ΑΤΑΡΑΞΙΑ 7 - ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΟΥ ΑΕΤΟΥ

Προϊόντος του χρόνου οδεύουμε προς όσα εδώ και καιρό προείπα, αλλά και στην προηγούμενη ανάρτηση υπογράμμισα:

ΤΗΝ ΕΛΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΣ ΤΩΝ ΕΡΕΙΠΙΩΝ

Όπως προειπόθει ΟΛΑ όσα συμβαίνουν ΚΛΙΜΑΚΩΝΟΝΤΑΙ ΒΑΣΕΙ ΣΧΕΔΙΟΥ ΤΟΥ ΜΑΤΡΙΞ. Τουτέστιν ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΛΑΪΚΗ ΘΕΛΗΣΗ.

Ο πολίτης όμως παρόλα αυτά θεωρεί ότι ψήφισε... Θεωρεί ότι είναι κυρίαρχος...

Τα ΜΜΕ ισχυρίζονται ότι "οι κάλπες έστειλαν μήνυμα στους ταγούς" και ότι η γη είναι τετράγωνη.

Σε μια χώρα όμως όπου:

- Η διογκούμενη ανεργία με την ισοπέδωση τού εγχώριου παραγωγικού ιστού και την ταυτόχρονη έξωθεν εισροή τεράστιων χρηματικών ποσών, τα οποία καταλήγουν στα ταμεία τού Νταβέλη (ή μήπως τής σπηλιάς του;) καθιστά με την "απελευθέρωση" του παραγωγικού δυναμικού από τα "δεσμά" τής παραγωγικής εργασίας ευχερεστάτη την στρατολόγηση και μισθοδότηση πληθώρας χαφιέδων, πραιτοριανών, ψιθυριστών, κοντυλοφόρων και προβοκατόρων κάθε είδους.

- Τα αδερφάτα, οι στοές, οι πολυεθνικές, οι αλυσίδες εμπορίας, τα κλαμπ ομοφυλοφίλων, οι ποδοσφαιρικοί όμιλοι, τα χεβυμεταλλάδικα, τα σωματεία, τα δοτά μπιλιαρδάδικα, οι "σικ" παρέες, τα στημένα από την CIA ουζερί, τα διογκούμενα σώματα "ασφαλείας", τα πολιτικά κόμματα που διαχειρίζονται πακτωλό χρημάτων, οι "πολιτιστικοί" σύλλογοι της σαρίας και του του τζιχάντ, τα κυκλώματα "αγανακτισμένων πολιτών" του γκαίμπελς και το λοιπόν κακό συναπάντημα, εξασκούν αυτό, που ο  μακαρίτης Λουί Μπουνουέλ ονόμασε "διακριτική γοητεία των υπονόμων" επί των "κάργα πολιτικοποιημένων", τουτέστιν αφελών και αδαών πού πάνε τα τέσσερα.

- Το χαζοκούτι, οι ραδιοσταθμοί του χοντρού μπεζαχτά και μπόλικα άνωθεν στημένα "μαχητικά" και "αντιεξουσιαστικά" ιστολόγια αποτελούν την βασική πηγή "ενημέρωσης" και "διαμόρφωσης γνώμης" των "χειραφετημένων πολιτών".

- Οι εντέχνως παρασκευασμένοι πρακτορίσκοι του συστήματος πλασάρονται από τα μαζικά μέσα ως αντικομφορμιστικά τζόβενα.

- Όταν την καρποφόρα γη ξεχερσώνουν ολοένα και εντονότερα από καταβολής προτεκτοράτου τα μικροαστικά συμπλέγματα.

- Και όταν τα εκάστοτε "εκλογικά συστήματα" συνιστούν προϊόντα αρχηγικής μαγγανείας, προσαρμοζόμενα πλήρως στις σκοπιμότητες της υπερεξουσίας,

τότε ΝΑΙ, είναι εύκολο, είναι πάρα πολύ εύκολο, να προαποφασίζονται και να προκαθορίζονται ΕΠΑΚΡΙΒΩΣ τα αποτελέσματα των εκλογών.

Η "επιστήμη" τού μάρκετινγκ είναι αυτή, η οποία καθορίζει ΕΠΑΚΡΙΒΩΣ τις καταναλωτικές μας επιλογές. ΑΠΕΙΡΩΣ ΟΜΩΣ ΑΠΟΔΟΤΙΚΠΟΤΕΡΗ ΕΙΝΑΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΜΗΧΑΝΙΚΗ, Η ΟΠΟΙΑ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ΤΗΣ ΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΠΡΟΤΙΜΗΣΕΙΣ ΜΑΣ.

Ή μήπως δεν ήσαν τα αποτελέσματα των εκλογών εκ των προτέρων γνωστά;

Θυμάμαι κάποτε, σε μια τηλεοπτική εκπομπή κατά την ημέρα παρελθόντων εκλογών και πριν λάβει χώρα η καταμέτρηση των ψήφων, μια πολύ χαρακτηριστική ρήση του Παρασκευά Αυγερινού:

"Γνωρίζουμε ήδη, βάσει του συσχετισμού των δυνάμεων, την κατανομή όλων σχεδόν των εδρών σε όλες τις περιφέρειες. Το ζήτημα παίζεται τελικά σε μια ή δυο έδρες, που είναι ακαθόριστες".

Πριν από καιρό ερωτήθηκα από κάποιον νεώτερο στην ηλικία σχετικά με τα αίτια του Β΄ΠΠ. Τού απάντησα, ότι εάν θέλουμε να διερευνήσουμε τα αίτια ενός πολέμου, αρκεί να ανατρέξουμε στα αποτελέσματά του. Διότι οι πόλεμοι δεν διεξάγονται χάριν γούστου και αυτοί οι οποίοι οργανώνουν, κλιμακώνουν, προξενούν και διεξάγουν τούς πολέμους γνωρίζουν καλώς πού αποσκοπούν.

Εάν θέλουμε, λοιπόν, να εξακριβώσουμε τι επεδιώχθη από πλευράς εξουσίας με τις πρόσφατες - ενδιάμεσες - εκλογές, αρκεί να εξετάσουμε ποια ήταν τα εκλογικά αποτελέσματα, τι κλιμακώθηκε με τις διαβουλεύσεις που ακολούθησαν και τι επενεργούν οι ζυμώσεις, οι οποίες δρομολογούνται:

1. Αποδομήθηκε ο δικομματισμός στα πλαίσια αυτοδιαλύσεως της ισχυούσης ψευδούς ισορροπίας συνόλου τού δοτού ελλαδικού συστήματος. Το πειραματόζωον Ελλάς εκλήθη πρώτον να υποστεί τις συνέπειες τής διακηρυγμένης στρατηγικής από τους "πεφωτισμένους" ORDO EX CHAO, "τάξις από το χάος", "νέα τάξις". 

Η συγκεκριμένη πρόταξη της Ελλάδος έναντι των υπολοίπων χωρών σε αυτήν την στρατηγική διέπεται από δυο λόγους:

- Οι Έλληνες θεωρούνται ΑΛΛΑ ΕΠΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΩΣ, ως η ιστορία πιστοποιεί, ζόρικοι στα μαντρώματα. Άρα αποτελούν το καταλληλότερο δοκίμιο για την πρόβα τζενεράλε - γενική δοκιμή.

- Αυτή η ιδιότητά τους καθιστά την εξουδετέρωσή τους βασική προϋπόθεση πριν επεκταθεί η συγκεκριμένη πρακτική σε άλλους λαούς.

Ας μην παραβλέπουμε, ότι η στρατηγική του Μάτριξ αποβλέπει στην μεμονωμένη εξουδετέρωση των εστιών, οι οποίες θα μπορούσαν να αποβούν προβληματικές, την μια μετά την άλλη. Συγκεντρώνοντας ένα τεράστιο δυναμικό καταστροφής, είτε οικονομικής, είτε πολεμικής κατεδαφίσεως εναντίον σχετικά μικρών χωρών, επιδιώκει την πλήρη σκλάβωσή τους σε δυνάμεις τελείως υποταγμένες σε αυτό, με ανοικτές ιδιότητες κανιβαλισμού.

Η επιλογή τού Γκαπ στον ρόλο τού νεκροθάπτου και των λοιπών "ιστορικών" στελεχών τού νεοφασιστικού μορφώματος σε ρόλο υπουργού, ενώ είναι ανάξιοι να τούς εμπιστευθεί κάποιος καρότσι παγοπώλη, έδωσε την χαριστική βολή στο έκτρωμα πατσόκ. Επιπλέει βεβαίως στην συνέχεια ο τούρκογλου, ως μητσοτακική σφήνα, για την τρέχουσα και μελλοντική προώθηση της βασίλισσας των ερειπίων. 

Υπό την ιδία σκοπιμότητα διέπετο και επιλογή Σαμαρά. Του ανθρώπου, ο οποίος παραλαμβάνει κόμμα για το κάνει γκρουπούσκουλο. Διατεταγμένη αποστολή του η εξουδετέρωση και διάλυση της εθνικής - λαϊκής δεξιάς, η οποία είχε αρχίσει να διαμορφώνεται επί Κώστα Καραμανλή. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες ο Καραμανλής αποδείχθηκε καλαμιά στον κάμπο. Άνθρωπος με ευγενείς ως ένα βαθμό προθέσεις, ο οποίος όμως απέχει παρασάγγες από αυτό που θα μπορούσε να αντιπροσωπεύει ένας πραγματικός ηγέτης. Με αποτέλεσμα οι πλέον ριζοσπαστικοί Καραμανλικοί να αποβούν έρμαια του κάθε Καμμένου.

Η "προσέγγιση" Σαμαρά - Μπακογιάννη απέδειξε ότι ο Σαμαράς εκτός από άνθρωπος τού συστήματος είναι και αχυράνθρωπος του Μητσοτακισμού (στην ουσία το κατάστημαν είναι ένα).

2. Με τις διαβουλεύσεις, οι οποίες ακολούθησαν των εκλογών "αποδείχθηκε" από το κατεστημένο, ότι τα "αντιμνημονιακά" κόμματα αδυνατούν να κυβερνήσουν. Με αυτόν τον τρόπο, απευθυνόμενο το πολιτικό σύστημα με τα φερέφωνά του στην ανάπηρη λογική τού μέσου ανθρωπάκου, κατάφερε να τον πείσει, ότι το όλο σκηνικό πέραν του δικομματισμού συνιστά απλά ένα χώρο διαμαρτυρίας, όχι μόνο ανήμπορο να διαμορφώσει την όποια εναλλακτική πρόταση για την αντιμετώπιση των φλεγόντων προκλήσεων στην πράξη, αλλά και μη διατεθειμένο να προβεί σε μια ανάλογο προσπάθεια.

Το όλο νταβαντούρι του "προέδρου" με τα κόμματα μετεκλογικά, ο οποίος αποδείχθηκε ανάξιος να υπερασπιστεί το κάθισμά του επί της εξέδρας  των επισήμων έναντι μερικών ταραξιών, ισχυριζόμενος ότι στην εφηβική του ηλικία κούρδιζε δήθεν τα μπιστολέτα στο βουνό, αποσκοπούσε να μετατοπίσει την "αντιμνημονιακή" προοπτική στην σκοτεινή γωνία της ξύλινης Αλέκας. Εκεί δηλαδή, όπου ηχούν τα ροκάνια της "αντισυστημικής" παρλαπίπας εν είδη ξεκολλημένης εξατμίσεως. Ή όπως διετείνετο το πάλαι ποτέ ο Ιωσήφ Γκαίμπελς: "Εκτονωθείτε, εκτονωθείτε! Στο τέλος δεν πρόκειται να παραμείνουν ούτε τα αποκαΐδια τής φρασεολογίας σας έμπροσθεν τού τοτέμ της εξουσίας". 

Είναι επόμενο, απέναντι σε μια ανάλογο κριτική να επικαλούνται οι "αντιμνημονιακοί' οργανισμοί - ή άλλως πώς αντιπολιτευτικά μαγαζά του συστήματος - διαρρηγνύοντα τα ιμάτιά τους, "λόγους αρχής". - "Μα πώς να συμπράξω με τον Τσούπρα", φωνασκεί ο Καμμένος, "όταν αυτός θέλει αυτό και εκείνο, που εγώ απεχθάνομαι"; Κατά τα άλλα, ο Καμμένος παρουσίασε "ακριβές" πρόγραμμα για την πρώτη ημέρα, την πρώτη εβδομάδα, τον πρώτο μήνα και τον πρώτο χρόνο "αφού γίνει κυβέρνηση". Το μόνο όμως για το οποίο ΔΕΝ ΑΝΕΦΕΡΕ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ είναι με ποιο τρόπο - με ποια τακτική και στρατηγική - θα φτάσει αυτός να "γίνει κυβέρνηση". Διότι το κυριότερο στοιχείο στον προγραμματισμό ενός υποτιθέμενου ριζοσπαστικού κόμματος είναι η πορεία, η οποία ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟΝ ΝΑ ΟΙΚΟΔΟΜΗΘΕΙ ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΗΝ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ. Εάν δεν έχει λυθεί το ζήτημα τής πρόσβασης στις διαδικασίες, τούς απαραίτητους μηχανισμούς και δομές για την άσκηση αρχής, πάσα αναφορά σε κυβερνητικά προγράμματα συνιστά ευχολόγιο για βαυκαλιζομένους και αφελείς οπαδούς και ψηφοφόρους. Και να δεχθούμε εν πάσει περιπτώσει, ότι αυτή η παρανόηση μπορεί να ισχύσει στην περίπτωση κάποιων εξοργισμένων δεξιών ψηφοφόρων, οι οποίοι μια ζωή λειτούργησαν στην βάση τού προβάτου, δηλαδή με το "βγάλε με για να σού λύσω τα προβλήματα". Μπορεί όμως να ισχύει για ανθρώπους, οι οποίοι υπηρετούν από εφηβική ηλικία τα κομματικά κατεστημένα και γνωρίζουν από μέσα και από έξω τα πολιτικά δεδομένα;

Στην ελλαδική αριστερά έχω αναφερθεί κατ' επανάληψη και θεωρώ τον μηρυκασμό αναίτιο και βαρετό για αυτούς που διαβάζουν αυτά που γράφω. Ο "Σύριζα" αποτελεί από πλευράς επιρροής ένα κομματικό γιο - γιο. Μέσα σε εβδομάδες μπορεί να αυξήσει την εκλογική επιρροή του από το 3% στο 18% και μετά μερικές εβδομάδες να επανέλθει ξανά στα φυσιολογικά όρια του γκρουπούσκουλου διαμαρτυρίας. Ο ρόλος του είναι κυρίως ρόλος προπαγανδιστού των στόχων της "νέας τάξης". Οι μαλθακοί μεγαλοεισοδηματίες τής ηγεσίας του ουδέποτε μπορούν να διανοηθούν καν ρήξη με το σύστημα. Αποτελεί την καλύτερη δεξαμενή για τα αδερφάτα και τις πολυεθνικές προσωρινής αποθηκεύσεως ψήφων μέχρι να τις μεταφέρουν εκεί που προβλέπει η επόμενη πράξη του σενάριου αποδομήσεως των πάντων.

Το σκηνικό στήθηκε για μια ακόμη φορά έντεχνα και αφορά ιθαγενείς παϊδάκηδες κατά το: "Δικό μου είναι και το κάνω ότι γουστάρω". Όλες οι Μητσοτακικές σφήνες μεταφέρονται με δόσεις στην ΝΔ. ώστε να στηρίξουν στην συνέχεια την επιβολή της βασιλίσσης της ερημίας. Πρώτοι μεταπήδησαν τα τζόβενα του γαλατά. Τα ακροδεξιά ρόπαλα και τα τσεκούρια των "ακροδεξιών" "στελεχών" τού κολεγίου "αθηνών" αποδείχθηκαν πλαστικά βοηθήματα, όπως αυτά που πωλούνται στα σεξομάγαζα.
Και ο γαλατάς χρειάζεται αριθμητικώς. Δεν απεδείχθη αυτό με το βούτυρο στο "Τελευταίο Ταγκό στο Παρίσι"; Υπομονή, θα το απολαύσωμεν.

Μα τι θα απογίνουμε χωρίς γαλατά; ίσως αναρωτηθούν κάποιοι. Μα δεν διδαχθήκαμε από την κρίση του 29 - 32; Μετά την κρίση, την πείνα, την απόγνωση, τους κακούς - τους εβραίους τότε, τους πακιστανούς σήμερα - έρχεται πάντοτε ο ναζισμός να μάς σώσει, αναπληρόνοντας τεχνιέντως το κενό, το οποίο βάσει διαταγών της "νέας τάξης" έφτιαξε ο γαλατάς. Εξήμισυ εκατομμύρια γερμανοί ψηφοφόροι ανέδειξαν στις εκλογές του 1933 τον Χίτλερ στην κυβέρνηση, με τις τετρακόσιες πενήντα χιλιάδες εδώ θα ασχοληθούμε; Τα σαράντα εκατομμύρια νεκρών τού πολέμου, οι τετρακόσιες χιλιάδες νεκροί από την πείνα τον χειμώνα του 41, τα σκελετωμένα παιδιά από την πείνα, τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως, τι αξία έχουν μπροστά στην ανάγκη να ξεκαθαρίσουμε την εβραϊκή βρωμιά, που λέει ο μέγας "έλλην" πλεύρης;
Ότι την "ισλαμική αδελφότητα" της Αιγύπτου ίδρυσαν οι γερμανοί ναζί και ότι η ισλαμική "αραβική ταξιαρχία" πολέμησε στο πλευρό τους στην Βοσνία ξεκληρίζοντας ορθοδόξους Σέρβους, δεν χρειάζεται να το γνωρίζουμε. Ότι την "Αλ Καΐντα" κατασκεύασε η CIA, η οποία μετέτρεψε σε συνεργασία με τους κανιβάλους του ΝΑΤΟ  την Λιβύη σε σεληνιακό τοπίο, δεν χρειάζεται να το λαμβάνουμε υπ' όψει. Ότι οι Μιχαλολιάκος και Πλεύρης υπηρέτησαν την CIA ενταγμένοι στις τάξεις της χουντικής Κ"Υ"Π στην Ιταλία καρφώνοντας στην χούντα Έλληνες Δημοκράτες, δεν χρειάζεται να το λαμβάνουμε υπ' όψει. Αφού φταίνε οι αριστεροί, αυτοί ξεπούλαγαν την Ελλάδα στους Βουλγάρους. Ο Παπαδόπουλος και ο Ιωαννίδης ήσαν πατριώτες. Και οι Καραμανλής - Αβέρωφ. Ότι ξεπουλήθηκε η μισή Κύπρος σε Τουρκία-Ισραήλ-ΝΑΤΟ δεν παίζει τον παραμικρό ρόλο, αφού έχουμε εδώ τον πλεύρη, που είναι "αντισιωνιστής". Το ότι τους τζιχαντιστές και τους πράκτορες τής σαρία κουβάλησαν στην Ελλάδα οι δυνάμεις της "νέας τάξης" που ίδρυσαν την "χρυσή αυγή" με στόχο το μπάχαλο, τον εμφύλιο, το πλήρες ξεχαρβάλωμα, το ORDO EX CHAOS, έλα μωρέ δεν πειράζει, αφού είμαστε πολιτικοποιημένοι και ψαγμένοι.

Πράγματι κατάφεραν να επαναφέρουν τον ναζισμό ξανά, όχι μόνο μέσα στα σαλόνια, αλλά και στα μυαλά(;) των ανθρώπων. Τώρα, να κάνω αναφορά σε "χρυσή αυγή" , "golden down", ανάμειξη τού Αλάιστερ Κρόουλυ στο "τάγμα της αγίας θούλης" και στο "γερμανικό εθνικοσοσιαλιστικό εργατικό κόμμα", στην  "λευκή θεά", στον "ήλιο τού μεσονυκτίου", στους λυκανθρώπους, στην τελετουργική αιμοποσία και άλλα κατηγορήματα θρησκειολογικής υφής στην χώρα της απέραντης πολιτικής αγκλίτσας, το θεωρώ πραγματικά γελοίο. 

Όσο βαυκαλιζόμαστε να τρέχουμε πίσω από τα μορφώματα τής εξουσίας, όσο αρνούμεθα να επωμιστούμε τις ευθύνες μας αυτονόμως, μορφώνοντας πραγματικό φορέα αλλαγής, διεπούμενο από ειλικρινές και ανυποχώρητο επαναστατικό πρόθεμα, όσο εξακολουθεί να έχει επιρροή σε μάς η στρατηγική τού σοκ και η καλλιέργεια πανικού από την εξουσία, ώστε να τρέχουμε πίσω από τον κάθε παλαβιάρη, όσο θεωρούμε, ότι έχουμε κάτι να χάσουμε εάν εξέλθουμε του μαντρώματος, τότε ο καιάδας θα εξακολουθεί να παίζει μπάσο. Και όταν καταλάβουμε ότι οι χορδές τού οργάνου αποτελούνται από τα άντερά μας, θα είναι αργά.  

Συνεχίζεται...