπίστηκε από την Α΄ και την Β΄ Οικουμενική Σύνοδο ως “Όριον τής Πίστεως”. Για να θέσει δογματικά όρια έναντι ετεροδιδασκαλιών, οι οποίες απειλούσαν να διαφοροποιήσουν το χριστιανικό δόγμα, όπως αυτό είχε διατυπωθεί στην συγκεκριμένη ιστορική φάση. Στόχος μου στα πλαίσια των προσεγγίσεων αυτής τής ανάρτησης δεν είναι να αναπτύξω κάποια θεολογικής υφής πραγματεία σχετικά με το ισχύον δόγμα, ή πολύ περισσότερο να το θέσω υπό την όποια αμφισβήτηση (διαδικασία, που δεν αποκλείω να πράξω μελλοντικά, εφόσον αυτό κριθεί σκόπιμο από τις αναγκαιότητες επερχόμενων καιρών, δεδομένου, ότι περί αυτού διαθέτω συγκεκριμένη άποψη). Στόχος μου εδώ είναι να καταδείξω αρχικά τον πυρήνα τού τρόπου, που χειρίστηκε αυτό το δεδομένο η Παράδοση των Μυστικών Πατέρων τής Ορθοδόξου Εκκλησίας, ενώπιον τού οποίου υποκλίνομαι, ώστε να καταστεί κατανοητός ο τρόπος, που εκλαμβάνω κάποιες αναφορές της Αποκάλυψης του Ιωάννου. Στο έργο του “Η Θέα τού Θεού” αναφέρει ο σημαντικότατος Ρώσος Θεολόγος ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ ΛΟΣΚΙ, στο κεφάλαιο για τούς Καππαδόκες Πατέρες: “Κατά τον Άγιον Γρηγόριον τον Θεολόγον από το φως τής Αγλιας Τριάδος μάς χωρίζει το σκότος, ο γνόφος... Αφού ο Θεός άλλοτε εμφανίζεται ως φως, και άλλοτε ως σκότος (γνόφος), κατά τον άγιον Γρηγόριον δεν υπάρχει θέα τής θείας ουσίας. Η ένωσις (των δύο) παρουσιάζεται ως κάτι το οποίον υπερέχει πάσαν θεωρίαν και κείται επέκεινα τού νου, εκεί όπου η γνώσις καταργείται και μένει μόνον η αγάπη. Ή μάλλον, εκεί όπου η γνώσις αγάπη γίνεται...”. Σχετικά με αυτό αξίζει να αναφερθεί η δεοντολογία τής συγκρότησης τού ναού στα πλαίσια τής Ορθοδόξου λατρείας. Ο λατρευτικός χώρος τέλεσης, όπου συμμετέχουν οι πιστοί, χωρίζεται μέσω τού τέμπλου από το Ιερόν τού ναού, στο οποίον εισέρχονται μόνον οι ιερείς. Αυτή η ρύθμιση δεν συνεπάγεται – πάντοτε κατά τη γνώμη μου – ότι οι ιερείς γνωρίζουν κάποια αλήθεια, που αγνοούν οι πιστοί. Το τέμπλο συνιστά ρύθμιση, που σηματοδοτεί την πλήρη αγνωσία τής θείας ουσίας. Οι παπικοί κατάργησαν το τέμπλο στους ναούς τους, δεδομένου, ότι στα ειδωλολατρικά κρόνια - χθόνια μυστήρια, που αυτοί συνεχίζουν με τους παιδοβιασμούς και τα τοιαύτα, όλη η ομήγυρης έβλεπε τους εκπεσόντες δαίμονες ένα προς ένα. Κατά συνέπεια, είναι φρόνιμο η καλώς νοούμενη δογματική συνέπεια, να μην απολήγει σε εμμονές, με το να βγάζουμε την αλήθεια περί Θείου ως φακό από το τσεπάκι. Δεδομένου, ότι ο ΩΝ, ο ΗΝ και ο ΕΡΧΟΜΕΝΟΣ είναι το Όλον, που ενώ περιέχει την Δημιουργία, ταυτοχρόνως την υπερβαίνει και εφόσον το ΠΝΕΥΜΑ πνέει όπου αυτό θέλει και είναι πανταχού παρόν, αρμόζει να γονατίζουμε μπροστά στις υπερβατικές επιγνώσεις, όχι ως ιδιοκτησιακό απόκτημα, αλλά ως ασκητικό επίτευγμα. 

   Βάσει αυτών που παράθεσα ανωτέρω, εκτιμώ, ότι κάποια πολύ σημαντικά κείμενα κάποιων θρησκειών υπέχουν οικουμενικό και διαχρονικό χαρακτήρα. Τέτοια είναι η "Επί τού όρους ομιλία" των Ευαγγελίων, Η Αποκάλυψη τού Ιωάννου, η προφητεία του Προφήτη Δανιήλ, το Ταο Τε Κινγκ του Λάο Τσε, η Μπαγκαβάντ Γκιτά των Ινδουιστών, τα ενορατικά κείμενα τού Πατάντζαλι, τα Ποιήματα τού Λάμα Μιλαρέπα (Μεγάλη Άμαξα) οι Διάλογοι τού Πλάτωνος κ.ά.. Σε αρκετά από αυτά τα Ιερά Κείμενα κάνουν συχνότατα αναφορές πλείστοι όσοι, οι οποίοι δεν ανήκουν στον εκάστοτε δογματικό χώρο, που εντάσσονται αυτά, αποδεχόμενοι την συμπυκνωμένη σοφία, που αυτά περιέχουν. Μέσα από αυτό το πρίσμα θεωρώ, ότι τόσο η Προφητεία τού Προφήτου Δανιήλ, όσο και η Αποκάλυψη τού Ιωάννου, αλλά και ο τελευταίος Χρησμός των Δελφών και τα Παραγγέλματα, συνιστούν την διαχρονική και οικουμενική επιλογή εκφοράς τού Πνεύματος στον ιστορικό κύκλο που διανύουμε.

     Εκτιμώντας, ότι η Προφητεία της Αποκαλύψεως είναι το κυρίως Πνευματικό Μήνυμα παγκοσμίου βεληνεκούς για τα επερχόμενα, με εν δυνάμει αποδέκτη κάθε ενδιαφερόμενο, ειδικά στην εποχή που η μετάδοση τής πληροφορίας προσφέρει απρόσκοπτη πρόσβαση σε κάθε άνθρωπο καλής θελήσεως, θεωρώ καθήκον μου να μεταδώσω την προσωπική μου ερμηνεία σχετικά. Ξεκαθαρίζοντας, ότι πλείστα όσα ερεθίσματα σχετικά έχω υιοθετήσει από προσπάθειες άλλων ενδιαφερομένων, οι οποίες στην τρέχουσα φάση, που αυτή η προφητεία αποκτά μια μοναδικής αξίας επικαιρότητα, δρομολογούνται με έμφαση. Επί πλέον εκτιμώ, ότι κάποιες από αυτές τις προσπάθειες ερμηνείας, διέπονται από μια εκπληκτική ευστοχία. Επειδή ακριβώς βρισκόμαστε στην τελική φάση της πραγμάτωσης όσων προφητεύονται, ένα σημαντικό τμήμα της προφητείας έχει πραγματοποιηθεί ήδη. Άρα έχουμε στην διάθεσή μας πολύ απτά δεδομένα, ώστε να ερμηνεύσουμε τούς συμβολισμούς των αντίστοιχων κεφαλαίων. Με εφόδιο αυτήν την αποκωδικοποίηση διαθέτουμε πλέον μια στέρεη βάση για την προσπάθειά μας να ερμηνεύσουμε όσα υπολείπονται να φανερωθούν.

    Στις 26 Απριλίου 1986 συνέβη το μεγάλο ατύχημα στο πυρηνικό εργοστάσιο τού Τσέρνομπυλ. Αυτό το δραματικής σημασίας γεγονός, αποτέλεσε σοκ για την παγκόσμια κοινότητα, επιφέροντας μια βαθιά ανησυχία και ένα έντονο προβληματισμό σχετικά τους κινδύνους που εγκυμονούσε, όχι μόνον η ειρηνική χρήση τής πυρηνικής ενέργειας, αλλά κυρίως το τεράστιο πυρηνικό οπλοστάσιο, που βρισκόταν εν πολλοίς στην κατοχή και διαχειριστική ευχέρεια δυνάμεων εξόχως επιθετικών και αλόγιστων. Πέραν όμως τής γενικότερης προβληματικής, που έθεσε το ατύχημα στο Τσέρνομπυλ αναφορικά με τους κινδύνους που προέρχονται από τα πυρηνικά, δρομολογήθηκε και μια άλλους ενδιαφέρουσα διαδικασία. Λέγεται γενικά, ότι σε συνθήκες μεγάλων κρίσεων, όταν η σκέψη και η προοπτική των ανθρώπων προσκρούει σε αδιέξοδα, αυτοί στρέφονται προς μεταφυσικές αναζητήσεις. Στην συγκεκριμένη φάση προκάλεσε ιδιαίτερη αίσθηση σε αρκετούς ανθρώπους διεθνώς το γεγονός, ότι Τσέρνομπυλ στα ρωσικά σημαίνει άψινθος. Οπότε μοιραία τότε η προσοχή στράφηκε, στα πλαίσια ενός αναπάντεχου γεγονότος με καταλυτικές συνέπειες για όλον τον πλανήτη, προς την Αποκάλυψη τού Ιωάννου και ειδικά προς το κεφάλαιο Η΄, στίχοι 10 – 13, όπου γίνεται λόγος: “...και έπεσεν εκ τού ουρανού αστήρ μέγας καιόμενος ως λαμπάς, και έπεσεν επί το τρίτον των ποταμών και επί τάς πηγάς των υδάτων. Και το όνομα τού Αστέρος λέγεται άψινθος, και εγένετο το τρίτον των υδάτων εις άψινθον, και πολλοί των ανθρώπων απέθανον εκ των υδάτων, ότι επικράνθησαν". 

    Κατά την ίδια περίοδο, που το ατύχημα στο Τσέρνομπιλ έστρεψε την προσοχή προς την Προφητεία, εντεινόταν μια διαδικασία, που είχε ξεκινήσει πριν αρκετά χρόνια, η οποία όμως συνοδεύτηκε ξαφνικά από μια συγκεκριμένη ρύθμιση, που οδήγησε ακόμη περισσότερους ανθρώπους να κορυφώσουν την προσοχή τους απέναντι στην Αποκάλυψη και ειδικότερα στο κεφάλαιο ΙΓ΄, στίχοι 16 και 17, όπου γίνεται αναφορά στο χάραγμα, ενώ στο ίδιο κεφάλαιο γίνεται λόγος για τον αντιχριστάρα. Η διαδικασία που εντάθηκε σε εκείνη την φάση, ήταν η διεύρυνση της διάδοσης του λεγόμενου “πλαστικού χρήματος” μέσω των πιστωτικών κρατών. Αυτό όμως που πυροδότησε το σχετικό ενδιαφέρον, ήταν η επιβολή στην σήμανση των προϊόντων τού γραμμικού κώδικα και η ανάγνωση του από τις ταμειακές μηχανές. Τότε , τα εκδοτικά διεθνώς μέ συνωμοσιολογικό προσανατολισμό, χωρίς αυτά να έχουν πάντοτε συγκεκριμένη εκφορά προς τον χριστιανισμό, παρουσίαζαν άρθρα αναφορικά με την κατάργηση τού ρευστού χρήματος, συνδέοντας πάντοτε το φαινόμενο αυτό με την Αποκάλυψη. Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσε το δεδομένο, ότι το πρώτο, το μεσαίο και το τελευταίο ψηφίο του γραμμικού κώδικα αντιστοιχούσαν στον αριθμό 6 σχηματίζοντας τον αριθμό τού θηρίου της Αποκαλύψεως. Κάποιοι περιορισμένοι κύκλοι αφυπνισμένων έστρεψαν τότε την προσοχή τους στις ελάχιστες μελέτες, που ερευνούσαν το συγκεκριμένο ζήτημα. Στην Γερμανία είχε εκδοθεί το βιβλίο με τίτλο “Πυρηνική Ενέργεια και Χριστιανική Προφητεία” τού Oscar Philbert, ο οποίος ήταν φυσικός επιστήμων και προτεστάντης πάστορας. Το βιβλίο περιοριζόταν σε αναφορές σχετικά με την πυρηνική τεχνολογία, εστιαζόμενο στα δεδομένα τού λεγόμενου “πολέμου των άστρων”, που προωθούσαν τότε οι ΗΠΑ, εντείνοντας την τεχνολογική έρευνα σε επίπεδο δορυφόρων και διηπειρωτικών πυραύλων. Στην Ελλάδα διαδόθηκε τότε αρκετά ένα σύντομο βιβλιαράκι τού Αρχιμανδρίτη Νεκτάριου Μουλατσιώτη με τίτλο “Πότε Θα Γίνη η Δευτέρα Παρουσία τού Κυρίου Μας”, καθώς και κάποια βιβλία με επί μέρους αναφορές σε τού Dr. Yermark. ΄Όλα αυτά όμως τα εκδοτικά απλά εντόπιζαν το ζήτημα, χωρίς να είναι σε θέση να προβούν σε αντίστοιχες αναλύσεις, ή ερμηνείες, παρέχοντας μια εντύπωση τής Προφητείας ως “επτασφράγιστο βιβλίο”. Η αναφορά σε σφραγίδες, που ανοίγονται στο κείμενο τής Προφητείας η μια μετά την άλλη ανάγονται στο σφραγισμένο βουλοκέρι, που ασφάλιζε εκείνη την εποχή τούς επιστολικούς παπύρους. Εξάλλου, το κείμενο τής ίδιας τής Προφητείας παραπέμπει στις τεράστιες δυσκολίες (ή ίσως και ανυπέρβλητες υπό μια έννοια) που διέπουν τις προσπάθειες αποκωδικοποίησης του. Στο Κεφάλαιο Ε΄, στίχοι 3 και 4 αναφέρεται χαρακτηριστικά: “Και ουδείς εδύνατο εν τω ουρανώ ούτε επί της γης ούτε κάτω της γης ανοίξαι το βιβλίον ούτε βλέπειν αυτό. Και εγώ έκλαιον πολύ, ότι ουδείς άξιος ευρέθη ανοίξαι το βιβλίον ούτε βλέπειν αυτό”. Βεβαίως, η μόνη αξία που μπορεί να έχειη παράδοση ενός κειμένου, το οποίον παραμένει ανερμήνευτο, είναι προφανώς η κατόπιν εορτής πιστοποίηση και αξιολόγηση μιας σειράς συμβάντων, ώστε αυτά να νομιμοποιηθούν στην συνείδηση των πιστών και να καταστεί κατανοητό το περιεχόμενο και το νόημά τους από αυτουςούς. Πλην όμως, στην συνέχεια του κεφαλαίου αυτού γίνεται συγκεκριμενοποιητική μνεία, ότι το κείμενο είναι μέν πολύ δύσκολο στην ερμηνεία του, είναι όμως δυνατόν να επιδέχεται αυτό ερμηνεία από τον Χριστό. Σε αυτό το ζήτημα όμως, με ποιο τρόπο δηλαδή ερμηνεύεται κατά την γνώμη μου ο όρος “Χριστός”, όπως αυτός διαμορφώνεται μέσα στο κείμενο τής Αποκάλυψης, θα αναφερθώ προσεχώς στην ανάπτυξη τού θέματος. Στο ίδιο κεφάλαιο αναφέρεται χαρακτηριστικά στους στίχους 8 και 9: “Και ότε έλαβε το βιβλίον (ο Χριστός) τα τέσσερα ζώα και οι είκοσι τέσσαρες πρεσβύτεροι έπεσαν ενώπιον του αρνίου, έχοντας έκαστος κιθάραν και φιάλας χρυσάς γεμούσας θυμιαμάτων, αι εισίν οι προσευχές των αγίων. Και άδουσιν ωδήν καινήν λέγοντες: Άξιος ει λαβείν το βιβλίον και ανοίξαι τας σφραγίδας αυτού, ότι εσφάγης και ηγοράσας τω Θεώ ημάς εν τω αίματί σου εκ πάσης φυλής και γλώσσης και λαού και έθνους”. Σε αυτό το σημείο θέλω να εντοπίσω την αναφορά στον όρο “έθνος”. Αυτός ο όρος δεν ταυτίζεται κατά την εκτίμησή μου εκείνη την χρονική περίοδο με τους χριστιανούς. Αυτοί συνήθως αναφέρονται ως “γένος εν σπέρματι”, όπου ο όρος “γένος” αναφέρεται στην αναγέννηση δια τής μετανοίας και το σπέρμα αναφέρεται στον Λόγο Τού Θείου.

     Μετά από αυτήν περίοδο έτυχε να ενταχθώ ενεργά για περισσότερα χρόνια σε μια προσπάθεια ιεραποστολικού χαρακτήρα στα πλαίσια των ΓΟΧ (πιστοί τού Πάτριου Εορτολογίου) οπότε το κύριο ενδιαφέρον μου εστιάστηκε σε εκκλησιαστικά θέματα. Μονίμως με απασχολούσε τότε, αλλά και στην συνέχεια, το κείμενο τής Αποκάλυψης. Στα τέλη της δεκαετίας τού ΄80 για διάστημα περίπου δυο ετών, έπλενα κατά την διάρκεια τής ημέρας πιάτα σε κάποιο εκθεσιακό κέντρο, για να ξεπληρώσω τα χρέη από το φαλιμέντο, που δρομολόγησα με γεωμετρική ταχύτητα μιας μικρής κατασκευαστικής επιχείρησης, ενώ μετά το σχόλασμα μελετούσα στην κρατική Βιβλιοθήκη τού Βερολίνου, η οποία περιέχει και τα βιβλία τής βιβλιοθήκης των πρώην αυτοκρατορικών ανακτόρων, με έμφαση και εμμονή, ώστε να μην σκέφτομαι τίποτε άλλο, για να μην τρελαθώ. Τότε μελέτησα πλείστα όσα πονήματα κάθε είδους σχετικά με την Αποκάλυψη, χωρίς όμως να μπορέσω να διακρίνω κάποια δίοδο ερμηνείας. Η συγχρονικότητα τής περιόδου το έφερε τότε, να γνωρίσω κάποιους ενδιαφέροντες ανθρώπους, όπως ένα Γερμανό διδάκτορα θρησκειολογίας, ο οποίος επισκεπτόταν συχνά το Άγιον Όρος, καθώς και ένα ζηλωτή προτεστάντη, με πολύ στέρεες θρησκειολογικές γνώσεις, που ήταν φανατικός μελετητής της Βίβλου. Ο δεύτερος, μέσα από μια πορεία εντατικών συζητήσεων, μού παρείχε μια άκρως εμπεριστατωμένη παράθεση τής θέσης του, ότι η παπική εκκλησία αποτελούσε συνέχεια τής λατρείας τού μολόχ και ότι στο επίκεντρό της βρισκόταν μία θηλυκή θεότητα ( “λευκή θεά”, ή ύδρα, κυβέλη, αστάρτη κλπ.). Με τον Γερμανό θρησκειολόγο κάναμε πολύωρες συζητήσεις σχετικά με τα έργα Ρώσων, Ορθοδόξων Θεολόγων, των οποίων ήταν άριστος γνώστης, καθώς και για την αίρεση των “γνωστικών”, με βάση την κοινή μας εκτίμηση, ότι το μεθοδολογικό σύστημα αυτών των ομάδων αποτελούσε την βάση όλων των αποκρυφιστικών οργανώσεων, συμπεριλαμβανομένων τού σιωνισμού και της μασονίας. Όμως, κανένας από τούς δυο αυτούς δεν μπορούσε να μού προσφέρει κάποια διαφωτιστική οδό για την μελέτη της Αποκάλυψης. Κατά το έτος 1994 κορυφώθηκε το ενδιαφέρον μου για το κείμενο τής Προφητείας, όταν επισκέφθηκα την Ντίσνεϋλαντ στην Σεούλ τής Νότιας Κορέας. Αυτή είχε κατασκευαστεί από Ιάπωνες τεχνικούς σε δυο διαφορετικές περιοχές σε μικρή απόσταση μεταξύ τους. Η είσοδος από την μια περιοχή στην άλλη γινόταν από ανάγνωση στις εισόδους μέσω συσκευών ενός μη ορατού χαράγματος στο χέρι, πού γινόταν με ένα είδος ακτινοβολίας. Η μεγάλη έκπληξή μου ήταν, όταν εισήλθα στην αίθουσα των τεράτων (που υπάρχει σχεδόν σε κάθε λούνα παρκ). Στην είσοδο υπήρχε μια τεράστια επιγραφή “made by Fujizu“. Επρόκειτο για μια τεράστια αίθουσα, τελείως άδεια, με τοίχους επενδυμένους με γυαλί, που περιείχαν κάποιο υγρό. Όταν έσβησαν τα φώτα, ξεκίνησαν να εμφανίζονται φωτεινές μορφές τεράτων, που έπεφταν επάνω στους επισκέπτες. Δεν άντεξα περισσότερο από δυο λεπτά μέσα. Βγαίνοντας όμως, είχε σφηνωθεί στο μυαλό μου η προφητεία, ότι ο επερχόμενος αντιχριστάρας θα εμφανίζεται ξαφνικά από το πουθενά και θα ποιεί σημεία και τέρατα.

    Η πορεία αυτής τής σελίδας πιστοποιεί, ότι από το 2007 που ξεκίνησε αυτή, στο επίκεντρο των αναφορών μου εντάσσεται μόνιμα η προβληματική σχετικά με τον αρμαγεδώνα και τα κρόνια, σατανολατρικά κυκλώματα, που ανέκαθεν τον προωθούν. Μια σημαντική ώθηση στην κατανόηση αυτού τού συμπλέγματος συμβολισμών μού παρείχε μια συζήτηση με ένα Πολωνό ατσαλοκατασκευαστή το 2013, ο οποίος ήταν στέλεχος της αντιπολίτευσης, όταν με επισκέφθηκε για να παραλάβει κάποια κατασκευαστικά σχέδια. Οι Πολωνοί ως γνωστόν διακρίνονται συχνά από έντονη θρησκευτικότητα και προσκόλληση στον παπισμό. Τότε, με αφορμή την σύγκρουση στην Συρία, που είχε ήδη ξεκινήσει, με ρώτησε την εκτίμησή μου για τον κίνδυνο επιβολής τού τρίτου παγκόσμιου. Ενώ εγώ δεν είχα κάτι συγκεκριμένο να μεταδώσω σχετικά, αυτός όμως μού αποκάλυψε μια τελείως νέα για μένα, άκρως ενδιαφέρουσα προοπτική. Μού είπε τότε, ότι ενώ η διεξαγωγή τού αρμαγεδώνα είναι αναπόφευκτη, ποτέ οι σοβαρές προφητείες δεν προκαθορίζουν μέσω των προρρήσεών τους τον ακριβή χαρακτήρα, που μπορεί να διέπει μια μεγάλη σύγκρουση, ή καταστροφή. Η τελική φορά των εξελίξεων βρίσκεται στην δικαιοδοσία αυτών που απευθύνεται μια προφητεία, ανάλογα με την μετάνοια, την εγρήγορση, την πνευματική ετοιμότητα και την δράση, που αυτοί καλούνται να προάγουν. Γνώριζα ήδη από προηγούμενες επεξηγήσεις ενός πολύ καλού Αδελφού στα πλαίσια τής ιεραποστολής, ότι τα γραφθέντα από τούς Προφήτες τής Παλαιάς Διαθήκης δεν προδικάζουν, αλλά προειδοποιούν, για την περίπτωση, που το σώμα των πιστών εξακολουθήσει μια μοιραία πορεία και δεν προβεί σε μεταστροφή. Μού είπε λοιπόν ο Πολωνός φίλος, ότι για τον τρόπο διεξαγωγής τού αρμαγεδώνα ανοίγονται δυο διαφορετικοί οδοί: Πρόκειται για μια τεράστια σύγκρουση σε πλανητική κλίμακα. Εάν οι πιστοί δεν προβούν σε μετάνοια λόγων και έργων, αυτή θα προσλάβει θερμοπυρηνικό χαρακτήρα. Εάν όμως οι πιστοί ενεργοποιηθούν στα πλαίσια τής Χάριτος, αυτή θα προσλάβει την μορφή μιας άνευ προηγουμένου πνευματικής σύγκρουσης, με αποτέλεσμα να ξεριζωθεί το κακό. Μετά από αυτήν την διαφώτιση, εκτιμώ, ότι δεν ξεκαθάρισα αμέσως ποια πορεία στα πλαίσια αυτών των δυο δυνατοτήτων πρόκειται να λάβει χώρα. Όμως, τα κείμενα σε αυτήν την σελίδα πιστοποιούν, ότι ανέκαθεν υπήρξα αισιόδοξος και βαθιά πεπεισμένος, ότι το Πνεύμα τελικά θα θριαμβεύσει και ότι τα σχέδια των εχθρών τής ανθρωπότητος θα στραφούν εναντίον τους. Χαρακτηριστικά, σε μια τηλεφωνική συνδιάλεξη τότε, όταν εκφράστηκαν από τον συνομιλητή μου έντονοι φόβοι για επέκταση τής ανάφλεξης στην Συρία, πολύ πριν την παρέμβαση των Ρώσων, τον καθησύχασα με εύθυμη διάθεση.

 

Υπό κατασκευή...