Αφού προειδοποίησα, το κάνω ανερυθρίαστα. Έγραψα, ότι η ιστορία με τον ξιπασμό θα τριτώσει. Μετά λοιπόν από την δημοσίευση φωτογραφίας μου δίπλα σε αυτήν του Λένιν και του Μαρξ υπολείπεται ο τρίτος και ειλικρινέστερος των επαναστατών, ο Τζων Λέννον.
Τα θέματα στα οποία αναφέρομαι βάρυναν και σκλήρηναν αρκετά τελευταία, έτσι σκέφτηκα ότι ένα μουσικό διάλειμμα θα ήταν καλό.
Το ασματάκι που ακολουθεί, γράφτηκε πριν 15 χρόνια, ένεκα πρακτικού λόγου, τουτέστιν για κάποια ερωτική εξομολόγηση, η οποία συνοδεύτηκε κατά τα συνήθη από χυλόπιτα. Έτσι εμπέδωσα αυτό που διακήρυξε ο μακαρίτης ο Ρασούλης , "Οι Κυβερνήσεις Πέφτουνε Μα η Αγάπη Μένει", στην δική μου έκδοση: Οι καψούρες περνούν μα οι μπαλάντες μένουν.
Με αυτήν την έννοια θα ενθάρρυνα χωρίς ενδοιασμούς κάθε νέο κανταδόρο να πράξει τα δέοντα υπέρ του Έρωτος, έστω κι αν δεν κερδίσει αριστείο τιμής, τουλάχιστον μέχρι να αλλάξει το καθεστώς.
Η φωτογραφία που δημοσιεύω, είναι από την εποχή που γράφτηκε το άσμα, ώστε να δένει με αυτό.
Λυπάμαι, που λόγω προβλημάτων της δουλειάς και κρυολογήματος δεν μπόρεσα να ευχαριστήσω τους φίλους και τις φίλες, οι οποίοι κατάθεσαν πρόσφατα πολύτιμα σχόλια.
Τώρα για το άσμα, τι να αναφέρω; Το αφήνω να ταξιδεύει στον αιθέρα, που λένε κι επιστήμονες.
ΟΙ ΕΡΑΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΖΗΤΙΑΝΟΙ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ
Οι εραστές είναι οι ζητιάνοι του σύμπαντος.
Ψάχνουν για δεκάρες ανάμεσα στ' άστρα
μα τι μόνο που βρίσκουν είναι ένα είδος φωτός.
Που δεν το τρώει κανείς
εκτός από τις ψυχές
ίσως έτσι γίνουν πιο χαριτωμένες.
Όταν κουνάς τα μάτια στον ρυθμό του έρωτα
σκέφτηκες ότι αλλάζεις
την λογική σου μ' ένα φιλί;
την σιγουριά μ' ένα χάδι;
την φτώχεια σου με την απουσία του εραστού;
την δοξαστή τροφή με το γυμνό εφαλτήριο του νέφους;
Θέλεις τον έρωτα και τον παλιό εαυτό σου.
Έτσι τον παρακολουθείς
χωρίς να τον αγγίζεις
στην αβρότητα του νου
χωρίς να τον αγγίζεις
9 σχόλια:
Καλό, ώ οικοδεσπότα! ;-)
Μακάριοι οι ελεήμονες, ότι αυτοί ελεηθήσονται!
Φίλτατε "Μποτίλια", μας έδωσες την ελεημοσύνη σου, εμάς τους ερωτικώς πεινώντες και διψώντες! Άρα, ανάμενε!
Υγ: Ο μακαρίτης ο Λέννον άφησε κληρονομιά, που δεν τη φαντάστηκε. (Είπαμε, οι -κυκλοφορούσες στην πιάτσα- ιδέες του ενός, στο μυαλό του άλλου μπορούν να γίνουν πυροκροτητές.)
Κάποια στιγμή, λοιπόν, σκέφτηκα να ξαναγράψω το "Ιμάτζιν" με αρχαιοελληνικούς στίχους, και με κάποιες τεχνικές του λόγου ά λά Αισχύλος (και πιό προχωρημένες) να βάλω μία τραγωδό να το απαγγείλει στην Επίδαυρο.
Πολύ επικίνδυνο εγχείρημα (γιά τους ανέτοιμους), διότι οι διμεθυλο-κτλ ουσίες των "λύκων" κατά το κοινώς λεγόμενον "δεν πιάνουν μία" μπροστά σε τέτοιες τεχνικές... αλλά ίσως μιά μέρα να μας χρειαστεί.
Βλέπεις, η δική μας "άλλη πραγματικότητα", στην οποία θα κάνουμε "άλμα", είναι ο Όλυμπος - όχι η άβυσσος.
αγαπητε Μποτιλια
ωραιο το ερωτικο τανγκο (με τον θανατο) και την προηγουμενη αναρτηση και δεν μπορω, θα σε ρωτησω...
Πιστευεις οτι μπορουμε να αγαπαμε την Νυχτα και να αποφευγουμε παραλληλα το σκοταδι;
Πολυ θα ηθελα να μπορω να εχω την δυναμη σου να σταθω απεναντι ετσι ξεκαθαρα. Προσπαθω να αποφυγω το σκοταδι εκ φυσεως και θεσεως,αλλα αγαπω την νυχτα οπου τα αστρα φωτιζουν μεσα της.Ειναι η ελπιδα ανατολης και αυτα.
"Μα πρέπει πάντα η αυγή να επιστρέφει; Δεν θα τελειώσει ποτέ αυτή η γήινη δυναστεία;"
Νοβαλις
Καλησπέρα!
Αγαπητέ Φίλε Μποτίλια! ως Ερωτικός Δημιουργός πάλι έκανες το μουσικό θαύμα σου...
Το ευρισκόμενο Φώς των εραστών σου, είναι αυτό που μας εμπνέει να ερωτευτούμε τον ίδιο τον Έρωτα... αυτόν που θα ταϊσει με Μέλι της ψυχές μας και θα τις καταστήσει αθάνατες Μέλισσες...
συμφωνώ μαζί σου, το βλέμμα του Έρωτα αλλάζει την πρότερη οπτική
και καθιστά τον Ερώμενο, υπόλογο στο "άγγιγμα" της νέας θέασης του Σύμπαντος που ανοίγεται μπροστά του, αναφωνόντας απο θαυμασμό και έκπληξη βλέποντας το για πρώτη του φορά, με τα μάτια της ψυχής του...
Υγ.Η Κυρία, μάλλον δεν ξέρει τι έχασε!
ο Έρωτας όμως, σίγουρα ξέρει τι κέρδισε!...
Μάγια η Μέλισσα
@ ΕργΔημΕργ
Αγαπητέ Εργοδότα,
μοίραζε δουλειά στα συνεργεία, διότι πλησιάζει η ώρα να αναβαθμίσουμε την μετοχή της εταιρίας στο χρηματιστήριο των εξαιρέτων πόθων.
Όταν διαβάζω για τεχνικές του λόγου, που είναι πιο εξελιγμένες από αυτές του Αισχύλου, επανέρχεται η καρδιά μου στην βάση της. Πάντοτε πίστευα, ότι οι Ολύμπιοι δεν πρόκειται να επιστρέψουν μέσα σε διαστημόπλοια, αλλά έχουν ρίξει άγκυρες μέσα στον Ελληνισμό και από αυτές θα αναδειχθούν ξανά.
Το
"η δική μας "άλλη πραγματικότητα", στην οποία θα κάνουμε "άλμα", είναι ο Όλυμπος - όχι η άβυσσος".
είναι το ωραιότερο σύνθημα για την σημαία μας. Ναι, και μεις σαλταρισμένοι είμαστε, χωρίς να έχουμε ανάγκη κυκεώνες, σε μια ελεύθερη πτώση προς τα άνω.
Όσο για τα εύσημα, ότι ελεώ κάποιους, ή οτιδήποτε, δεν το δέχομαι. Έγινε μεν λόγος για ζητιάνους, αλλά αυτοί είναι που κρύβουν το κομπόδεμα μέσα στο στρώμα.
Η ίαση αυτής της ασθένειας δεν απαιτεί εγχείρηση ανοικτής καρδιάς, αλλά επανάσταση ανοικτής καρδιάς. Κατά τα άλλα, όχι μόνο αναμένω, αλλά στήνω καρτέρι.
@ ζάχαρη
"Ο έρωτας κι ο θάνατος μεντένια ρίχνουν χάμω".
Αγαπώ και την νύχτα και το σκοτάδι. Δεν υπάρχει νύχτα χωρίς ημέρα. Εκεί που νυχτώνει, στην απέναντι πλευρά της υδρογείου ξημερώνει.
Στην ουσία όμως δεν υπάρχει σκοτάδι. Υπάρχει μόνο χώρος και φως. Εκεί που δεν φθάνει το φως, ο χώρος δεν φωτίζεται. Σκοτάδι είναι τα άγχη και οι φοβίες μας, που μας μικραίνουν. Ας ανοίξουμε τα παράθυρα να μπει το φως και ας τολμήσουμε να πετάξουμε κοντά στον ήλιο. Μόνο όταν λιώνουν τα κέρινα φτερά, μπορούμε να αισθανθούμε πόσο απαλά είναι τα νέφη και το πέλαγος. Διότι στην ουσία δεν υπάρχει θάνατος. Υπάρχει μόνο ο φόβος του θανάτου, ο οποίος όταν μας εγκλωβίζει, εξουδετερώνει την ζωή.
Η αυγή πρέπει πάντοτε να επιστρέφει, διότι κάθε φορά είναι νέα. Γι αυτό η ελευθερία είναι η πιο εκούσια καταδυνάστευση από το φως, αλλά και το σκότος. Διότι όποιος μπορεί να δει μέσα στο σκοτάδι, βλέπει πραγματικά.
Συγγνώμη, που για μια ακόμη φορά ανάφερα πράγματα, που σου είναι τόσο γνωστά.
@ Μάγια η Μέλισσα
Κάθε αναφορά στον Έρωτα είναι δημιουργία. Διότι μόνο αυτός δημιουργεί. Τα υπόλοιπα είναι αυταπάτη, "δοξαστή τροφή".
Τώρα βέβαια με μια ερωτική μπαλάντα, κανείς δεν έγινε Ερωτικός Δημιουργός. Οι περισσότερες μπαλάντες γράφτηκαν για αυτό το θέμα και γνωρίζω, ότι πλείστοι όσοι έγραψαν καλύτερες από τις δικές μου. Όμως στα λιγοστά live που κάναμε με τα αδέλφια το πάλαι ποτέ, άδειασαν όλα τα βαρέλια της μπύρας.
Συγγνώμη που θα γίνω προσωπικός, αναφερόμενος στην κυρία:
Η κυρία δεν έχασε τίποτε, διότι δεν είχα να προσφέρω τίποτε περισσότερο, από ότι προσέφερα ήδη. Η ψυχή μας προσανατολίζεται στις αναγκαίες σε αυτήν εμπειρίες, ώστε να μπορέσει να αναπτυχθεί. Από το όλο αλισιβερίσι διαπιστώνω εκ των υστέρων, ότι ήταν αδύνατο και για τους δυο μας να διαρρήξουμε ταυτοχρόνως το Μάτριξ. Αυτός, που μπορούσε να το κάνει στην συγκεκριμένη φάση, ήμουν μόνο εγώ, διότι ήμουν κάπως λιγότερο εγκλωβισμένος μέσα σε αυτό. Έτσι κέρδισα από αυτό το love story πάρα πολλά, διότι ξεφορτώθηκα τόνους σκουριάς που με ταλάνιζαν. Είμαι όμως βέβαιος, πως κι η καλή μου φίλη κέρδισε αρκετά. Όταν ακούμπησα στους τείχους του Μάτριξ, έγινα καθρέπτης.
Αυτός, που δεν κέρδισε τίποτε από την όλη ιστορία, είναι νομίζω ο Έρωτας. Έτσι σκανταλιάρης και μπερμπάντης που είναι, του αρέσει πάντοτε μόνο να παίζει. Διότι όταν εξέλθουμε από το βασίλειο της αναγκαιότητος στο βασίλειο της Ελευθερίας, τότε η δράση μας διέπεται μόνο από σκέρτσο και ωραίο χαβαλέ. Γι αυτό τον εκτιμώ, διότι είναι αλητάκος. Και πιστεύω, ότι μόνο έτσι μπορούν να δημιουργηθούν τα σύμπαντα πέρα από την κακομοιριά.
Και μια τοποθέτηση σε προηγούμενο σχόλιό σου: Θεωρώ ότι, τα σχόλια συμβάλλουν καλύτερα, ακριβώς ενώσω τα θέματα βρίσκονται ακόμη σε επεξεργασία, πριν αυτά ολοκληρωθούν, ώστε να συνδιαμορφώσουν. Αυτή είναι και μια μεγάλη αρετή του διαδικτύου.
Αγαπητέ, Μποτίλια Χαίρετε!
Το συγγνώμη, θα έπρεπε να το ζητήσω εγώ που έγινα πολύ προσωπική αναφερόμενη στην αξιοσέβαστη Κυρία, αλλά στα πάντα ανοικτά θέματα σου, πρέπει και τα σχόλια να είναι πάντα ανοικτά, προς όφελος πάντα της επικοδομητικής συνομιλίας μεταξύ των συμμετεχόντων, ωστε να μπορούμε να βγάλουμε όλοι εμείς ασφαλή συμπεράσματα για το τι εννοεί ο καθένας κάθε μία απο εμάς στους γραπτούς διαλόγους μας...
και εξηγώ τι ήθελα να "πώ" με την αναφορά μου στο πρόσωπο της Κυρίας...
Η Κυρία λοιπόν"έχασε πολλά" διότι σε αυτό που αναφερόμουν εγώ...ήταν και είναι ο ίδιος ο Έρωτας με την απορροή της δημιουργίας που πηγάζει απ'αυτόν οταν μας "αγγίζει με το βλέμμα του", καθώς και με την παρούσα δυναμική του...
η παρουσία του λοιπόν, μας υποδεικνύει άλλα δύσβατα μονοπάτια που επιβάλλεται πολλές φορές να ακολουθήσουμε και να βρούμε τους "χώρους" εκείνους που πρίν ποτέ δεν είχαμε αντιληφθεί την υπαρξή τους... τότε αντιλαμβάνεται κανείς οτι υπάρχει πόρος που θα τον βγάλει στην άλλη άγνωστη μέχρι προ τινος πλευρά αφου έχει επεξεργαστεί τα δώρα του...
"ο φτερωτός μας φίλος" σαφώς και είναι αυτός που κέρδιζει σίγουρα, αναπτύσοντας όπως ο ίδιος λές τις ψυχές μας μέσα απο τις εμπειρίες του καθενός μας ώστε να μας πάει ακόμη ψηλότερα...
κερδίζοντας λοιπόν ο Έρως, κερδίζουν οι ψυχές όλων ημών,η δικιά σου ,η δικιά μου!...
Τώρα,την δυναμική της δική σου ψυχής συν τω χρόνω την οδήγησε στην προοπτική εκείνη ώστε να μπορέσεις να διακρίνεις επακριβώς το Μάτριξ και να αρχίσεις εντός των τειχών του μέρα με την μέρα, μήνα με τον μήνα, χρόνο με τον χρόνο, να φτάσεις εδώ που βρίσκεσαι σήμερα εντοπίζοντας το συγγεκριμένο σημείο που ωθείσαι να διαρήξεις, κάνοντας την ρωγμή εκείνη για να γκρεμίσεις όλο το σαθρό πλέον οικοδόμημα...εξ' άλλου εσύ θα ξέρεις καλύτερα απο τέτοιες κατεδαφίσεις οχι μόνο λόγω επαγγέλματος, αλλά κυρίως, διότι μάλλον θα πρέπει να έζησες τα γεγονότα απο μέσα με την κατάρευση του άλλου τείχους εκείνο του Βερολίνου...η μήπως κάνω λάθος;..
Μάγια η Μέλισσα
Aγαπητέ φίλε μποτίλια, καλησπέρα σας...
Αποδεικνύεστε πολυτάλαντος , και συγγραφικά και δημιουργικά γράφοντας και τραγουδώντας...θα ευχόμουνα να σας μοιάζω και στα υπόλοιπα, γιατί , να ξέρετε , εμφανισιακά, αν βγάλεις τα γένια είμαστε παρομοιότυποι.....
Ρίξε μια ματιά, μπορεί να βρεις τίποτα ενδιαφέρον:
http://theoprovlitos.blogspot.com/2011/12/blog-post_17.html
Καμία προετοιμασία από την κυβέρνηση για την πείνα που έρχεται
Έκτακτες ανάγκες
,
Οφείλουμε να ετοιμαστούμε
Γράφει ο Νίκος Κοτζιάς
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα επικίνδυνο σταυροδρόμι ιστορικής σημασίας. Υπάρχουν σειρά αποφάσεων, ζωτικής σημασίας για τη χώρα, που πρέπει να ληφθούν σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Σημαντικότατη είναι η απαίτηση απόκτησης από τη χώρα εναλλακτικής στρατηγικής, που να αντιλαμβάνεται τα προβλήματα και να έχει προβλέψει κινήσεις και απαντήσεις σε βάθος χρόνου.
Η κατάσταση της χώρας είναι χειρότερη απ’ ό,τι δύο χρόνια πριν: ύφεση της οικονομίας· αύξηση του χρέους και της ανεργίας· διάλυση του κοινωνικού ιστού· κυριαρχία απαισιοδοξίας και φόβου για το αύριο στην κοινωνική ατμόσφαιρα. Όλα αυτά δυσκολεύουν την ουσιαστική έξοδό της από την κρίση. Ταυτόχρονα, ενώ... η χώρα έχει πολλαπλά αποδυναμωθεί, η ίδια η ΕΕ βρίσκεται σε κρίση υπό την ηγεμονία μιας Γερμανίας, η οποία εξακολουθεί να αντιμετωπίζει τα προβλήματα με στενή εθνικιστική οπτική.
Συνολικά, η κατάσταση της Ελλάδας χειροτερεύει. Ταυτόχρονα, το ευρωπαϊκό περιβάλλον, αντί να λειτουργεί ως πλαίσιο διευ κόλυνσης της εξόδου της χώρας από την κρίση, τη δυσκολεύει όλο και περισσότερο. Τόσο λόγω της πολιτικής που επιλέχθηκε στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής όσο και εξαιτίας της δυσλειτουργίας ή της απου σίας σειράς μέσων και μηχανισμών εξόδου από την κρίση, όπως δανεισμοί, κόψιμο χρήματος, επιτόκια, εν δυνάμει μοχλεύσεις του μηχανισμού.
Οι πρόσφατες διαπραγματεύσεις που έγιναν στην ΕΕ πραγματοποιήθηκαν ερήμην της Ελλάδας. Η κυβέρνηση δεν υπέβαλε προτάσεις και διαπραγματευτικά κείμενα ούτε διαμόρφωσε και, πολύ λιγότερο, δεν δημοσιοποίησε «κόκκινες γραμμές». Περιορίζεται στο να διεκπεραιώνει τα καθήκοντα που της αναθέτουν οι τροϊκανοί. Η χώρα, αφοπλισμένη, δεν διαθέτει στρατηγική γραμμή για το πώς θα πρέπει να αναπτυχθεί η ίδια, η ΕΕ, καθώς και το ποιες μπορεί να είναι οι λύσεις σε τυχόν έκτακτες ανάγκες που προβάλλει όλο και πιθανότερο να προκύψουν.
Μια περίπτωση έκτακτης ανάγκης –απίθανης, αλλά όλα μπορούν να συμβούν– είναι να μην διασφαλίσουν Ιταλία και Ισπανία τα 426 δις ευρώ δανείων που χρειάζονται στους επόμενους έξι μήνες. Ακόμη πιο σοβαρή θα ήταν η περίπτωση διάλυσης της Ευρωζώνης ή διάσπασής της σε Βορρά και Νότο. Ασφαλώς και δεν είναι ώρα προβολής θέσεων εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη. Η χώρα, όμως, οφείλει να δια θέτει ένα «σχέδιο Β» για την περίπτωση που υπάρξει βαθύτερη κρίση και σενάρια κατάρρευσης της ΕΕ συνολικά. Δεν θα πρέπει να αιφνιδιαστεί, αν προκύψουν απευκταίες καταστάσεις. Όμως, άλλο είναι δεν θέλω μια εξέλιξη κι άλλο είμαι γυμνός αν τυχόν αυτή προκύψει.
Συνδυασμένη με την προηγούμενη περίπτωση, είναι μια κατάσταση στην οποία η Ελλάδα δεν θα διαθέτει επάρκεια σε είδη πρώτης ανάγκης, εάν τυχόν παρουσιαστεί έλλειψη τροφίμων ή φαρμάκων. Για να μην συμβεί κάτι τέτοιο, απαιτείται άμεσα ένας ελάχιστος σχεδιασμός διατροφικής και φαρμακευτικής επάρκειας της χώρας, καθώς και ειδικές συμφωνίες τροφοδοσίας της με πετρέλαιο και αέριο από τις αναδυόμενες αγορές, με ανταλλαγή σε προϊόντα και υπηρεσίες. Η Ελλάδα οφείλει, δηλαδή, να έχει τακτοποιημένο το νοικοκυριό της, ώστε να είναι σε θέση να αντιμετωπίσει και τις χειρότερες των καταστάσεων. Καταστάσεις που απεύχομαι, αλλά μπορεί να προκύψουν.
@ Μάγια η Μέλισσα
Σε ευχαριστώ που έθεσες το θέμα. Έτσι μπόρεσα να συνειδητοποιήσω καλύτερα, ότι το συγκεκριμένο θέμα, ήταν η πρώτη αφετηρία να διαπιστώσω την ύπαρξη του Μάτριξ. Ενασχολούμενος με την ρωγμή βλέπω πόσο πολύπλοκα είναι τα τοιχώματα. Στην ουσία επικαλύπτουν όλο τον εσωτερικό χώρο. Δεν υπάρχει "μέσα" και "έξω". Ο εγκλωβισμός γίνεται σε μια ενιαία δομή, η οποία είναι ίδια με τα τοιχώματα. Όλα σχεδόν είναι τείχος.
Πράγματι εδώ και δεκαετίες ασχολούμαι με την επίλυση δομών, κάτω από την μόνιμη πίεση "λύσε ή κλάταρε". Και οπωσδήποτε το Βερολίνο είναι πολύ σημαντικό μέρος για την εμπειρία και μελέτη του φαινομένου. Πολλοί κατήγγειλαν, ότι αυτό που είδαμε δεν ήταν επανένωση, αλλά ότι η Δυτική Γερμανία απορρόφησε την Ανατολική. Στην ουσία συνέβη το αντίθετο.
Η όλη ιστορία δεν είναι καθόλου, μα καθόλου απλή και δεν παύουμε να είμαστε πολύ έντονα εγκλωβισμένοι. Η αυτοπεπείθηση χρειάζεται προσοχή, η ιστορία πάει πολύ βαθύτερα από ότι υπολόγιζα μέχρι προ ημερών.
@ χρηχα
Την εμφανισιακή ομοιότητα ίσως μπορέσουμε να την αξιοποιήσουμε κάποια στιγμή, σε περίπτωση που χρειαστεί κάποιος από τους δυο σωσία.
Κατά τα άλλα δεν χρειάζεται να μοιάσει κανείς σε κανένα. Εάν βρούμε το ζητούμενο, κερδίζουμε και οι δυο. Ένα από τα χειρότερα που μπορούν να μου συμβούν αδελφέ, είναι να μοιάσω του εαυτού μου.
Σε ευχαριστώ πολύ για την συμπάθεια και τον έπαινο. Και εγώ θα ήθελα να μπορούσα να έχω κάποια χαρίσματα σαν τα δικά σου.
@ mnk
Πολλά ευχαριστώ για τον σύνδεσμο.
@ nikos
Ότι γίνει, θα γίνει πολύ ξαφνικά.
Μάζεμα τροφίμων, γκαζιέρα, γκαζάκια, νερό βρύσης σε μπουκάλια, για όσο πιο μεγάλη περίοδο.
Δημοσίευση σχολίου