ΙΚΕΤΟΥ ΠΑΡΑΝΑΛΩΜΑ

ΙΚΕΤΟΥ ΠΑΡΑΝΑΛΩΜΑ

Στάχτη χειλέων σκορπά ο άνεμος

αλμύρα πύρινης βροχής στην ράχη τής Μητέρας

φέγγος στα μάτια τού μικρού αδελφού

καρφιά στα χέρια τής κούκλας των ονείρων μας

άγγιγμα των στουπιών πάνω στο φράκτη μιας ερημωμένης νοσταλγίας

σοφία μιας ελπίδας που σαρκώθηκε

τότε και τώρα

βεβαίωσε το αληθές:

"και όμως περιστρέφεται"

ικετεύω σε ω Φοίνιξ 

την διδαχή

δώρισε

Μποστοπέλ

1. ΤΟ "ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ" Η ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΑΝΕΛΠΙΔΟ 

Παρακάμπτω προσωρινά την συνέχιση τού προηγούμενου θέματος, που σκοπεύω να ολοκληρώσω σύντομα, για να κάνω την αναφορά αυτή στις πυρκαγιές.

Προϊόντος τού χρόνου, όλο και περισσότεροι άνθρωποι που προβληματίζονται, βλέπουν  τις εξελίξεις μέσα από κάποιο - ίσως ξεχωριστό ο καθείς - οντολογικό πρίσμα , διαδικασία που καταγράφεται και στους εδώ σχολιασμούς. Με κεκτημένη ταχύτητα φαινόμαστε να οδεύουμε προς την σύγκρουση πάνω σε όρια, τα οποία σε καμία ιστορική φάση από τότε που ιδρύθηκε το Ελλαδικό κρατίδιο δεν μάς απησχόλησαν, ασχέτως πόσο οδυνηρές μπορεί να υπήρξαν οι εκάστοτε ιστορικές εμπειρίες. Αυτά τα οποία κυοφορούνται εν Ελλάδι ηχούν πλέον ένα γοερό φιναλιστικό θρήνο, χωρίς να μπορούν όσοι ανησυχούν πραγματικά για τις εξελίξεις να δώσουν - τουλάχιστον επί τού παρόντος - μια προοπτική επιβίωσης στα πλαίσια μιας τεκμηριωμένης ελπίδας σωτηρίας.

Πέρα από τις κομματικές φανφάρες για επιμήκυνση τού χρέους και την επαναδιαπραγμάτευση τού μνημονίου, την προπαγανδιστική καλλιέργεια αυταπατών περί δυνατότητος καταργήσεως τού μνημονίου δια τής κοινοβουλευτικής οδού, τις φρούδες εξαγγελίες περί δυνατότητος υλοποιήσεως μιας πολιτικής αποπληρώσεως τού εξωτερικού χρέους μέσω τής αξιοποιήσεως των μέχρι τώρα αναξιοποίητων φυσικών πόρων τής Ελλάδος, την ξύλινη επαναστατικοφανή γαρδούμπα περί ανακοπής τής αντιλαϊκής πολιτικής τής ΕΕ. μέσω λαϊκών αγώνων και την ρατσιστική εκτόνωση των δήθεν Ελληναράδων, που επιλέγουν τον κατ' αυτούς εύκολο στόχο, κατατρεγμού τού θύματος και όχι τού θύτου, κάπου η ειλικρινής ανησυχία για τα τεκταινόμενα και η αναζήτηση μιας ρεαλιστικής διεξόδου από τον κατήφορο προς τον γκρεμό, μοιάζουν τραγικά μόνες, προσμετρώντας την μαύρη ράχη τού τόπου.

Μέσα στην διογκούμενη λαίλαπα δεν παύουν να υπάρχουν και αυτοί, οι οποίοι δίνουν πραγματική μάχη για την όπως - όπως διάσωση, τού οποιουδήποτε και τού οτιδήποτε μπορεί ακόμη να διασωθεί, διασώζοντας αναμφιβόλως το κυριότερο, που είναι η ανθρωπιά, ως θράκα ελπίδος.

Αυτοί, που με την επίμονη αλλά σιωπηρή προσπάθειά τους, αναμφιβόλως πείθουν, ότι δεν αμωράνθει όλον το άλας, ότι εδώ δεν υφίσταται η αποκλειστική μοναξιά ενός Νώε, ώστε στην συνέχεια η Νέμεσις να κατακεραυνώσει τα Σόδομα. Γιατροί, οι οποίοι επιχειρούν μέσα σε φοβερή έλλειψη θεραπευτικών μέσων να σώσουν ζωές ασθενών, φιλάνθρωποι, οι οποίοι οργανώνουν συλλογή και διανομή τροφίμων, ακτιβιστές, οι οποίοι οργανώνουν κινήσεις εμπράκτου αντιστάσεως στην πολιτική άνωθεν επιβολής λιμοκτονίας στον λαό, όπως η πρωτοβουλία "Δεν πληρώνω", πυροσβέστες με άδειες από νερό μάνικες, που χιμάνε με τα τσεκούρια ενάντια στις φλόγες.

Αναμφιβόλως, δίπλα στην Ελλάδα τής διαφθοράς και τής εφησύχασης, την Ελλάδα τού φανατισμού και των συνδρόμων, την Ελλάδα τής συμπόρευσης με τις αυταπάτες και το ψυχολογικό βόλεμα στις χίμαιρες τού κομματικά οργανωμένου ψεύδους, τής Ελλάδας τής αποφυγής των προκλήσεων τού πεπρωμένου - ακόμη και μέσω της πλέον οδυνηρής οδού, που συνιστά η αυτοκτονία - μάχεται η Ελλάδα τής ανθρωπιάς και τού φιλότιμου, θα τόλμαγα να ισχυριστώ, ότι αγωνιά η Ελλάδα η Ελλάδα της ζωντανής απελπισίας, ακριβώς αυτή που αναζητά και χρειάζεται ζωτικά την ελπίδα. Όλοι αυτοί, που οδηγούνται από την αρχή: "Έστω κι αν δεν υπάρχει ελπίδα, φρόντισε να την αξιοποιήσεις με τον καλύτερο δυνατό τρόπο".

Εκεί ακριβώς που δεν υπάρχει ελπίδα, μας καλεί ο Ηράκλειτος να ελπίσουμε στο ανέλπιστο, ώστε να το εξεύρουμε. 

Συμφώνως προς την προτροπή του Σοφού Διδασκάλου οι ανέλπιδες καταστάσεις είναι γκαστρωμένες και κυοφορούν μια εκτίναξη, μια εκφυγή. Επιχειρώντας, λοιπόν, μέσα στο ανέλπιδο, θεωρώ στοιχείο - κλειδί τον εντοπισμό τής πρόκλησης περί τού ποια μπορεί να είναι συγκεκριμένα η ζητούμενη εκτίναξη και εκφυγή.

Καθότι το ανέλπιδο και το ανέλπιστο είναι τελείως διαφορετικά. Το ανέλπιστο συνιστά βεβαιότητα, ότι η διέξοδος υπάρχει, ακόμη και εκεί που αυτή δεν διαφαίνεται. Και η πίστη στο ανέλπιστο είναι αυτή που οδηγεί στην αναζήτηση και στον εν δυνάμει εντοπισμό της.

Αυτή η πίστη προϋποθέτει αυτό που ο Χρήστος Γιανναράς αποκάλεσε το "Προνόμιο στην Απελπισία".  Σε αυτό έτυχε να αναφερθώ στο παρελθόν - όταν ακόμη όλα δεν έμοιαζαν ανέλπιδα - με μια σειρά αναρτήσεων υπό τον τίτλο "Περί τού Τραγικού". Στην ουσία πρόκειται για την επιστροφή μας στον Παράδεισο. Εκεί, όπου κυκλοφορούσαμε γυμνοί, χωρίς ενδύματα. Μόνο αποδεχόμενοι το αδιέξοδο και την ολοκληρωτική μας γύμνια μπροστά του, μπορούμε να αποβάλουμε την ενοχή. Η αίσθηση της ενοχής οδηγεί μονίμως σε ψευδή φτιασιδώματα. Ο Σαρτρ διακήρυξε το περίφημο: "Ένοχοι είναι όλοι οι άλλοι". Μια ένοχη αντίληψη συνθλίβεται κάτω από αυτό το σύνδρομο, αδυνατώντας να αναγνωρίσει την δική της ενοχή και αποποιούμενη κάθε υπευθυνότητα μεταβιβάζει την ενοχή στους άλλους. Τουναντίον, όπως πολύ εύστοχα εντόπισε σχόλιο τής προηγούμενης ανάρτησης ο φίλος 1- 1: Ο δρόμος προς τη συνείδηση κοστίζει τουλάχιστον μια παραδοχή.

Ένας Ινδός Γέρων διακήρυξε, ότι μόνο ένα νήπιο και ένας άγιος δύνανται να κυκλοφορούν γυμνοί, μια και δεν αισθάνονται την πίεση τής ενοχής. 

Αυτή την ανέλπιδη μάχη ενάντια στις πυρκαγιές δίνουν κάθε χρόνο οι συνάδελφοι στις δυνάμεις πυρόσβεσης - επαγγελματίες και εθελοντές πυροσβέστες - τέτοια εποχή και όχι μόνον. Όπου κι αν μπορέσουν να τις ανασχέσουν, οι πυρκαγιές θα ξανασυμβούν, αποτεφρώνοντας βήμα προς βήμα - ή ορθότερα με αλματώδη ταχύτητα - όλη την εναπομείνουσα χκωρίδα τής χώρας.

Χρησιμοποιώ τον όρο "συνάδελφοι", επειδή η τύχη το έφερε κάποια στιγμή να συγκαταλεχθώ μεταξύ αυτών. Παρόλο που η παραμονή μου στην Ελλάδα συμβαίνει πολύ αραιά και είναι κατά κανόνα ιδιαίτερα σύντομη, συμμετείχα κατά το θέρρος του έτους 1995 στην προσπάθεια κατάσβεσης τής μεγάλης πυρκαγιάς στην Πεντέλη.

Τις εμπειρίες που αποκόμισα εκεί, έτυχε να καταθέσω κατά το έτος 2009 σε σχόλιό μου σε ανάρτηση περί θερινών πυρκαγιών στο ιστολόγιο Antinews.gr. Σχόλιο, το οποίο στην συνέχεια αναρτήθηκε από τον διαχειριστή αυτής τής σελίδας.

Επειδή αυτά που κατέθεσα τότε εκεί, θεωρώ ότι εξακολουθούν και σήμερα ιδιαιτέρως επίκαιρα, παραθέτω στην συνέχεια αυτό το κείμενό μου:

 http://www.antinews.gr/2009/08/23/12453/


2. ΕΝΑ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ ΠΟΥ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΑΙΡΟ

Η εμπειρία ενός εθελοντή πυροσβέστη

Από factorx στις 23/08/2009

Πριν από 7-8 χρόνια συμμετείχα ως εθελοντής πυροσβέστης στην κατάσβεση της μεγάλης φωτιάς στην Πεντέλη. Αφού με ξύπνησε ένα πυροσβεστικό αεροπλάνο, που επιχειρούσε κάθοδο προς την θάλασσα για ανεφοδιασμό νερού, άνοιξα το ράδιο, όπου άκουσα την έκκληση στην οποία ανταποκρίθηκα.

Ανεβαίνοντας στην Λεωφόρο Μαραθώνος στο ύψος της Αγίας Μαρίνας έκανα επανειλημμένα σήμα στα διερχόμενα πυροσβεστικά οχήματα για να σταματήσουν για να επιβιβαστώ, τα οποία δεν σταμάταγαν, με αποτέλεσμα να σταθώ στην συνέχεια στην μέση του δρόμου, διακόπτοντας την κυκλοφορία. Επιβιβαζόμενος σε όχημα της πυροσβεστικής δια της βίας, μου ανακοίνωσε ο συνοδηγός ότι τα οχήματα δεν είχαν ουδεμία σχέση με πρόσβαση στο σημείο των πυρκαγιών, αλλά περιπολούσαν μόνο για να εμποδίσουν την φωτιά, εάν αυτή έφτανε στην μεσογειακή λεωφόρο, περιφρουρούντα στην ουσία μια οικιστική λωρίδα πλάτους μερικών εκατοντάδων μέτρων μέχρι την παραλία.

Στην συνέχεια έφτασα βάδην στο δημαρχείο Νέας Μάκρης, το οποίο ήταν κλειστό. Στον περίβολο διέκρινα δυο σταθμευμένα υδροφόρα οχήματα. Κατόπιν πήγα στο καφενείο και ρώτησα που συγκεντρώνονται οι εθελοντές πυροσβέστες, αντιμετωπίζοντας τις ειρωνίες των ταβλαδόρων. Απογοητευμένος πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Μετά λίγα μέτρα συνάντησα ένα ημιφορτηγό που είχε πίσω ένα αλυσοπρίονο που οδηγούσε ένα γεροντάκι. Μετά την απόκρισή του ότι πήγαινε για να παραλάβει δυο εθελοντές, επιβιβάστηκα.
Αφού παραλάβαμε τους δυο γιους του, κατευθυνθήκαμε στο σημείο της πυρκαγιάς στο βουνό, όπου περίμεναν οι “πυροσβέστες”. Φτάνοντας διαπίστωσα ότι αυτοί ήσαν δυο Πακιστανοί οδοκαθαριστές του δήμου Νέας Μάκρης, που φόραγαν σαγιονάρες.
Από την επάνω μεριά του δρόμου είχαν αρχίσει να παίρνουν τα δέντρα φωτιά από το σημείο που εξήρχοντο του εδάφους. Κάνοντας μια προσπάθεια με κλαριά, που κράτησε περίπου μισή ώρα, καταφέραμε να σβήσουμε τις φωτιές.

Στην συνέχεια είδαμε από την έντονα επικλινή κάτω μεριά του δρόμου να ανέρχεται πύρινο μέτωπο με φλόγες ύψους δέκα περίπου μέτρων σε απόσταση 300 μέτρων, που προχωρούσε αργά.

Μπαίνοντας πάλι στο μέσον του δρόμου σταματήσαμε μια διερχόμενη υδροφόρο. Ο οδηγός αρνήθηκε μας δώσει το νερό “γιατί πήγαινε για πότισμα”. Ευτυχώς στην συνέχεια προστέθηκε στην ομάδα μας στέλεχος του πολεμικού ναυτικού, το οποίο παραθέριζε στις πλησίον ευρισκόμενες κατασκηνώσεις του σώματος. Στην ερώτηση μου εάν διαθέτει στο αυτοκίνητο υπηρεσιακό όπλο, απάντησε καταφατικά, ανταποκρινόμενος στην έκκλησή μου να μου το εγχειρήσει, αφαιρώντας τα πυρομαχικά, διότι ήμουν πολίτης, οπότε τα επιχειρήματα μου βελτιώθηκαν από πλευράς πειστικότητας σημαντικά.

Στην συνέχεια επιτάξαμε διερχόμενο πυροσβεστικό όχημα, το οποίο όμως δεν είχε νερό. Ο οδηγός της επομένης διερχομένου υδροφόρου προθυμοποιήθηκε μεγαλοψύχως να θέσει στην διάθεσή μας το περιεχόμενο της δεξαμενής του οχήματος, οπότε ξεκίνησε η πυρόσβεση.

Οι πυροσβέστες μας είπαν ότι είχαν εντολή να μην πλησιάσουν την φωτιά και μας παρακάλεσαν εάν ήταν δυνατόν να σώσουμε τα επιστόμια εκτίναξης, διότι ήσαν ακριβά, ενώ οι σωλήνες ήταν αδιάφορο εάν καούν.

Τα παιδιά του γέρου πέσανε μέσα στις φλόγες με τις δυο μάνικες, ενώ με τον καπετάνιο είμαστε σε απόσταση δέκα μέτρων, αφενός για να τα αρπάξουμε σε περίπτωση που ζωστούν από φωτιά, αλλά και για να δίνουμε φωνητική εντολή στον χειριστή της αντλίας για άνοιγμα και κλείσιμο, διότι τα επιστόμια δεν μπορούν να συγκρατήσουν επί μακρόν την πίεση του νερού.

Μετά από ηρωική μάχη των παιδιών η φωτιά σβήστηκε, οπότε ανεβήκαμε στην επάνω μεριά του δρόμου για να συνεχίσουμε την κατάσβεση στις μικρές εστίες με κλαριά.

Τότε διαπίστωσα ότι σε όλα τα δένδρα αναπτυσσόταν πολύ μικρός φλογισμός χαμηλά, της τάξεως των πέντε με δέκα πόντων και πλάτους πέντε με επτά, ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΕΡΙΑ. ΑΡΑ Ο ΕΜΠΡΗΣΜΟΣ ΓΙΝΟΤΑΝ ΑΠΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ – ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΙΜΗ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΔΟΡΥΦΟΡΟ.

Κοιτώντας πίσω είδα ότι η φωτιά που σβήσαμε ΟΛΟΣΧΕΡΩΣ είχε αναζωπυρωθεί χειρότερα από πριν.

Επειδή είχε πέσει ο ήλιος πήραμε τον δρόμο του γυρισμού.

Μέσα σε μια βαθιά αίσθηση ήττας μια επίγνωση σφράγιζε τον νου μου. Η Ελλάς είχε πολύ επικίνδυνους αντιπάλους. Αλλά διέθετε και παιδιά έτοιμα να πέσουνε στην φωτιά, υπεύθυνα στελέχη που είναι έτοιμα άμα λάχει να δώσουνε το μπιστόλι εκεί που πρέπει και Πακιστανούς φίλους, που από αυτής της θέσεως ευχαριστώ εγκάρδια.

Μποτίλια στο Πέλαγος

3. ΟΙ ΕΜΠΡΗΣΤΕΣ ΔΟΡΥΦΟΡΟΙ NFIRE-MISSILE DEFENCE ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΑΣΤΕΝΑΡΙΑ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΜΑΣ

Υπήρξαν περιπτώσεις επιχειρήσεων παραπλανητικής σημάνσεως, οι οποίες έγιναν αντιληπτές, λόγω ότι η επίσημος εξήγηση που δόθηκε για τα αίτια που αυτές προκλήθηκαν δεν εναρμονίζετο με τούς φυσικούς νόμους. Τέτοια περίπτωση αποτελεί το μύθευμα περί τής κρούσης των αεροπλάνων στους λεγόμενους "Δίδυμους Πύργους" στις 11.9. Η ταχύτητα με την οποίαν αυτοί σωριάστηκαν στο έδαφος ήταν αρκετά μεγαλύτερη από αυτήν που προκαλεί η επιτάχυνση τής βαρύτητος στην περίπτωση ελευθέρας πτώσεως, οπότε οι έρευνες που ακολούθησαν, απεκάλυψαν την διαδικασία τής αλυσιδωτής ανατίναξης ανά όροφο μέσω εκρηκτικών.
Όταν μετά την επιστροφή από την εθελοντική πυρόσβεση ξάπλωσα στο κρεβάτι, για να μού αφαιρέσει μια έμπειρος νοσοκόμος που φιλοξενούσαμε, τις ελαστικές σόλες των παπουτσιών μου, οι οποίες λιώνοντας στις φλόγες είχαν κολλήσει στα πόδια μου, έκλεισα τα μάτια και επανέφερα στην ανάμνησή μου μέσα σε ένα αίσθημα βαθιάς αμηχανίας την αναζωπύρωση τής φωτιάς, που είχαμε σβήσει. Τότε κυριαρχούσε η αίσθηση τής αμηχανίας και κάποιο έντονο παράπονο τής υποταγής σε δεδομένα, που ξεπερνούν τις δυνάμεις μας.
Έκτοτε όμως, σε φάσεις όπου είχα πλέον ανακτήσει την ηρεμία, έκανα επανειλημμένα σκέψεις αναφορικά με τις εμπειρίες μου από την συμμετοχή στην εθελοντική πυρόσβεση. Συχνά έπλεκα τις νύχτες νοητά μοντέλα για την οργάνωση πυροσβεστικών ομάδων, στην οποία λόγω αποστάσεως ήταν αδύνατο να συμμετέχω, ίσως για να μην τρελαθώ. Στην σκέψη μου επανερχόταν συνεχώς, ότι τα πεύκα που βρισκόντουσαν στην επάνω πλευρά τού δρόμου, έπαιρναν φωτιά από την ίδια ακριβώς κατεύθυνση. Το πύρινο μέτωπο, που προχωρούσε από την κάτω μεριά τού δρόμου απόφευγα να επαναφέρω στην σκέψη μου, επειδή η φλόγες ήταν τεράστιες, ώστε η ενθύμησή τους να μού προκαλεί έντονη δυσφορία. Αυτό το οποίο δεν τολμούσα καθόλου να θυμηθώ, ήταν η σκηνή τής αναζωπύρωσης. Φλόγες τεράστιου μεγέθους, οι οποίες διαδίδοντο με τρομερή ταχύτητα πλησιάζοντάς μας απειλιτικά, σαν μάς καταδίωκαν.
Κάποια στιγμή, ξεπερνώντας το δέος τής εμπειρίας, επιχείρησα να βάλω μια ταξινόμηση στο μυαλό μου, ή όπως λέμε, να βάλω τα πράγματα στην σειρά, οπότε προέκυψε το ερώτημα: Πώς ήταν δυνατόν οι φλόγες στην περίπτωση τής αναζωπυρώσεως να διαδίδονται πολύ γρηγορότερα από ότι η προηγούμενη ανάφλεξη, ΕΝΩ ΚΑΘ' ΟΛΗ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΩΝ ΣΥΜΒΑΝΤΩΝ ΚΥΡΙΑΡΧΟΥΣΕ ΑΠΝΟΙΑ ΑΕΡΟΣ;
Τότε θυμήθηκα την περίπτωση τής "μητέρας όλων των μαχών", η οποία διεξήχθη το 1991 στην έρημo τού Ιράκ. Σύμφωνα με την τότε αρθρογραφία των γερμανικών εφημερίδων, η εξουδετέρωση των αρμάτων του Ιράκ από τα άρματα τής κανιβαλικής συμμαχίας "καλής θελήσεως" έλαβε χώρα πολύ πριν οι αντίπαλες δυνάμεις αποκτήσουν οπτική επαφή μεταξύ τους. Τα πυροβόλα των αρμάτων των ΗΠΑ κατευθύνοντο από το κέντρο ηλεκτρονικού πολέμου στο Τέξας μέσω δορυφόρων. Ειδικοί, καθισμένοι μπροστά στις οθόνες, κινούσαν τα τζοΰστικ, βάσει των εικόνων και των συντεταγμένων που μετέδιδαν οι δορυφόροι, εξοντώνοντας τον αντίπαλο, όπως τα παιδιά παίζουν κάποιο ηλεκτρονικό παιχνίδι. Θυμάμαι τον υπουργό "άμυνας" (τουτέστιν επιθετικού πολέμου) Ντικ Τσεϊνυ να δηλώνει μετά μπροστά στις κάμερες των τηλεοράσεων μασώντας τσικλόφουσκα: "We won because we have a better software than Sadam".  

Τα καθέκαστα επέτρεπαν την ισχύ μιας μόνον εκδοχής: Οι πυρκαγιές στην Ελλάδα έμπαιναν κυρίως μέσω δορυφόρων οι οποίοι εκπέμπουν εμπρηστικές ακτινοβολίες.

Τον Οκτώμβριο τού 2007 δημοσιεύτηκε ένα άρθρο στο περιοδικό “Τρίτο Μάτι”, τεύχος 155,  2007,του Γιώργου Αλεξάνδρου. Ειδικά στη σελίδα 44 γίνεται λόγος στην τεχνολογία των εμπρηστών δορυφόρων NFIRE-Missile Defense.

Σήμερα διάβασα ένα άρθρο για τις πρόσφατες πυρκαγιές στο tvxs.gr, όπου αναφέρεται ότι σε κάποια φάση έξαρσης των πυρκαγιών κατά τις προηγούμενες ημέρες είχαν εκδηλωθεί 233 (!!!) εστίες φωτιάς ταυτοχρόνως.

Η καταστροφική μανία των εμπρησμών έχει προσλάβει τόσο εκρηκτικές διαστάσεις, που οι εμπρησμοί δεν είναι δυνατόν να αποσιωπηθούν πλέον.

Χρόνια και χρόνια άκουγα την κολοκύθα περί οικοπεδοφάγων. Μπορώ να παραπέμψω σε ιδεολογικές συγκρούσεις σε φόρα, όπου ικανοί σχολιαστές τού διαδικτύου επέμεναν σώνει και καλά σε οικιστικές κρίσεις ως αιτία των πυρκαγιών. Καθώς και επιχειρήσεις "νουθεσίας" μου, που μού συνιστούσαν να μην καταφεύγω σε "βολικές συνωμοσιολογικές ερμηνείες" όσο αφορά τις ίδιες αιτίες. Επιχειρήματα σε συζητήσεις, που πρόβαλαν τις φωτιές σε άλλες χώρες, χωρίς να μπορούν να διακρίνουν το μέγεθος τής συστηματικής πυρπολήσεως τής Ελλαδικής πανίδος βάσει οργανωμένου σχεδίου, που εκτυλίσεται επί σειρά ΔΕΚΑΕΤΙΩΝ.

Έτσι, όταν δεν μπορούν άλλο πλέον να κάνουν λόγο για χαλίκι στην περίπτωση τού παγόβουνου, με 233 ταυτόχρονες εστίες πυρκαγιών, παραδέχονται μεν πια τον εμπρησμό ως αίτιο, με στόχο να ξεκινήσουν μια επιχείρηση αποπροσανατολισμού στην συνέχεια , αναφορικά με τους μηχανισμούς, την διαδικασία και την στόχευση τών εμπρησμών. 

Μια και κανείς σε αυτόν τόπο από τα καθεστηκότα κώματα, τους "θεσμικούς" παράγοντες και τα κάθε είδους συστημικά βιολιά τής δοτής "αμφισβήτησης" δεν προτίθεται να αμφισβητήσει την επικυριαρχία των ΗΠΑ, τού ΝΑΤΟ και τής ΕΕ. ως δεκανίκια των "πεφωτισμένων", όπως και την εξουδετέρωση τού Ελληνικού γεννότυπου, την ύπουλη αλλοτρίωση τής Ελληνικής συνειδήσεως και την ολοκληρωτική γενοκτονία τού Ελληνισμού, που αυτοί κλιμακώνουν, εφευρίσκουν σενάρια αποπροσανατολισμού, "επιχειρησιακής", "αμυντικής" ή "οικονομικής" φύσεως για να αποδώσουν τούς εμπρησμούς.

Έτσι, για μια φορά ακόμη προβάλλονται οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες ως υπαίτιοι των εμπρησμών. Από ότι φαίνεται όμως ΔΕΝ ΔΙΔΑΧΘΗΚΑΜΕ ΤΙΠΟΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ. Αναμφίβολα οι Τούρκοι ήταν αυτοί που εισέβαλαν στην νήσο. Δεν ήσαν όμως τα αμερικανόδουλα ανδρείκελα τού Ιωννίδη, αυτοί που παρείχαν με το πραξικόπημα την δικαιολογία για την εισβολή; Και δεν ήταν ο αγγλόδουλος Μακάριος, ο δήθεν "ανεξάρτητος" και "αδέσμευτος", ο παρλαπίπας υποτιθέμενος "κάστρο τής μεσογείου", ο οποίος κάλεσε από το βήμα τού Ο"Η"Ε τις βάσει των συνθηκών Ζυρίχης και Λονδίνου εγγυήτριες δυνάμεις - δηλαδή την τουρκία και την αγγλία να παρέμβουν; Δεν ήταν η ΝΑΤΟποίηση της νήσου σε συνδυασμό με τις πολεμικές ανάγκες τού Ισραήλ, αυτά που ως αίτια οδήγησαν τον Κίσσιγγερ και την ομοτράπεζη μαφία στην εκπόνηση τού σχεδίου τής τουρκικής εισβολής; Δεν ήταν ο έκτος στόλος αυτός που σταμάτησε τα Ελλαδικά πολεμικά πλοία, τα οποία έσπευσαν - με εικονική προσυνεννόηση των δήθεν ταγών, ώστε να αποφύγουν αυτοί τις νομικές συνέπειες ενός φακέλου που ποτέ δεν άνοιξε και έχει ήδη καταστραφεί το σημαντικότερο τμήμα του - εναντίον τού Αττίλα ΙΙ;
Είναι ποτέ δυνατόν η τουρκία να κλιμακώσει την οργανωμένη πλήρη πυρπόληση τής χλωρίδας μιας υποτιθέμενης συμμάχου χώρας, χωρίς την πλήρη συμφωνία, προτροπή και οργανωτική συμπαράσταση τής "συμμαχίας";
Πότε βγήκαν οι αχυράνθρωποι τής χουντικής ΚΥΠ Μιχαλολιάκος και Πλεύρης, ο ψευτοτσαμπουκάς Κασιδιάρης, ο εργοδότης των λαθρομεταναστών "Καιάδας", να αμφισβητήσουν τον ανθελληνικό ρόλο των ΗΠΑ τού ΝΑΤΟ και τής ΕΕ.;

Οι δε λογιστές τής "ανατροπής", οικονομικοί "αναλυτές", βιάστηκαν να αποδώσουν το ολοκαύτωμα τής Χίου σε σχέδιο εγκατάστασης φωτοβολταϊκών.

Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας. Για να πυρποληθούν 233 εστίες σε δεκάδες διαφορετικά μέρη, μέσω πρακτόρων που επιχειρούν επί τού εδάφους, απαιτείται ένας μικρός οργανωμένος στρατός από συντονισμένους πράκτορες - εμπρηστές. Η επίγεια δράση ενός τέτοιου τεράστιου μηχανισμού κάλλιστα θα μπορούσε να οδηγήσει σε συλλήψεις - όχι σώνει και καλά από το κράτος, αλλά από τούς ίδιους τούς θιγόμενους - που θα αποκάλυπταν το μέγεθος και τούς αυτουργούς μιας τεράστιας ανθελληνικής συνωμοσίας.

Έτσι ο κ. Δεν-Διας έβαλε την ΕΥΠ να ανιχνεύσει τούς εμπρηστές.
Ασχολούμαι περισσότερες δεκαετίες με την πολιτική, καταφέρνοντας ως ένα βαθμό να διατηρήσω, έστω σε κάποιο βαθμό, σώας τας φρένας.
Τώρα όμως ήλθε η ώρα να με τρελάνουν τελείως. 


4. ΤΟ ΤΣΙΡΚΟΥΛΟ ΜΙΑΣ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΥΡΟΜΑΝΙΑΣ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ 

Από ότι φαίνεται οι προσπάθειες της ΕΥΠ απέδωσαν!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! 

Την ώρα που γράφονταν το προηγούμενο κεφάλαιο αυτού τού κειμένου αναρτήθηκε στο tvxs.gr  το κάτωθι άρθρο, το οποίο παραθέτω:

http://tvxs.gr/news/ellada/synelifthi-24xronos-ellinas-kai-omologise-15-pyrkagies

    Συνελήφθη σήμερα, με την αυτόφωρο διαδικασία, για την πυρκαγιά που εκδηλώθηκε στη Ράχη Καρδαμύλων, στις 05:20 σήμερα το πρωί, 24χρονος Έλληνας, που κατηγορείται για εμπρησμό αγροτοδασικής έκτασης κατ' εξακολούθηση.

 Κατά την απολογία του, ομολόγησε 14 ακόμη πυρκαγιές στο βόρειο τμήμα της νήσου Χίου, μεταξύ των οποίων και τρεις πυρκαγιές που είχαν σημειωθεί το 2011. Αύριο θα οδηγηθεί στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Χίου.
 
Για την πυρκαγιά που εκδηλώθηκε στις 23/08/2012 και ώρα 10:45, στην περιοχή Κοιλιωμένο Ζακύνθου συνελήφθη από άνδρες της Διεύθυνσης Αντιμετώπισης Εγκλημάτων Εμπρησμού (Δ.Α.Ε.Ε.), σε συνεργασία με την Ελληνική Αστυνομία, Έλληνας 61 ετών. Ο συλληφθείς οδηγήθηκε στις προχθές στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Ζακύνθου, με την κατηγορία του εμπρησμού δάσους από πρόθεση και στις χθες στον Ανακριτή, με απόφαση του οποίου αφέθηκε ελεύθερος με περιοριστικούς όρους.
 
Οι έρευνες, τόσο στη Ζάκυνθο όσο και στη Χίο, συνεχίζονται, ενώ σημειώνεται ότι από τα μέχρι στιγμής διαθέσιμα στοιχεία των ανακριτικών γραφείων του Πυροσβεστικού Σώματος σχηματίστηκαν δικογραφίες για πρόκληση εμπρησμού σε αγροτοδασικές εκτάσεις σε βάρος 250 ατόμων: 26 για πρόθεση και 224 για αμέλεια.
 
Στο πλαίσιο της αυτοφώρου διαδικασίας συνελήφθησαν 82 άτομα, 17 για εμπρησμό από πρόθεση και 65 για εμπρησμό από αμέλεια. Προφυλακιστέα κρίθηκαν δύο εκ των παραπάνω ατόμων.
 
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ

Τελικά τι γίνεται; Διαβάζω ορθώς, ή μήπως αρχίζω να τρελαίνομαι; 

224 εμπρηστές από αμέλεια, ενώ φλεγόταν η Ζάκυνθος και Χίος;
Τελικά εκατοντάδες έλληνες τρελάθηκαν και άρχισαν να πετούν αναμμένα δαδιά σε όποιο δάσος βρουν μπροστά τους;

Κατηγορούμενος για εμπρησμό από πρόθεση και αφέθηκε ελεύθερος;

Συνελήφθησαν 17 για εμπρησμό από πρόθεση και προφυλακίσθηκαν 2; 

Μήπως ζούμε σε μια χώρα πυρομανών εδώ και δεκαετίες και εγώ ο βλαξ κάνω αναφορά σε δορυφόρους;

Άντε, λίγο ακόμη να ψάξει η ΕΥΠ θα εντοπίσει μερικές χιλιάδες πυρομανείς ακόμη.

Άσε που η πυρομανία μπορεί να αποτελεί και "υψηλή εθνικιστική αντίδραση":

 http://tvxs.gr/news/ellada/petaksan-empristiko-mixanismo-se-spiti-metanaston
Ω, τι λαμπρά έκφρασις υψηλού εθνικού φρονήματος αυτοθυσίας, παλικαριάς, άριστον δείγμα "ελληνικού πολιτισμού"!

Ας μην κοροϊδευόμαστε. Ο Ελληνισμός ματώνει, ενώ τού πίνουν το αίμα. 
Ο Ελληνισμός καλείται να περάσει δια πυρός και σιδήρου.

Αυτήν την φορά το διακύβευμα είναι όμως οντολογικό. Δεν πρόκειται μόνο για την επιβίωση τού Ελληνισμού, αλλά για την τελική έκβαση ενός ολόκληρου πολιτισμικού κύκλου διαρκείας αρκετών χιλιάδων ετών. Πρόκειται για την μέγγενη τού χρόνου, την οποία σηματοδοτεί το κρανίο τού Αρχανθρώπου τού σπηλαίου των Πετραλώνων, ως ελληνικού ανθρωπολογικού τύπου ηλικίας 700.000 ετών.

Περί αυτών όμως προσεχώς.