Επειδή γίνεται σε αυτή τη φάση αρκετά εκτεταμένα λόγος για την τελετουργική ανθρωποθυσία, έκρινα σκόπιμη μια αναφορά στην άλλη πλευρά του ζητήματος, που είναι η εκούσια αυτοπροσφορά, η αυτοθυσία στο βωμό της συλλογικής μας αφύπνησης. Μια χαρακτηριστική τέτοια περίπτωση στάθηκε η αυτοπυρπόλυση του Βουδιστή μοναχού στη Σαϊγκόν, ως καταγγελία των βομβαρδισμών των ΗΠΑ στο Βιετνάμ.
Το τραγουδάκι "Αστέρι της Σαϊγκόν", που έγραψα πριν από αρκετά χρόνια, στο βίντεο που ακολουθεί, αναφέρεται σε αυτό το θέμα.
Το αφιερώνω στα αδέλφια της "Πορφύρας" και στις αξέχαστες εκδιώξεις φαντασμάτων, που κάναμε στα ροκ υπόγεια στη Falkstrasse.
δυνατό! έχεις και καλό μινιμαλιστή cameraman! Μπράβο
ΑπάντησηΔιαγραφήΠως το δουλεύεις έτσι το όργανο, αδερφέ μου;!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσα χρόνια παίζεις;
@mnk
ΑπάντησηΔιαγραφήΖητώ συγγνώμη που έκανα κάποια αυτοπροβολή με το βιντεάκι, αλλά άμα δεν το δουλέψω το όργανο λίγο, θα σκάσω. Το οργανάκι το έψαχνα μικρός, από 16 μέχρι 18 ετών. Μετά το ξανάπιασα στα 42 μέχρι τα 46 αναζητώντας τη νεότητα μου στη "κριση ωριμότητας". Από τότε το παράτησα ξανά για κάμποσα χρονάκια. Που και που το ξαναθυμάμαι για πλάκα, γιατί το άχτι μου το έβγαλα για τα καλά τότε. Έχω και κάποιες ηχογραφήσεις παλιές με τα άλλα αδέλφια, που φύγανε στην Ελλάδα και σκέφτομαι καμιά φορά να τις βάλω στη σελίδα, αλλά μουσική σημαίνει και λίγο μελαγχολία και βαριέμαι. Αλλά άμα μου στερέψουν οι άλλες ιδέες εχω... μουσική.
Δηλαδη αν δεν έκανες 20ετή διαλείμματα, θά΄κανες αγγέλους τώρα.
ΑπάντησηΔιαγραφή