ΤΕΡΑΣ ΛΟΧ ΝΕΣ ΠΑΡΟΥ - ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

τοιχογραφία bostopel

Ακόμη μπορούμε να επιλέξουμε: Συνύπαρξη πέρα από την παραφροσύνη τής βίας, ή βίαιη καταστροφή των πάντων. Αυτή την φορά μπορεί να βρισκόμαστε μπροστά στην τελευταία ευκαιρία για να την ανθρωπότητα μιας επιλογής ανάμεσα στο χάος και την κοινή μας ευθύνη για την διαμόρφωση μιας κοινωνίας ανθρώπων.

Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, "Πού οδηγεί ο δρόμος που ακολουθούμε;"


Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΠΡΟΣΒΛΕΠΩ - ΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΙΣ ΘΕΣΙΝ ΝΑ ΔΟΝΕΙ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Όπως έχω ήδη ισχυρισθεί, θεωρώ ότι τα γεγονότα τής Πάρου σφράγισαν τις μετέπειτα πολιτικές εξελίξεις. Στόχος τους η δημιουργία ψύχωσης ενάντια στην παρουσία των μεταναστών εν Ελλάδι, ώστε να καλλιεργηθούν προϋποθέσεις πολλαπλών εμφυλίων συγκρούσεων. Η ακολουθούμενη μέθοδος είναι η αλλοτρίωση τού πατριωτικού φρονήματος τού κοινωνικού σώματος με την διοχέτευσή του σε σύνδρομα. Αφ' ενός στην κατεύθυνση τού εθνικού αποχρωματισμού, μέσω δήθεν "αριστερών" κομμάτων και οργανώσεων - μαϊμού, όπως ο Σύριζα κ.α. και αφετέρου στην πλήρη διαστροφή τού πατριωτικού φρονήματος με την μετάλλαξή του σε φυλετικό μένος και φασιστική ρεμούλα μέσω τής φαιοκοπράνου, ούτως επιλεγομένης "χρυσής αυγής", golden down βλαχαδερών και λιγδιάρηδων τής CIA. Δεδομένου, ότι στην προκειμένη φάση οι αλλοδαποί εν Ελλάδι απαριθμούν κυρίως περισσότερα εκατομμύρια ανθρώπων, οι οποίοι πρόσκεινται στον μωαμεθανισμό, αποβλέποντας στον παροξυσμό τού συγκρουσιακού κλίματος από πλευράς χειριστών τής κοινωνικής χειραγωγήσεως επιχειρήθηκε και επιχειρείται αυτοί οι άνθρωποι να οδηγηθούν μαζικά στην επιρροή τής σαρία και τού ριζοσπαστικού ισλάμ, το οποίο αποτελεί επίσης υποκατάστημα των δυτικών μυστικών υπηρεσιών, των "ισχυρών" χωρών τού ΝΑΤΟ.
Η δεοντολογία τής μανιχαϊστικής δυαρχίας, όπως αυτή εκδηλώνεται στην πρακτική των αποκρυφιστικών εταιριών, ως θρησκειολογικού τύπου βάσεως τής πολιτικής εξουσίας, οργανώνει την άνωθεν ελεγχομένη διαπάλη δυο εικονικώς αντιτιθεμένων αντιπάλων στρατοπέδων, τα οποία υπόκεινται σε ένα και το αυτό κέντρο σχεδιασμού. Στόχος του: η διάλυση τής Ελλάδος, μέσω τού φρούδου φανατισμού τού λαού, τον διαχωρισμό του σε αντιτιθέμενα μέχρις αμοιβαίας εξοντώσεως στρατόπεδα, τον αποπροσανατολισμό του από την μνημονιακή λαίλαπα, την καλλιέργεια μικροεγωισμού με την στροφή τής μίας ομάδος ενάντια τής άλλης ένεκα συντεχνιακών συμφερόντων σε φάση ολοκληρωτικής ανέχειας και η κάλυψη τής αιτίας που προξενεί την κακοδαιμονία, που είναι η πρόσδεση της χώρας σε εωσφορικά κυκλώματα και στους σκοταδιστικούς, ληστρικούς και επιθετικούς μηχανισμούς, που αυτά οργανώνουν και διοικούν.

Στην φάση του νεοταξικού "στάδιου ανάπτυξης τού συστήματος", το οποίο το ίδιο τιτλοφόρησε "ORDO EX CHAO", δυο είναι τα βασικά χαρακτηριστικά στοιχεία, τα οποία το δομούν:

1. Το πρώτο αφορά την σφαίρα τής "ιδεολογίας", ή πιο απλά τής κτηνώδους προπαγάνδας.

Η "πολιτική τής σταθερότητας και ανάπτυξης", η οποία βασίστηκε πριν την διακύρηξη της "νέας τάξης" στον χωρισμό τής υφηλίου σε συμπεφωνημένες μεταξύ των "μεγάλων δυνάμεων" ζώνες επιρροής, κατηργήθη. Αυτό το καθεστώς είχε διακηρυχθεί από το δόγμα "Ζόννενφελντ και Γκρομίκο". Ο υποτιθέμενος διακηρυχθείς από αυτό "σεβασμός των συνόρων" ουδεμία σχέση είχε με το δικαίωμα των εθνών για αυτοδιάθεση, ή την εξασφάλιση της εδαφικής ακεραιότητος των χωρών. Απλά, τα διεθνή κέντρα επιβολής δεν παρέμβαιναν αμοιβαία ο ένας στο οικόπεδο κηδεμονίας τού άλλου.

Ταυτοχρόνως κατηργήθη και το ισχύον αξιακό οικοδόμημα, το οποίον ήτο συνυφασμένο με την επιβολή των μπλοκ κυριαρχίας. Για το μεν δυτικό μπλοκ ίσχυε η αρχή τής επιλεγόμενης "ατομικής πρωτοβουλίας", ως κίνητρο για την "καταναλωτική ευημερία" τού 20% εις βάρος τού 80% και την δυνατότητα κοινωνικής ανέλιξης, μέσω τού κομματοσκυλισμού, τής μετοχής σε αποκρυφιστικά αδελφάτα, τής σύμπραξης με εγκληματικά κυκλώματα και τον οικονομικό ουρακοταγκισμό τής αναγωγής της μεγιστοποιήσεως τού κέρδους σε ύψιστο αγαθό.

Επειδή το μπάχαλο έπρεπε να φαίνεται προς τα έξω παστρικό, αλλά και επειδή επίσης ο κοινωνικός κορσές οδηγεί τα γεννητικά όργανα και των δυο φύλων, ή άλλως πώς τον ερωτισμό, τουτέστιν την δημιουργική δύναμη των κοινωνικών υποκειμένων σε μαρασμό, είχε επιβληθεί σε επίπεδο των ηθών ο συντηρητισμός, ή πουριτανισμός. Επρόκειτο για το "πατρίς, θρησκεία, οικογένεια" τής διπλής ηθικής τού "έξω κούκλα και μέσα πανούκλα", των ξενόδουλων αποκρυφιστών τής ροζαλίας. Μια μπατηρημένη ψευτοηθική τής δυσπλασίας ψυχονοσημάτων και οργανικών κόμπλεξ, η οποία γκρεμίστηκε σαν χάρτινος πύργος, όταν η ρεφορμιστική πτέρυγα τής μπίλντερμπεργκ κλήθηκε στα μέσα τής δεκαετίας του 60 να επιβάλει βήμα προς βήμα το μπαχανάλιο.

Το δε ανατολικό μπλοκ εφαρμόζοντας ολοκληρωτικό καθεστώς πλήρους υποταγής στην νομενκλατούρα προς πάσα κατεύθυνση, έβγαζε από την κολεκτιβιστική πρέσα τού Μάτριξ ανθρωπάρια ενιαίας κοπής. Στηριζόμενο στην μπαρούφα ότι "η κεντρική αντίθεση στην εποχή μας είναι η αντίθεση μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας", σε φάση που το τραπεζικό κατεστημένο είχε υποβιβάσει το επενδυτικό κεφάλαιο σε μπακαλόγατο τού συστήματος και την πραγματική οικονομία σε μάρκες τού καζίνο τού τουρμποκαπιταλισμού, εφάρμοζε την αρχή τής "διεθνούς αλληλεγγύης" και τής "ταξικής αλληλεγγύης", τουτέστιν τον πλήρη πολιτικό ευνουχισμό των κοινωνιών, όπου έφθανε η επιρροή του. Εγκλωβίζοντας στα κομματικά κοτέτσια που ήλεγχε τον κύριο κορμό τού συνδικαλισμού, ο οποίος υπό άλλες συνθήκες θα μπορούσε να προβάλει ένα κίνημα πραγματικών αιτημάτων, καθώς και μεγάλο τμήμα τής κοινωνικά ανήσυχης νεολαίας, η οποία εγκλωβιζόταν στα φεστιβαλικά πανηγύρια, εγγυόταν την "σταθερότητα" και την "ομαλή" λειτουργία τού συστήματος.

Αυτός ο "αγγελικός κόσμος" τής  άνωθεν στημένης "σταθερότητος" ξεκίνησε στα μέσα τής δεκαετίας τού 60 να γλιστράει βαθμηδόν προς το προγραμματισμένο μπάχαλο. Σεξουαλικοί "επαναστάτες", πρεζέμποροι έξω από τα σχολεία, κινήματα "γυναικείας χειραφετήσεως" που θεωρούσαν όλο το ανδρικό φύλο ρυπαρό κατ' αποκοπήν, χεβυμεταλλάδες με τραγιά, παπικοί κεφάλες δήθεν συνδικαλιστές στην Πολωνία, μουτζαχεντίν τής CIA στο Αφγανιστάν, γκομενιάρηδες - χούφταλα που το παίζανε πρωθυπουργοί, εμφανίσεις του Χένρυ Κίσσιγκερ με γυναικείο σουτιέν στην μποχέμιαν γκρουβ, ρεφορμιστές κάθε είδους και για οτιδήποτε, ξήλωναν βάσει σχεδίου τα ράμματα τής ρόμπας τού συστήματος, μέχρι την ολοκληρωτική διακήρυξη τής "νέας τάξης" στα τέλη τής δεκαετίας τού 80.
Οι ρώσοι και οι κινέζοι απέσυραν την ιδεολογία τού κομμουνισμού και η δύση απέσυρε την ίδια περίοδο την ιδεολογία του μεσσιανικού καταναλωτισμού. Το κενό ήλθε αρχικά να "καλύψει" ο σαλτιμπάγκος Μίλτον Φρήντμαν με την πραμάτεια του "νεοφιλελευθερισμού". Στην φάση που το ανατολικό μπλοκ αποδομούσε βήμα προς βήμα τον "υπαρκτό σοσιαλισμό" και την "κομμουνιστική" ιδεολογία, βγήκε ο εν λόγω κύριος να καταγγείλει, ότι η δυτικές χώρες ήσαν πολύ "κομμουνιστικές". Πολύ ανεπτυγμένο κράτος και πολύ ανεπτυγμένη κοινωνική μέριμνα οδηγούσαν λέει τις οικονομίες σε μαρασμό και τις κοινωνίες σε δυστυχία. Έτσι, ενώ τα κράτη ρουφούσαν αχόρταγα τα δάνεια των τοκογλύφων για την χρηματοδότηση τής διαφθοράς, των πολεμικών εξοπλιστικών προγραμμάτων, αλλά και των ίδιων των πολέμων, που είχαν αρχίσει να επιβάλλονται σωρηδόν με το πρόσχημα της "προασπίσεως των ανθρωπίνων δικαιωμάτων", ενώ τα αεροπλάνα έριχναν πανάκριβα βλήματα "υψηλής" τεχνολογίας στην θάλασσα, διότι είχαν μείνει δήθεν περισσότερο από ότι επιτρέπεται φορτωμένα, με βάση την "πανάκεια" του "φιλελευθερισμού" καταργούνταν το κοινωνικό κράτος και ξεπουλείτο η δημόσια περιουσία. Ταυτοχρόνως δραπέτευαν τα επενδυτικά κεφάλαια από τις παραδοσιακές βιομηχανικές χώρες προς τα Ελντοράντο απίθανα φθηνής εργατικής δυνάμεως στην άπω ανατολή, ενώ η τιμή του πετρελαίου πενταπλασιαζόταν με τεχνητό τρόπο.
Κράτη αποστεωμένα από την οικονομική τους βάση και υπερχρεωμένα για το γατί της χάϊδως, κοινωνικά συστήματα περίθαλψης, μέριμνας και παιδείας διαλυμένα, πραγματική οικονομία εξουθενωμένη στα ταχυδακτυλουργικά καπέλα των χρηματιστηρίων, αποδημία των επενδύσεων στα σύγχρονα βιομηχανικά νταχάου, διοχέτευση των κερδών σε απρόσιτες για τους φορολογικούς μηχανισμούς των κρατών off shore εταιρείες - γραμματοκιβώτια, οδήγησαν στο σημερινό ΠΑΝΤΑΧΟΥ ΠΑΡΟΝ καθεστώς των νεόπτωχων:  Η Berliner Zeitung τής 19ης Σεπτεμβρίου έγραφε φιλάρεσκα και ξεδιάντροπα, ότι το 50% τού γερμανικού πληθυσμού εισέπραξε κατά το προηγούμενο έτος το 1% τού παραχθέντος (δηλωμένου) εισοδήματος.

Είναι όμως εμφανές, ότι δεν επαρκεί η αδυσώπητη πτωχοποίηση τής κοινωνίας για να επιβληθεί το "ORDO EX CHAO", για να επιτίθεται ο ένας αδελφός με το ρόπαλο στον άλλον, για να ξεσκίζει η κοινωνία τις σάρκες της με μανία αυτοκαταστροφής.
Προς αυτήν την κατεύθυνση έπρεπε να κινηθούν οι "ιδεολογικοί μηχανισμοί" τού συστήματος για να παράγουν την "ιδεολογία" τού επιδιωκομένου κοινωνικού ζομπισμού.
"Καθηγητάδες" τής σφαλιάρας, ιδεολογικοί απόγονοι τού κατακαθιού της ψευτοφιλοσοφίας γκέοργκ φρίντριχ χέγγελ, ανήκοντες στους λεγόμενους "νεοχεγγελιανούς του στράους" και στους neocons, οι οποίοι κατοικοεδρεύουν στις αίθουσες μαζικού αφανισμού πληθυσμών τού πενταγώνου των ΗΠΑ, δρομολογήθηκαν γι' αυτό τον σκοπό. Φιγούρες, στις οποίες κάθε σοβαρός επιστάτης, ευρισκόμενος εκτός των διασυνδέσεων πονηρών κυκλωμάτων, δεν θα εμπιστευόταν ούτε την σκούπα από το κοτέτσι. "Ιδιοφυΐες" της οκάς, που κλήθηκαν να κάνουν "μεγάλες" προβολές στα επερχόμενα, "σταθμίζοντας" εγκαίρως - πριν από μάς για μάς - τις εξελίξεις της ανθρωπότητος. Άτομα, που το παρουσιαστικό τους θα γινόταν να αιτία να τους αρνηθεί την ανάθεση ρόλου ακόμη και ένας αλλήθωρος ιμπρεσάριος στην πιο άνοστη σαπουνόπερα ένεκα των ορίων σοβαρότητος, όπως ο "καθηγητής" Francis Fukuyama και ο μετά Χριστόν προ-φύτης Samuel Huttington. Λακέδες εντεταλμένοι να προ-φυτεύσουν προγράμματα στα μυαλά των αδαών.
Είναι απορίας άξιον, πώς άνθρωποι με σοβαρότητα - και εδώ για λόγους σεβασμού δεν θα αναφέρω ονόματα - τους απέδωσαν αξία, ισχυριζόμενοι ότι αυτοί πιστοποιούν βασικά σημεία δικών τους θεωρήσεων. Αυτό το δεδομένο όμως δυστυχώς, δεν παύει να πιστοποιεί την δική μας έλλειψη πολιτικής διορατικότητος, την δική μας αδυναμία να αξιολογήσουμε την διεθνή στρατηγική των αντιπάλων προς εμάς δυνάμεων.
Τόσο ο Φουκουγιάμα με το "Τέλος τής Ιστορίας" και το "State Building", όσο και ο Χάττινγκτον με την "Σύγκρουση των Πολιτισμών" πλάσαραν ως δήθεν ακαδημαϊκού χαρακτήρος διερευνήσεις περί των επερχόμενων, προγράμματα προαποφασισμένα από τα επιτελεία τής διεθνούς πλύσεως εγκεφάλων και προωθηθέντα μέσω τής κινητοποιήσεως δεκάδων χιλιάδων πρακτόρων για την επιβολή τής λαίλαπας τού "ORDO EX CHAO".
Για τους ως άνω "κυρίους" τα πολιτισμικά χαρακτηριστικά των εθνών και των πολιτισμικών συμφύσεων δεν συμβάλουν στην αυτοσυνειδησία τους ως συγκροτημένα υποκείμενα, τα οποία καλούνται να διεκπεραιώσουν τα απαιτούμενα ενός κοινωνικού βίου, αλλά συνθέτουν αγεφύρωτα ρήγματα μεταξύ τους, που οδηγούν στην αμοιβαία αμφισβήτηση μέχρι πλήρους εξοντώσεως.
Αυτό που ονόμασε ο Ντοστογιέφσκυ "επιστήμη τού μίσους" σε όλη της την υπερβολή.
Το "Αγαπάτε Αλλήλους" διαστρέφεται σε "Αλληλοεξοντωθείτε".
Το "Καταπιεζόμενα Έθνη και Λαοί ενωθείτε" διαστρέφεται σε "Κανίβαλοι όλων των χωρών αλληλοφαγωθείτε".
Ολόκληρη η υφήλιος ωθείται προς των τελετουργικό βωμό ενός βρικολακιασμένου Φρειδερίκου Φελλίνι, ο οποίος καυτηρίασε τα αχαλίνωτα ενστικτώδη σύνδρομα τού μαζανθρώπου προς το "Μεγάλο Φαγοπότι" και τού τελευταίου ίχνους ανθρωπιάς, προς μια νύχτα μακράς διαρκείας των "μεγάλων μαχαιριών" μεταξύ των διαφόρων πολιτισμικών ομάδων, που απειλεί να επιβάλει το οριστικό έσχατο σκότος στα πλαίσια τού πολιτισμικού κύκλου που διανύουμε.

Θιασώτες της τα μομολα της Scull and Bones, τής "ισλαμικής αδελφότητος", τού πενταγώνου, της "al kaida", των γερακιών της ευρωπαϊκής ενώσεως που διέλυσαν τα εξωτερικά σύνορα και σύμπασα την κρατική κυριαρχία της Ελλάδος, οι αρχιτέκτονες τού μίσους και υποδαυλιστές τής αμοιβαίας αδελφοεξοντώσεως. Οι χοτζάδες του μίσους και οι "απελευθερωμένοι" τής τεχνητής εντάσεως, οι οποίοι φορούν άνωθεν φερετζέ και κάτωθεν στριγγάκι.
Αυτοί που υπέγραψαν την συμφωνία του Σένγκεν, αυτοί που οργάνωσαν το θέατρο τής ύβρεως τής επιχειρήσεως "ξένιος δίας", αυτοί που οργανώνουν δολοφονίες αλλοδαπών ως ξένοι πράκτορες, αυτοί που γυρίζουν μπουλούκι με τα ρόπαλα για να σακατέψουν τον όποιον ανυπεράσπιστο μετανάστη, αυτοί που περιφέρουν ατιμώρητοι από ένα κράτος - λακέ τα λάβαρα τής σαρία στους ιερούς χώρους τής πόλεως των Αθηνών.

Κόπροι που διαχέουν το μίσος.

Έναντι αυτών η πλειοψηφία τού ελληνικού λαού διατελεί σε στάση αμηχανίας. Ακόμη κάποιες ασυντόνιστες φωνές καταγγέλλουν, σε μια προσπάθεια να ανακόψουν δια βοής το επερχόμενο τσουνάμι.

Αλλά ακόμη υπάρχουν κάποιοι - όπως ο φίλος μου ΕργΔημΕργ - οι οποίοι φαντάζουν μοιραία γραφικοί όταν αυτοί προειδοποιούν με πλήρη αυτοπεποίθηση: "Προσέξτε διότι έχετε στοχοποιηθεί και θα δεχθείτε οδυνηρές συνέπειες".

Τι γίνεται τελικά; Πού βρισκόμαστε;

Για να τοποθετηθούμε σε αυτό το ερώτημα, φρονώ ότι είναι αναγκαίο να συνάγουμε το βασικό πολιτικό συμπέρασμα από τα γεγονότα της Πάρου.

Ένα σημαντικότατο συμπέρασμα, που δεν κατέστη διαπιστώσιμο υποθέτω από πολλούς.
Πρόκειται για πολιτικό συμπέρασμα, η αξία τού οποίου επισκιάζει όλα τα υπόλοιπα. Γι' αυτό θα αναφερθώ εξαιρετικώς σε αυτό, πριν ασχοληθώ με οποιοδήποτε άλλο πολιτικό στοιχείο και πριν υπεισέλθω στα λοιπά εγκληματολογικού περιεχομένου καθέκαστα τής υποθέσεως, τα οποία σχετίζονται με άλλες πολιτικές πτυχές τού προβλήματος.
Με αυτήν την οπτική παρακάμπτω προσωρινά το δεύτερο χαρακτηριστικό στοιχείο τής "νεοταξικής" φάσεως μετά την ιδεολογία, το οποίο αφορά τα εφαρμοζόμενα μέσα, με το οποίο θα ασχοληθώ στο επόμενο κεφάλαιο.

Προ ημερών ενημερώθηκα από τα δημόσια μέσα, ότι η Μυρτώ είχε την πρώτη ανάκαμψη ερχόμενη σε πρώτη οπτική επαφή με το περιβάλλον και δείχνοντας τις πρώτες αντιδράσεις. 

ΕΙΜΑΙ ΒΑΘΥΤΑΤΑ ΠΕΠΕΙΣΜΕΝΟΣ, ΟΤΙ Η ΜΥΡΤΩ ΣΥΝ ΤΩΝ ΧΡΟΝΩ - ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΜΕΤΡΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΑΥΤΗ ΥΠΕΣΤΗ - ΘΑ ΑΝΑΚΑΜΨΕΙ ΠΛΗΡΩΣ.

Η ΜΥΡΤΩ ΘΑ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΑ ΟΛΑ ΟΣΑ ΥΠΕΣΤΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΘΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΠΛΗΡΩΣ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΒΛΑΒΕΣ ΠΟΥ ΕΔΕΧΘΗ.

ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΕΓΙΝΕ ΗΔΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΤΟΔΟΤΕΙ ΜΙΑ ΠΟΡΕΙΑ.

Αναμφιβόλως η ανάκαμψις τής Μυρτούς οφείλεται σε σημαντικό βαθμό στις προσπάθειες των θεραπόντων ιατρών και νοσηλευτών, καθώς και στην αγάπη, την στοργή και την φροντίδα των γονέων της.

Όσο σημαντικά όμως κι αν είναι αυτά δεν επαρκούν για μια ανάκαμψη σε σχέση με την κακοποίηση που αυτή υπέστη.

Επί τού προκειμένου συμβάλλει ένας επί πλέον παράγων. Και αυτός είναι η συμπόνια που εκπορεύεται από εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, οι οποίοι εδονήθησαν από την βάναυση αδικία εις βάρος της. ΑΥΤΗ Η ΔΙΑΡΚΗΣ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΟΣ ΣΥΜΠΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΕΠΕΝΕΡΓΕΙ ΤΟ ΘΑΥΜΑ. ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΘΑ ΤΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΕΙ.

Διέπραξαν ένα έγκλημα με στόχο να καλλιεργήσουν το μίσος.

Ως ένα βαθμό το επέτυχαν.

Αλλά ταυτοχρόνως έθεσαν σε κίνηση και μια τελείως διαφορετική διαδικασία.

Αυτή τής συμπόνιας χιλιάδων ανθρώπων, αυτήν τής αγάπης.

ΑΥΤΗ Η ΣΥΜΠΟΝΙΑ ΚΑΙ Η ΑΓΑΠΗ ΣΥΝΙΣΤΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ.

ΜΕ ΑΥΤΗΝ ΘΑ ΑΝΤΙΠΑΛΕΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΜΙΣΟΥΣ.

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΠΡΟΣΒΛΕΠΩ.

ΑΥΤΗ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΟΝΕΙ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.

Καλούμεθα να μην αντιτάξουμε στο μίσος το μίσος.

Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι προσεχώς μπορεί να κληθούμε να υπερασπίσουμε τα δίκαιά μας ακόμη και δια βιαίων μέσων, μέχρι τής χρήσεως όπλων και οπλικών συστημάτων.

Και σκοπεύουμε να ανταποκριθούμε στην πρόσκληση τής Πατρίδος και τού Λαού.

Γνωρίζουμε, ότι η εφαρμογή βίας αποτελεί το έσχατο μέσον και αρμόζει να εφαρμοσθεί μόνο εφόσον έχουν εξαντληθεί ΟΛΑ τα υπόλοιπα.

Η ιστορική πείρα έχει καταδείξει, ότι εφόσον εφαρμόσουμε με συνέπεια και φρόνηση ΟΛΑ τα υπόλοιπα μέσα, η άσκηση βίας καθίσταται στις πλείστες των περιπτώσεων αποφευκταία.

Εφόσον όμως αυτό δεν είναι δυνατόν να παρακαμφθεί, αυτή η ανταπόκρισή μας δεν είναι ορθόν να διακατέχεται από μίσος. 

Ακόμη και για τα τέρατα προσευχόμεθα.

Γνωρίζουμε όμως, ότι η ζωή των τεράτων, εφόσον αυτά δεν μετανοούν, είναι μάταιη και αποτελεί βάσανο και για τα ίδια. Οπότε, το να σταλούν στην ανυπαρξία αποτελεί ευεργεσία προς όλους. 

Άρα ορθώς κάποιοι έχετε προειδοποιηθεί εγκαίρως. 


2. ΣΥΝΕΙΔΗΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗ

                                                                                       τοιχογραφία bostopel

Ο πολιορκητής τού πεπρωμένου γνωρίζει, ότι οι πράξεις του δεν μπορούν να έχουν κανένα νόημα. Με εξαίρεση ένας είδος πράξης: Αυτό που επιχειρεί να επαναπροσδιορίσει τον άνθρωπο και τον κόσμο.

Αλμπέρ Καμύ, "Ο Μύθος τού Σισύφου"

Όσα έγιναν στην Πάρο στα πλαίσια τής εγκληματικής ενέργειας αποτελούν σημαντικό τμήμα τής πρόσφατης ιστορίας τού τόπου. Κατά συνέπεια όλοι ενεχόμαστε σε αυτά ως πολιτικά όντα και εν δυνάμει πολιτικά υποκείμενα. Τα γεγονότα βαραίνουν στις πλάτες μας.

Στην ουσία, θύμα τής εγκληματικής ενέργειας δεν είναι μόνο η Μυρτώ, αλλά οι προεκτάσεις της επιχειρούν να τραυματίσουν βάναυσα ολόκληρη την κοινωνία. ΚΑΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΧΕΙ ΠΡΟΣΩΠΟ. Και όταν αυτή ωθείται με την στρατηγική τού μίσους προς την κοινωνική θηριωδία, τότε το πρόσωπό της διαστρέφεται μετατρεπόμενο σε αιμοδιψές ρύγχος.   

Άνουβις: Το αιμοδιψές σκυλόμορφο είδωλο μπροστά από το αεροδρόμιο τού Ντένβερ: Το τεκτονικό κτίσμα με τις τοιχογραφίες, οι οποίες παριστούν την "αποψίλωση" των επί Γαίας ανθρώπων σε ποσοστό 95%.

Το δεύτερο χαρακτηριστικό τής σύγχρονης εποχής, η οποία αποκαλείται από τούς "πεφωτισμένους" "νεοταξική", αφορά τα μέσα, μέσω των οποίων επιχειρείται να διοχετευθεί στις ανθρωπομάζες η "ιδεολογία" τού μίσους, ως ψύχωση αμοιβαίας αυτοκαταστροφής.
Στην εποχή τής άνωθεν επιβεβλημένης "σταθερότητος" έκριναν σκόπιμο να κρατηθούν οι μάζες παθητικές. Γι' αυτό επιβλήθηκε ένα μαζικό μέσον, που παθητικοποιεί, που κατεβάζει την συχνότητα λειτουργίας τού εγκεφάλου από τα 13 Hz στα 9, επιχειρώντας να υποβιβάσει ταυτοχρόνως τις διαδικασίες τού εγκεφάλου σε πολύωρη πρόσληψη χειραγωγημένης εικόνας και ήχου επί καθημερινής βάσεως.
Η "νέα τάξη όμως που θα ξεπηδήσει από το χάος", δηλαδή το ολοκληρωτικό χάος, που θα επιβληθεί με το άνευ προηγουμένου μπάχαλο, προβλέπει να πάψουν οι μάζες να είναι κολλημένες μπροστά στην τηλεόραση και να τεθούν σε ένα ακατάσχετο αυτοκαταστροφικό και σπασμωδικό ακτιβισμό.
Γι' αυτόν τον λόγο επιβλήθηκε το διαδίκτυο.
Με τα στημένα "κοινωνικά δίκτυα" καλούνται οι μάζες να συμμετέχουν στο βαλς των βρικολάκων. "Πορτοκαλί επαναστάσεις", "αραβικές ανοίξεις", "κινήματα αγανακτισμένων" ροπαλοφόρων, μπαχαλάκηδες, SMS για "κινητοποίηση" ενάντια στην δολοφονία τού Αλέξη, η οποία δρομολόγησε την πτώση της "κυβερνήσεως" Καραμανλή και οδήγησε στην άνοδο των Παπαντρέα, Βενιζέλου, Πάγκαλου, Παπαδήμου, Σαμαρά, την υπουργοποίηση των "φοβερών ταλέντων" τού μνημονιακού "πατριωτισμού" Βορίδη και Γεωργιάδη, στο σημερινό "σχήμα" με τα τρία κεφάλια. και στην ανάδειξη ενός "κόμματος" με άπειρες "συνιστώσες" στοών τής τάξεως τού 1,5 στα εκατό σε "αξιωματική αντιπολίτευση".
Μέσω τού διαδικτύου επιχειρείται επίσης με ύπουλα έντεχνο τρόπο, να μετατραπούν άνθρωποι αναμφιβόλως καλής θελήσεως σε "χρήσιμους ηλιθίους", οι οποίοι πείθονται να σπρώξουν την προπαγάνδα των επικυριάρχων, ώστε αυτή να αποκτήσει πολύ μεγάλη δυναμική.

Ορθώς διεπιστώθη σε σχόλιο τής προηγουμένης αναρτήσεως, ότι οι επικυρίαρχοι κρατούν και το πεπόνι και το μαχαίρι, καθορίζοντας το πεδίο των εξελίξεων και σερβίροντάς μας. Αυτό το οποίον δεν έχει κριθεί ακόμη είναι ποιος θα πατήσει την πεπονόφλουδα, εφόσον "Ουδέν κακόν αμιγές καλού".

Συνεχίζεται...