WATERMARKGATE 10 - ΤΟ ΚΕΡΑΤΟ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ ΚΑΙ Η ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΤΩΝ ΚΕΡΑΣΦΟΡΩΝ

 

Αποκάλυψις 17,16        

...καὶ τὰ δέκα κέρατα ἃ εἶδες καὶ τὸ θηρίον, οὗτοι μισήσουσι τὴν πόρνην καὶ ἠρημωμένην ποιήσουσιν αὐτὴν καὶ γυμνήν, καὶ τὰς σάρκας αὐτῆς φάγονται, καὶ αὐτὴν κατακαύσουσιν ἐν πυρί.

 

1. "ΒΙΒΛΙΚΗ" Η ΤΡΕΧΟΥΣΑ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ Q

    Η πρόσφατη περίοδος χαρακτηρίστηκε ως προς τις εξελίξεις στις ΗΠΑ και κατ' επέκταση παγκοσμίως, ως μια σχετικά παράξενη περίοδος, μέσα σε μια ατμόσφαιρα, που τα χαρακτηριστικά της έμοιαζαν να είναι επαμφοτερίζοντα. Ενώ ο Πρόεδρος Τραμπ έδινε μια εικόνα πλήρους βεβαιότητας και άκρας αποφασιστικότητας προς τα έξω και ενώ η τεράστια πλειοψηφία τών υποστηρικτών του στην βάση περίμεναν να κηρύξει αυτός την χώρα από στιγμή σε στιγμή σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, αυτός στις δημόσιες εμφανίσεις του αναφερόταν σχολαστικά στην τήρηση της νόμιμης διαδικασίας, ενώ όμως η νομιμοποίηση ΟΛΩΝ των θεσμών, κυβερνητικών (σε επίπεδο πολιτειών) δικαστικών σε όλα τα επίπεδα εκδίκασης, καθώς και κεντρικών οργάνων (Κογκρέσο και Βουλή των Αντιπροσώπων) είχαν αυτοαπαξιωθεί τελείως με την πρακτική τους, έχοντας απολέσει κάθε ίχνος νομιμοποίησης στην συνείδηση της πλειοψηφίας των πολιτών. Η εμμονή του προέδρου Τραμπ για σχολαστική τήρηση της νομιμότητος εν μέσω θεσμών, που έμοιαζαν θλιβερά κουρέλια στην σφοδρή ορμή του ανέμου των εξελίξεων, δημιουργούσε σε πολλούς αμφιβολίες και εν πάση περιπτώσει, έμοιαζε να είναι άκρως δυσερμήνευτη. Οπωσδήποτε, ο Πρόεδρος είχε εξαγγείλει πολύ βαρυσήμαντες αποκαλύψεις, που θα τράνταζαν συθέμελα την κοινή γνώμη. Όμως δεν έπαυε να κυριαρχεί πλήρης ανησυχία, για την εξέλιξη της πορείας διακυβέρνησης της χώρας. Το πλήρως διεφθαρμένο κρατικό κατεστημένο των ΗΠΑ με τον ασφυκτικό έλεγχο που εξασκούσε σε αυτό το βαθύ κράτος, έμοιαζε να αποτελεί μια απειλή χωρίς προηγούμενο. Ειδικά στην περίπτωση που ο τζο μπάιντεν γινόταν επίσημα πρόεδρος, κυριάρχησε εν πολλοίς μια φοβία, ότι τα αντικοινωνικά μέτρα που θα έθετε σε κίνηση, θα οδηγούσαν μοιραία στο ξέσπασμα βίας με διευρυμένες εμφύλιες συγκρούσεις, καθώς και στην διάλυση των ΗΠΑ, με την αποχώρηση περισσότερων πολιτειών από το ομοσπονδιακό συγκρότημα. 

    Από την άλλη μεριά, οι μόνιμα καθησυχαστικές επιβεβαιώσεις και παραινέσεις τού περιβάλλοντος του Προέδρου, ότι όλα εξελίσσονται με βάση το υπάρχον σχέδιο προς την επιθυμητή κατεύθυνση και ότι οι υποστηρικτές του καλούνται, όχι μόνον να το εμπιστευθούν, αλλά στην κυριολεξία να απολαύσουν την όλη “παράσταση”, έμοιαζαν να παίζουν μπάσα βιόλα, πριονίζοντας τα νεύρα ανθρώπων, που αγωνιούσαν τα μέγιστα για την πορεία των εξελίξεων, σε μια διαδικασία, που εξωτερικά και από πρώτη ματιά διακρινόταν από χαρακτηριστικά ασταθούς ισορροπίας, η οποία βαθμηδόν έπαιρνε κλίση σε βάρος τού Προέδρου. Ο Πρόεδρος είχε καταφανώς προδοθεί, τόσο από το άμεσο, όσο και το απώτερο περιβάλλον του, το οποίον ημέρα με την ημέρα και ώρα με την ώρα αποκαλυπτόταν ως μια στρατιά επίορκων συνωμοτών τύπου ιούδα, που είχαν από καιρό ενταχθεί στα πλαίσια του σχεδίου μιας πισώπλατης μαχαιριάς, σαν πέμπτη φάλαγγα. Η ακραία απόληξη αυτής της προδοσίας, ήταν η επικύρωση της καλπονοθείας από τον αντιπρόεδρο πενς και από πληθώρα εκπροσώπων στην κοινή συνεδρίαση Κογκρέσου και Βουλής των Αντιπροσώπων στις 6 Ιανουαρίου για την επικύρωση των εκλεκτόρων. Το βασικό ερώτημα όμως που προκύπτει από την όλη διαδικασία είναι, κατά πόσο αυτοί, που συμμετέχουν στο στενό ή και ευρύτερο περιβάλλον του Προέδρου, ΣΥΓΚΑΤΑΛΛΕΓΟΝΤΑΙ Ή ΠΟΛΥ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΟ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ, ΠΟΥ ΠΡΟΩΘΗΣΕ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΞΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΕΔΡΕΙΑ ΤΟΝ ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΤΡΑΜΠ. Ή ΚΑΤΑ ΠΟΣΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ ΕΙΧΕ ΣΧΕΔΙΑΣΕΙ ΝΑ ΞΕΣΚΕΠΑΣΕΙ ΟΛΟ ΤΟ ΡΥΠΑΡΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΠΕΡΙΣΤΟΙΧΙΖΑΝ ΑΜΕΣΑ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΣΕ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΕΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΠΟΥ ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ΟΤΙ ΤΟΝ ΣΤΗΡΙΖΕ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΠΟΥ ΟΝΟΜΑΣΑΝ “ΜΕΓΑΛΗ ΑΦΥΠΝIΣΗ”. ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΜΙΑΣ ΕΥΡΥΤΕΡΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ, ΠΟΥ ΞΕΠΕΡΝΑ ΚΑΤΑ ΠΟΛΥ ΤΗΝ ΤΡΕΧΟΥΣΑ ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΣΤΙΣ ΗΠΑ. 

     Ήδη, από την προηγούμενη ανάρτηση, όπως ανέφερα εκεί, θεωρούσα την νίκη των συνασπισμένων δυνάμεων που βρίσκονται πίσω από την διοίκηση Τραμπ, όπως και την πλήρη και τελειωτική εξόντωση της καμπάλ μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα περισσότερο από βέβαιη. Παρόλο που, όπως είχα δηλώσει πρόσφατα, εκτιμώ εδώ και αρκετούς μήνες, ότι ο επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ πρόκειται να είναι ο μπιντές. Ο συνδυασμός αυτός των δυο δεδομένων μού φαινόταν για κάποιο χρονικό διάστημα σχετικά ακατανόητος, όμως χωρίς να παρακλίνω ποτέ στο ελάχιστο, από την βεβαιότητα ότι επίκειται σύντομα επικράτηση τών Συνασπισμένων Δυνάμεων διεθνώς. Μέσα από αυτό το πρίσμα, αυτές οι δυνάμεις ξεκίνησαν εδώ και τρεις ημέρες να αποδομούν τις κυβερνήσεις της καμπάλ σε περισσότερες χώρες διεθνώς (αρχής γενομένης από το λίκνο τού βατικανού Ιταλία) στα πλαίσια της αποκάλυψης μιας φοβερής ισχύος, που έχουν αυτές στην πορεία τού χρόνου οικοδομήσει. Ταυτοχρόνως όμως σήμερα κάλεσε ο Πρόεδρος Τραμπ τις ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ, ενώ αυτές κατακλύζουν την Ουάσιγκτον, να μην επιχειρήσουν στο ελάχιστο να εμποδίσουν την ορκωμοσία του μπιντέ (βλέπε προεδροποίηση στο άμεσο μέλλον της καμπάλα χάρις):

https://www.pronews.gr/kosmos/diethnis-politiki/954394_o-tramp-allazei-ta-shedia-ligo-prin-tin-orkomosia-mpainten-tha

Αυτή η ενέργεια της άνευ όρων εμμονής του Προέδρου στην σχολαστική τήρηση μιας ψευδεπίγραφης και ενδιάμεσα γελοιοποιημένης νομιμότητας φαίνεται εξωτερικά να βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με την πραγματική ισχύ των Δυνάμεων που τον στηρίζουν. Επειδή όμως αυτή είναι πλέον εμφανέστατα ηθελημένη και σκόπιμη, ως μέρος του σχεδίου της “μεγάλης αφύπνισης”, καθίσταται – κατά την εκτίμησή μου - προφανές και το εν τέλει περιεχόμενο αυτού του σχεδίου, καθώς και ο τρόπος, με τον οποίον βήμα προς βήμα δομήθηκε και πραγματοποιήθηκε το σχέδιο αποκάλυψης και σμπαραλιάσματος του μάτριξ. Συγκεκριμένες ρυθμίσεις και η λήψη κάποιων μέτρων, που δεν ήσαν εύκολα ερμηνεύσιμες ακόμη και κατά το πρόσφατο περελθόν, καθίστανται πλέον πλήρως κατανοητές. Κάποιους άξονες σχετικά έχω προσεγγίσει σε προηγούμενες αναρτήσεις σε θεωρητική βάση, σε σχέση με την συγκρότηση των δυνάμεων, που μπορούν να επενεργήσουν την γενικότερη ανατροπή (και που ήδη βρίσκονται σε πολύ προχωρημένο στάδιο στην επιβολή αυτής της διαδικασίας). Αυτές όμως τις προσεγγίσεις δεν μπόρεσα να τις συστηματοποιήσω σε μια συγκροτημένη θεώρηση και την εφαρμόσω στην ερμηνεία του αγώνα των αντιδυνάμεων για την εξόντωση της καμπάλ. Σαν πρόσωπα, που δεν διαθέτουμε κάποιου είδους εσωτερική ενημέρωση, μπορούμε να προχωρήσουμε με βάση την έρευνα και την λογική, κυρίως στην απόρριψη κάποιων στερεότυπων, που έχουν κυριαρχήσει εδώ και αιώνες στην σκέψη μας, τα οποία εδώ και καρό δεν είναι διόλου παραγωγικά. Όπως το στερεότυπο, ότι την ιστορία δημιουργούν κάποιες καταπιεσμένες “μάζες”, υπό την καθοδήγηση κάποιας πολιτικής πρωτοπορείας, η οποία οργανώνεται σε εξεγερσιακό κόμμα. 

    Αναμφίβολα οι δυνάμεις, που συνθέτουν το συγκρότημα προώθησης της “Μεγάλης Αφύπνισης, είναι στην συντριπτική τους πλειοψηφία βαθύτατα θρησκευόμενοι άνθρωποι, που πιστεύουν σε πνευματική βάση στην τελική επικράτηση τού Καλού. Αυτό φαίνεται πλέον ξεκάθαρα από τις αντίστοιχες αναφορές τους με κάθε είδους αφορμή. Οι Q, αναφερόμενοι σε βιβλικού τύπου επερχόμενες εξελίξεις, στοχεύουν προφανώς στην διοχέτευση στην δημόσια συνείδηση δυο βασικών δεδομένων: Το πρώτο είναι ότι η επερχόμενη ανατροπή πρόκειται να προσλάβει οικουμενικές, πανανθρώπινες διαστάσεις. Η δεύτερη στόχευση αποσκοπεί να συνειδητοποιήσουν οι θιγόμενοι, ότι οι Q εμπνέονται και δομούν την δράση τους με βάση την Αγία Γραφή. Μέσα από αυτήν την οπτική είναι – κατά την άποψή μου – πολύ κατανοητό, ότι στα πλαίσια της τεράστιας ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΣ σχετικά με το βαθύ κράτος, την σατανολατρεία, τις τελετουργικές ανθρωποθυσίες, την υποταγή των κρατών στον “άρχοντα τού κόσμου τούτου”, την υποδούλωση και την αλλοτρίωση της ανθρωπότητος στα δεσμά τού μάτριξ, που προωθούν οι Q, έχουν μελετήσει σε βάθος και έχουν λάβει πολύ σοβαρά υπ' όψει τους το προφητικό κείμενο της “Αποκάλυψης του Ιωάννου”. Με βάση πλέον όλα αυτά, που διαφαίνονται, καταλήγω στο συμπέρασμα, ότι ακόμη περισσότερο ΟΙ Q (ΥΠΟ ΤΗΝ ΜΟΡΦΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΗΣ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΔΥΝΑΜΕΩΝ) ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΜΟΝΟΝ ΜΕΛΕΤΗΣΕΙ ΣΕ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΗ ΒΑΣΗ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ, ΑΛΛΑ ΘΕΩΡΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΒΑΣΙΚΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ, ΠΟΥ ΕΠΩΜΙΖΕΤΑΙ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΝΣ ΕΥΤΥΧΟΥΣ ΕΚΒΑΣΗΣ ΟΣΩΝ ΠΡΟΦΗΤΕΥΕΙ Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ.

  

2. ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΑΙ Q   

     Στα πλαίσια αυτής της προσέγγισης δεν είναι δυνατόν να επιχειρηθεί μια συνολική αναφορά στο κείμενο της Αποκαλύψεως τού Ιωάννου. Η πρώτη ερμηνεία αυτού του κειμένου, που με απασχόλησε κατά το έτος 1986 ήταν το σημαντικότατο τρίτομο πόνημα του Αρχιμανδρίτηου Χαράλαμπου Βασιλόπουλου με τίτλο “Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΕΞΗΓΗΜΕΝΗ (ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ)”. Το έργο αυτό είναι πράγματι πολύτιμο, διότι επεξηγεί πολύ εύστοχα εκτός των άλλων όλους τους βασικούς συμβολικούς όρους, που θέτει σε κίνηση το προφητικό κείμενο. Έκτοτε, με απασχόλησαν στην πορεία πλείστες όσες πραγματείες σχετικά, χωρίς όμως μέχρι την πρόσφατη περίοδο να μπορέσω να καταλήξω σε κάποιο τελικό συμπέρασμα. Συν τω χρόνω η ενασχόληση με αυτό το κείμενο είχε σαν αποτέλεσμα, να σχηματίζω την εντύπωση, ότι κατανοώ όλο και περισσότερες αναφορές αυτής της προφητείας. Παρακολουθώντας όμως με έμφαση το κίνημα των Q και τον αγώνα των δυνάμεων πίσω και γύρω από τον Πρόεδρο Τραμπ, σχημάτισα πλέον την εντύπωση, ότι κατανοώ το σύνολο και το τελικό νόημα και μήνυμα αυτού του προφητικού κειμένου. Εκτιμώ ότι βιώνουμε την τελική φάση όσων αυτό παραθέτει  την τρέχουσα περίοδο.

  Για την κατανόηση αυτής της προφητείας ρόλο κλειδιού αποτελεί η αποκοδικοποίηση των βασικών όρων, που κατ' επανάληψη αναφέρονται σε αυτό. Για παράδειγμα με τον όρο “θηρίο” γίνεται αναφορά στο σύστημα, με τον όρο “ουρανός” γίνεται αναφορά στην πνευματικότητα των ανθρώπων, ο όρος “γήινος” αναφέρεται στην υλιστική νοοτροπία και όρος “πόρνη βαβυλών”, “που περιβάλλεται από επτά όρη” αναφέρεται στην παπική εκκλησία και το βατικανό, καθότι η Ρώμη βρίσκεται στην περιοχή μεταξύ επτά λόφων. Ιδιαίτερα έντονο ρόλο επιτελεί στην συγκεκριμένη περίπτωση το τάγμα των ιησουιτών, το οποίον είναι και ο κεντρικός πυρήνας της σατανολατρείας διεθνώς. (Όπως θα καταδείξω προσεχώς με ευρύτερη πραγματεία υπό μορφή βιβλίου, που σκοπεύω να καταχωρήσω στο διαδίκτυο, η βασική δύναμη, που διαμόρφωσε την πολιτική του κομμουνιστικού κόμματος στην Κίνα ήταν οι ιησουίτες, οι οποίοι επικράτησαν σε βάρος των κοινωνικών δυνάμεων, που στόχευαν στην κοινωνική χειραφέτηση, στα πλαίσια της λεγόμενης “πάλης των δύο γραμμών”, κατά την περίοδο 1950 – 1982). Αυτό που αξίζει να κρατηθεί για την κατανόηση του τελευταίου τμήματος της Αποκάλυψης, που χαρακτηρίζει την σύγχρονη εποχή και κυρίως την τρέχουσα περίοδο είναι η ερμηνεία του όρου “κέρας”, που σημαίνει στρατός, στρατιωτικές δυνάμεις, ή συσπειρωμένες δυνάμεις, που ανήκουν σε στρατιωτικούς σχηματισμούς.

    Στις 6 Φεβρουαρίου 1917 έγραφα χαρακτηριστικά στην ανάρτηση:

ΣΤΑ ΠΛΟΚΑΜΙΑ ΤΗΣ ΜAΓΕΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ - ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟΝ

 Οκτώ είναι λοιπόν οι επαναστατικοί θεσμοί τής κοινωνίας κατά σειράν αξιολογήσεως:

1. Ο στρατός
2. Τα σώμαστα ασφαλείας
3. Ο αντισατανιστικός κλήρος
4. Οι επαναστάτες διανοούμενοι και ειλικρινείς φιλόσοφοι
5. Οι συνειδητοί μαθηματικοί και οι σαμάνοι
6. Οι λεφτάδες που κατανοούν το πραγματικό τους συμφέρον και δεν απορροφούνται στο βόρβορο τής χλιδής και τής αλαζονείας
7. Οι πονόψυχοι και ελεήμονες ανθρωπισταί.

Αυτοί είναι που μεταλάσσουν τον κόσμο προς το καλύτερο.

Δεν είναι λοιπόν διόλου τυχαίο, αγαπητοί φίλοι και φίλες, εάν με εννοείτε, ότι πρότασσα από τότε αναφορικά με τον ρόλο των επαναστατικώμν δυνάμεων ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ ΚΑΙ ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ. Εν προκειμένω οι Q παρουσιάζονται ως ο σκληρός πυρήνας στα πλαίσια της υπηρεσίας πληροφοριών του στρατού των ΗΠΑ, που αποφάσισαν πριν αρκετές δεκαετίες, να οργανωθούν σε παγκόσμια κλίμακα, για να καταργήσουν το αίσχος τής κυριαρχίας τής καμπάλ. Πρόκειται δηλαδή για σύμφυση στρατιωτικών με στελέχη των υπηρεσιών ασφαλείας.

      Όπως συχνά αναλύεται πλέον σε βίντεο, που αφορούν τις επικείμενες εξελίξεις στις ΗΠΑ, μετά την δολοφονία τού Προέδρου Κέννεντυ το 19963 συσπειρώθηκε μια ομάδα ανώτατων αξιωματικών των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένων και στελεχών των υπηρεσιών πληροφοριών στρατιωτικών όπλων (Ως γνωστόν, η υπηρεσία ασφαλείας υπάγεται στο ναυτικό, διότι αυτό έχει εκ των πραγμάτων έντονη διεθνή παρουσία). Στα εν λόγω πρόσωπα ήταν σαφέστατα γνωστό, ότι η δολοφονία αυτή έγινε από το κατεστημένο με μακρύ χέρι την CIA, για τον λόγο, ότι ο Πρόεδρος σχεδίαζε την κρατικοποίηση της FED, άρα και την κατάργηση της κλίκας, που οδηγούσε την ανθρωπότητα στην υπερχρέωση, καρπούμενη με θεσμοθετημένη μέθοδο μεν, αλλά με γκανγκστερικές πρακτικές, τον παγκόσμιο πλούτο, διατηρώντας το δικαίωμα να ανεβοκατεβάζει καθεστώτα με πραξικοπηματικό τρόπο, ή προωθώντας την διαφθορά σε παγκόσμια κλίμακα. Όπως καθίσταται κατανοητό, η εν λόγω συσπειρωμένη ομάδα, είχε καταλήξει από την πορεία των εξελίξεων σε δυο πολύ βασικές επιγνώσεις, που καθόρισαν στην συνέχεια τις βασικές της επιλογές:

1. ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΚΑΜΠΑΛ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ, ΕΦΟΣΟΝ ΟΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΠΟΥ ΤΟ ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΝ ΒΑΣΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΥΠΑΡΧΟΝΤΕΣ ΠΛΗΡΩΣ ΔΙΑΒΡΩΜΕΝΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΙΣΧΥΟΥΣΕΣ ΑΚΡΩΣ ΕΙΚΟΝΙΚΕΣ “ΝΟΜΟΤΥΠΕΣ” ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ.

2. ΕΦΟΣΟΝ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΝΑ ΚΑΤΕΧΕΙ ΤΗΝ ΑΝΩΘΕΝ ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΣΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΩΝ Η ΚΛΙΚΑ, ΠΟΥ ΕΛΕΓΧΕΙ ΤΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ, Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΗΠΑ ΘΑ ΕΣΤΙΑΖΕΤΑΙ ΣΕ ΑΚΡΑΤΗ ΣΤΡΑΤΙΟΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ, ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΗΝ ΕΠΙΒΟΛΗ ΠΟΛΕΜΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΣΤΕΥΣΗ ΤΗΣ ΥΦΗΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΑΣΚΗΣΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΗΓΕΜΟΝΙΑΣ. ΜΕ ΥΠΟΘΑΛΨΥΗ ΤΩΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΘΕΣΜΩΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ ΚΑΙ ΒΙΑΙΗ ΕΠΙΒΟΛΗ. ΤΗΝ ΝΥΦΗ ΘΑ ΚΛΗΘΕΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ. “ΒΕΤΕΡΑΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΑΣΠΙΣΗ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΚΟΣΜΟΥ” ΘΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΣΤΟ ΕΞΗΣ ΠΑΝΤΙΕΡΕΣ ΑΠΑΝΩ ΣΤΑ ΦΕΡΕΤΡΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΗΜΟΦΟΡΗΣΕΙΣ ΕΠΑΝΩ ΣΕ ΜΑΞΙΛΑΡΑΚΙΑ, ΑΝΑΠΗΡΙΚΑ ΚΑΡΟΤΣΑΚΙΑ ΚΑΙ ΚΑΡΓΑ ΑΚΡΟΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ, ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΣΜΠΑΡΑΛΙΑΣΜΕΝΟΥΣ, “ΗΡΩΕΣ”, ΠΑΡΑΔΩΜΕΝΟΥΣ ΣΤΑ ΨΥΧΟΦΑΡΜΑΚΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΝΕΣΕΙΣ ΗΡΩΙΝΗΣ.  

   Βεβαίως, αναφορικά με την όλη εξέλιξη του σχηματισμού μιας εν τέλει συνωμοτικής ομάδας στα πλαίσια τού στρατού των ΗΠΑ, η οποία μάλιστα αναπτύσσοντας δραστηριότητες στην πορεία δεκαετιών ενέταξε στους σχεδιασμούς της και άλλους ανώτερους αξιωματικούς και συνωμοτικές υποομάδες σε πλείστες όσες συμμαχικές χώρες, γεννάται ένα στοιχειώδες ερώτημα. Πώς επέτρεψε η καμπάλ να συμβεί αυτό κάτω από την μύτη της; Ή μήπως κοιμόταν βαθύ ύπνο αυτή, ώστε να μην μπορέσει να αντιληφθεί στο ελάχιστο μια τέτοιου είδους πολυσήμαντη, αλλά και πολυάριθμη, για πάγια συνωμοτικά δεδομένα, δύναμη, με εξάπλωση μάλιστα σε περισσότερες χώρες; Για να επιχειρήσουμε να δώσουμε μια απάντηση σε ένα τόσο βασικό και στοιχειώδες ερώτημα, θα πρέπει να χειριστούμε εν τάχει κάποια πολύ σημαντικά κενά αναφορικά με την θεωρία του κράτους. Όπως έχω εντοπίσει στο παρελθόν, παρά τα βουνά κάθε είδους αναλύσεων, που έχουν δημοσιευθεί κατά καιρούς από ακαδημαϊκούς κύκλους και πολιτικούς αναλυτές κάθε τύπου και χρώματος, όλοι αυτοί αποφεύγουν με κάθε τρόπο, πλην ελαχιστότατων εξαιρέσεων, που μετρώνται στα δάκτυλα της μιας χειρός, να εκπονήσουν, μια έστω στοιχειώδη θεωρία για το κράτος. Σε αυτήν την πρόκληση δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν με συστηματικό τρόπο, ούτε όσοι αναδείχθησαν σε πολύ δόκιμους εκπονητές των συνωμοσιολογικών θεωρήσεων. Αυτοί έστρεψαν μονομερώς την προσοχή τους στο ξεσκέπασμα του διεθνούς χρηματιστικού κατεστημένου και στην εκπόνηση ερμηνειών ιστορικών γεγονότων με βάση την συνωμοτική θεώρηση της ιστορίας, χωρίς να ασχοληθούν με την συγκρότηση και λειτουργία των κρατικών θεσμών. 

      Μια ζωτική αρχή για την νομιμοποίηση και την μακροπρόθεσμη επιβίωση των καθεστώτων τού κοινοβουλευτισμού αγγλοσαξονικού τύπου (καθεστώτα δυτικών χωρών) είναι ο λεγόμενος “πλουραρισμός”. Σύμφωνα με αυτόν, αρμόζει όλες οι υπάρχουσες κοινωνικές δυνάμεις, ανεξάρτητα από τα χαρακτηριστικά, που αυτές καθορίζονται, να εκπροσωπούνται χωρίς εξαιρέσεις στους κρατικούς θεσμούς. Σε προηγούμενη ανάρτηση έκανα αναφορά στην προέλευση της στελέχωσης τού πλέον προωθημένου δημόσια νομικού και προπαγανδιστικού επιτελείου του Προέδρου Τραμπ, εντοπίζοντας , ότι η πλειοψηφία όεσων συμμετέχουν σε αυτό είναι ιρλανδικής καταγωγής, καθολικοί κατά το θρήσκευμα. Επίσης συμμετέχουν κάποιοι Εβραίοι, μη ανήκοντες όμως στο καβαλιστικό, σιωνιστικό, σατανολατρικό συγκρότημα. Αυτοί, οι οποίοι εκπροσωπούνται εκεί από ελάχιστα μέχρι καθόλου, είναι οι λεγόμενοι WASP. Δηλαδή οι λευκοί προτεστάντες. Η συμμετοχή προσώπων με αμφίβολη εθνική η θρησκευτική προέλευση στα ανώτατα θεσμικά όργανα κρίνεται από την καμπάλ ως αναπόφευκτη. Βεβαίως, αυτή διατηρεί για τον εαυτό της το δικαίωμα τού ελέγχου των θεσμών, μέσω εξωθεσμικών μηχανισμών, όπως η μασονία. Ένας από τους βασικούς ρόλους, που έχει επιμεριστεί στον λεγόμενο “ελευθεροτεκτονισμό”, πέρα από τον τελετουργικό, που είναι καθοριστικής σημασίας, είναι ότι Η ΜΑΣΟΝΙΑ ΣΥΓΚΡΟΤΕΙ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΑΟΡΑΤΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΥΠΑΡΧΟΝΤΕΣ ΘΕΣΜΟΥΣ, ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΗΝ ΑΝΩΘΕΝ ΚΑΛΥΜΜΕΝΗ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ ΑΥΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ.

    Στην περίπτωση όμως των στρατιωτικών μηχανισμών των ΗΠΑ υπάρχει ένας ακόμη πολύ σημαντικός λόγος, για την ένταξη σε αυτούς σε πολύ οργανικές και καθοριστικού ρόλου θέσεις ανθρώπων, που διαθέτουν προέλευση και ψυχοσύνθεση πολύ διαφορετική, από αυτές, που προϋποθέτει μια άνευ όρων προσαρμογή στα κελεύσματα της καμπάλ. Τα χαφιεδαριά, τα μασοναριά, οι διεφθαρμένοι γλύφτες και οι καριερίστες, που τοποθετούνται από την καμπάλ στα ανώτατα διοικητικά πόστα, για να εξασκούν έλεγχο, είναι στην ουσία ανίκανα γουρουνόσκυλα, τα οποία είναι τελείως άχρηστα για τις επιχειρησιακές ανάγκες ενός στρατού, ο οποίος καλείται να διεξάγει μάχες στα πλαίσια πολεμικών διενέξεων. Για να μπορέσει ένας στρατός να είναι αποτελεσματικός σε επιχειρησιακό επίπεδο, είναι αναγκαίο να διαθέτει τα κατάλληλα στελέχη, που έχουν ευστροφία, σθένος, θάρρος, μπορούν να πείθουν και να εμπνέουν αυτούς που έπονται στην ιεραρχία. Οι αρχηγοί οφείλουν να εμπνέουν τα επιτελεία, τα επιτελεία οφείλουν να εμπνέουν τα γραφεία σχεδιασμού επιχειρήσεων, τα γραφεία σχεδιασμού οφείλουν να εμπνέουν τους μάχιμους επικεφαλής των μονάδων. Ο στρατός των ΗΠΑ χαρακτηρίζεται από μια σημαντικότατη διαφορά έναντι τού ελλαδικού στρατεύματος, τα επιτελεία τού οποίου ευνουχίζονται συνεχώς από τα εκάστοτε κυβερνητικά κομματόσκυλα. Με στόχο την συγκρότηση επιτελείων υπάκουων στο στενά κομματικό κατεστημένο στέλνονται κάθε χρόνο δεκάδες ικανά μάχιμα και τεχνικά στελέχη στην απραξία, υποβαθμίζοντας την όλη ψυχολογία του σώματος των αξιωματικών.

    Ένας επί πλέον βασικός λόγος, που μπόρεσε το συνωμοτικό συγκρότημα ενάντια στην καμπάλ να παραμείνει και να δράσει για διάστημα δεκαετιών μέσα στο στράτευμα, σχετίζεται με μια πολύ βασική διαπίστωση, στην οποία έχει καταλήξει κάποια κατεύθυνση, που αναφέρεται στην θεωρία του κράτους. Μέχρι τα μέσα τής δεκαετίας του '70 ίσχυε η λεγόμενη θεωρία του “κράτους ροπάλου”. Το κράτος θεωρείται βάσει αυτής τής θεωρίας απλό υποχείριο τού κατεστημένου, το οποίο μπορεί να το χειρίζεται κατά το δοκούν σε μηχανιστική βάση, ώστε να υποβάλει, να χειραγωγεί και να πειθαρχεί κατά βούληση τους πολίτες, πελεκώντας αλύπητα, ότι τολμά να παρακάμψει τις προδιαγεγραμμένες πορείες. Στα μέσα με τέλη της δεκαετίας εμφανίστηκε η θεωρία τής ελαστικότητος και σχετικής αυτονομίας των θεσμών.

   Η γραφειοκρατία και κάθε είδους και οι κρατικοί λειτουργοί είναι πολυάριθμοι και δεν είναι δυνατόν να ελεγχθούν από την κεντρική εξουσία πλήρως στην εφαρμογή των άνωθεν εντολών. Η ελαστικότητα αφορά την “παραμόρφωση”, που μπορεί να παρουσιαστεί κατά την εφαρμογή των εντολών, έναντι του επιθυμητού από την κεντρική εξουσία τρόπου. Επί πλέον, η γραφειοκρατία κάθε είδους μπορεί να αναπτύξει αυτόβουλες πρακτικές, που βρίσκονται έξω από τούς κεντρικούς σχεδιασμούς, όπως η ανάπτυξη διαφθοράς αποκλειστικά για το ίδιο όφελος και όχι βάσει των κεντρικών επιλογών της κυβέρνησης. Στα πλαίσια της σχετικής αυτονομίας, που μπορεί να διέπει τους διάφορους τομείς τού κρατικού μηχανισμού, μπορεί να αναπτυχθούν ανεξέλεγκτες κλίκες, λόμπι ή συνασπισμένες ομάδες συμφερόντων, που ασκούν παρασιτικό ρόλο. Τέτοιου είδους διαδικασίες είναι όμως για την κεντρική εξουσία τελείως δευτερεύουσας σημασίας, η επικεντρώνει την προσοχή της στην εφαρμογή ενός κεντρικού σχεδίου (master plan) όπως αυτό διαμορφώνεται από τα τα κεντρικά συνωμοτικά επιτελεία της καμπάλ, τόσο για τον καθορισμό των διεθνών γεωπολιτικών εξελίξεων, όσο και για τον καθορισμό των πολιτικών επιλογών, που επιβάλλονται στις επί μέρους γεωγραφικές περιοχές. Στην περίπτωση των ΗΠΑ, όπου τελικά είναι εγκατεστημένος ο κεντρικός βηματοδότης για την λειτουργία του συστήματος, αυτή η πρακτική σημαίνει απόλυτη προσήλωση στους σχεδιασμούς, όπως αυτοί διατυπώνονται στην επιστολή τού Albert Pike, με κεντρική, αποφασιστικής σημασίας στόχευση την επιβολή τού τρίτου παγκόσμιου. Σε αυτά τα πλαίσια ήταν εν τέλει για την καμπάλ, η συγκρότηση της όποιας ανατρεπτικής κίνησης στα πλαίσια τού στρατεύματος, όπως αυτή των Q, σε τελευταία ανάλυση μια αναπόφευκτη εξέλιξη, που με τον ένα ή άλλο τρόπο, με την μια ή την άλλη μορφή, ήταν επόμενο, αν όχι και φυσική συνέπεια, να προκύψει στα πλαίσια τών δυνατών, ή και αναμενόμενων, εξελίξεων, στα πλαίσια μιας αποδεκτής πλουραλιστικής επίφασης. ΤΟ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΙΚΟ ΝΑ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ ΤΗΝ ΚΑΜΠΑΛ ΣΕ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ, ΔΕΔΟΜΕΝΟΥ, ΟΤΙ ΤΕΤΟΙΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΚΑΙ ΕΚΤΑΣΗΣ ΣΥΝΩΜΟΤΙΚΕΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΟΠΕΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΤΗΣ, ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΚΑΤΑ ΠΟΣΟ ΤΕΤΟΙΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΝ ΤΟ MASTER PLAN. Επειδή όμως η καμπάλ έλεγχε πλήρως το παγκόσμιο τζιχαντιστικό κίνημα, το οποίο μετά την πλήρη επιβολή του στόχευε να προωθήσει προς βοράν, σε μια γενική επίθεση εναντίον της Ρωσίας, έκρινε, ότι ουδείς επί γης μπορεί να είναι σε θέση να ανατρέψει τους σχεδιασμούς για την επιβολή Αρμαγεδώνος. Η καμπάλ ήταν βέβαιη, ότι η Ρωσία, στην διαδικασία να αντιμετωπίσει τα επιτιθέμενα απειράριθμα τζιχαντιστικά στίφη, δεν θα μπορούσε, έχοντας περιέλθει σε ζοφερή θέση, από το να κάνει χρήση όπλων μαζικής καταστροφής. Οπότε στα πλαίσια αυτού τού σχεδιασμού, θα δεχόταν επίθεση από τις δυνάμεις του νάτο από την δυτική πλευρά. Αυτή η διαδικασία θα μετατρεπόταν – σύμφωνα με τις ονειρώξεις τής καμπάλ – σε πυρηνικό ολοκαύτωμα. Όμως, η τεχνολογική υπεροπλία, που ανάπτυξε η Ρωσική Αρκούδα απαρατήρητη, κάτω από την μύτη της καμπάλ, όπως αυτή εφαρμόστηκε στο μέτωπο τής Συρίας, ανέτρεψε πλήρως το master plan. Αυτή η εξέλιξη ήλθε σαν θεόσταλτο δώρο για το διεθνές στρατιωτικό κέρας των Q, που μπορούσαν πλέον να προβούν σε χρήση των μηχανισμών, που είχαν οικοδομήσει, εφαρμόζοντας το δικό τους σχέδιο για τον ενταφιασμό της “νέας τάξης”, που είχε βάλει εμπρός η Διοίκηση Πούτιν.

 

3. ΟΡΚΩΜΟΣΙΑ ΜΠΑΪΝΤΕΝ: ΤΟ ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ

Ας βάλουμε όμως το μυαλό μας να δουλέψει στοιχειωδώς:

1. Εάν ο Πρόεδρος Τραμπ κέρδιζε χωρίς προσκόμματα, τεχνάσματα και νοθείες στις προηγούμενες εκλογές, αυτό θα ήταν τελείως άνευ ουσιαστικής αξίας για τον συνολικό σχεδιασμό τής Μεγάλης Αφύπνισης. Οι ρυπαροί και διαβρωμένοι κρατικοί θεσμοί, δεν θα ήταν δυνατόν να ξεσκεπαστούν σε βάθος, άρα δεν θα υπήρχαν επιχειρήματα για να ξεχερσωθούν αυτοί ανελέητα και ολοσχερώς, ως αρμόζει. ΑΡΑ Η ΚΑΛΠΟΝΟΘΕΙΑ, ΠΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕ Η ΚΑΜΠΑΛ ΣΑΝ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΕΣΧΑΤΗΣ ΔΙΑΣΩΣΕΩΣ ΤΗΣ ΗΤΑΝ ΠΛΗΡΩΣ ΑΠΟΔΕΚΤΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ΤΩΝ Q. ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΟΙ Q ΗΣΑΝ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΜΕΤΕΤΡΕΨΑΝ ΤΗΝ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΤΗΣ ΚΑΜΠΑΛ ΣΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΔΥΝΑΤΟ ΔΩΡΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ.

2. Η δεύτερη συνέπεια μιας απρόσκοπτης επανεκλογής του Προέδρου Τραμπ, δεν θα παρείχε την δυνατότητα να ξεσκεπαστούν οι κυβερνήσεις και τα κατεστημένα άλλων χωρών, που συμμετείχαν στην διαδικασία της καλπονοθείας. Με αυτό τον τρόπο θα περιοριζόντουσαν οι συνέπειες της επανεκλογής τού προέδρου Τραμπ αποκλειστικά στο εσωτερικό των ΗΠΑ και η διεθνής επιβολή τής καμπάλ θα εξακολουθούσε να δρα καλυμμένα. ΟΜΩΣ, ΟΠΩΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΑΜΕ ΗΔΗ, ΟΙ Q ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΤΟ ΞΕΧΕΡΣΩΜΑ ΤΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ ΤΗΣ ΚΑΜΠΑΛ ΑΝΑ ΤΗΝ ΥΦΗΛΙΟ ΑΡΧΗΣ ΓΕΝΟΜΕΝΗΣ ΑΠΟ την ΦΙΔΟΦΩΛΙΑ ΤΟΥ ΒΑΤΙΚΑΝΟΥ.

3. Η κήρυξη στρατιωτικού νόμου, κατάστασης έκτακτης ανάγκης από τον Πρόεδρο Τραμπ θα ήταν μια τελείως άσκοπη και επιβλαβής επιλογή. Όπως αναφέρθηκα, το βασικό υποκείμενο της Ανατροπής είναι το διεθνές στρατιωτικό κέρας. Ο Πρόεδρος Τραμπ είναι εντεταλμένο στέλεχος αυτού του μηχανισμού, με στόχο το οριστικό, ανελέητο ξεσκέπασμα των θεσμών. Αυτός έχει δεχθεί στην πορεία τόσους όγκους κατηγοριών, περί αυταρχισμού και αυθαίρετης νοοτροπίας, που μια επιβολή μέτρων έκτακτης ανάγκης από τον ίδιο, θα βοηθούσε ταυτοχρόνως τα επιχειρήματα των αντιπάλων δυνάμεων. Αντιθέτως, όπως πλέον φαίνεται ξεκάθαρα, στον Τραμπ έχει αποδοθεί η εκπλήρωση του ρόλου του Εθνομάρτυρα τής εξονυχιστικής προάσπισης του θεσμικού πλαισίου ΣΕ ΒΑΣΗ ΑΡΧΩΝ ΚΑΙ ΑΣΧΕΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΥΤΟ. ΩΣΤΕ Η ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ ΝΑ ΑΠΟΔΟΘΕΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΚΑΜΠΑΛ. ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΘΑ ΕΧΕΙ ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΜΒΕΙ ΣΥΝΤΟΜΑ, ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΤΑΞΕΩΣ ΣΕ ΤΕΛΕΙΩΣ ΝΕΑ ΒΑΣΗ.

4. Προφανώς ο Μπιντές θα ενθρονιστεί λίαν προσεχώς επάνω σε ένα παραπαίον καθίκι. Ώστε να προχωρήσει στην εφαρμογή των ειδεχθών εξαγγελιών του για ένα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, για να μεταπεισθεί κατά το δυνατόν το κομμάτι των ανθρώπων, που ακόμη υπνοβατούν. Το οποίον δυστυχώς εκτός των ΗΠΑ, όπου πράγματι έχει επιτευχθεί ήδη μια συντριπτική μεταστροφή, δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητο.

5. Εννοείται, ότι τις εξελίξεις έχει ρυθμίσει και εποπτεύει με ακρίβεια το Διεθνές Κέρας. TRUST THE PLAN, ENJOY THE SHOW. Η ύδρα έχει ήδη αποκεφαλιστεί ολοσχερώς. Προς ώρας επιτρέπουν οι Φύλακες να λειτουργούν κάποια όργανά της ακόμη, για λόγους σκοπιμότητας και βάσει σχεδίου. Εύχομαι σε όλους καλά κρασιά, καλά σκουπόξυλα και ζεμπεκιές χωρίς εκπτώσεις εκεί που αρμόζει.