ΤΕΧΝΗΤΗ "ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ" ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΑ ΣΟΥΡΓΕΛΑ ΚΑΙ ΑΧΥΡΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΣ ΣΤΗΜΕΝΗΣ ΑΠΑΞΙΩΣΗΣ

 

ΚΑΤΑΝΤΙΑ

 

Σε θρόνο από άχυρα και ύφος μέγα μπόγια

πλέοντας σε λασπόνερα με γαρνιτούρα λόγια

και κάργα υβρεολόγιο

την πέφτει το λαμόγιο.

Μάσκα τού κήνσορα φορά, τα πάντα απαξιώνει

με άκρως χυδαία εκφορά

σε παραλήρημα αχταρμά

σκαρώνει δήθεν “πόνημα” σεντόνι στο σεντόνι.

Μα άλλοι κρυμμένοι πίσω του

το κόπρανο αναδεύουν

με νοημοσύνη τεχνητή

το ψέμα μεθοδεύουν.

Κι αυτόν τον σπρώχνουνε μπροστά

με ξιπασμό βεζίρη

το όλο συνονθύλευμα

με στόμφο να σερβίρει.

Έτσι κυκλώματα αισχρά

για να μοιράσουν φρίκη

με επιχειρήματα σαθρά

στολίζουν το καθίκι.

Κι αφού δεν βρίσκεται κανείς

να τρέχει μια βδομάδα

τζάμπα να αναλώνεται αράδα την αράδα

για να ανατρέψει με έρευνα όσα άδειασε η μπουγάδα

σε όσους δεν κάναν κριτική στην σάπια ταμπακιέρα

βάζουν το θλιβερό χτικιό να τούς πετάει δίπροκα

σφίγγοντας στην σφεντόνα του

κακιάς γριάς ζαρτιέρα.

Έτσι με έπαρση ψευδή

και ανώμαλη υστερία

χλευάζουν τα ανθρωποειδή

έθνος και ιστορία.

Με νοημοσύνη τεχνητή το σύστημα κατάντησε

να φτιάχνει και την σάλτσα

αδυνατούν να αντιληφθούν, ότι τούς πήραν στο ψιλό

αφού έφτασε το κόπρανο πιο κάτω από την κάλτσα.

Το παίζουν διαφωτιστές φτύνοντας τον κοσμάκη

εξαπολύοντας παντού πικροχολο φαρμάκι

μια και οι προκλήσεις και οι προσβολές δεν σκιάζουν τις δυνάμεις

βραβείο τούς απονέμω εδώ τής ανοικτής παλάμης

Νομίζουν ότι είναι αήττητοι

με ορχήστρα κλακαδόρων

μα είναι πλέον αντιληπτό

ότι είναι οι ελεεινότεροι συστημικών κοκόρων.

 

   Προχθές έτυχε να παρακολουθήσω σε σελίδα τού Γερμανικού εναλλακτικού διαδικτύου κάποιο ενδιαφέρον βίντεο, που πραγματεύεται τις καλυμμένες παρεμβάσεις απαταιώνων στο διαδίκτυο, συστημικών και μή.

   Επειδή το βίντεο αυτό είναι στα Γερμανικά μεταφράζω στην συνέχεια εγγράφως κάποια από τα σημεία του, που με οδήγησαν να κάνω κάποιες σκέψεις σχετικά με πεπραγμένα τού Ελλαδικού διαδικτύου, σε συνδυασμό με την εφαρμογή από νοσηρά κυκλώματα τής λεγόμενης "τενητής νοημοσύνης", χρήση τής οποίας γίνεται από το κατεστημένο προφανώς εδώ και περισσότερα χρόνια.

 

„ΨΗΦΙΑΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ – ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ” (ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ)

“....Το επόμενο θέμα που αφορά μια βασική μορφή ψηφιακού πολέμου, που συστηματικά με αυξανόμενο ρυθμό προωθείται, αποτελείται από τα τρολς. Αυτά εισχωρούν στις διάφορες διαδικτυακές κοινότητες, με στόχο να προκαλέσουν ένταση, αναστάτωση και αποπροσανατολισμό. Πρόκειται για διαδικτυακά υποκείμενα, που διέπονται από σύστημα παγιωμένων προθέσεων, που στοχεύουν στην ανατροπή συγκεκριμένων απόψεων και αντιλήψεων με υποθαλπτικές μεθόδους. Συχνά τα τρολς είναι οργανωμένα σε ομάδες, που επιδιώκουν την απαξίωση συγκεκριμένων ανθρώπων και αξιών. Η ανειλικρινείς και στημένες μέθοδοι που εφαρμόζουν στηρίζονται στην προκλητική εφαρμογή χυδαίων προσβολών, με στόχο να απαξιώσουν την αξιοπρέπεια και το κύρος αυτών που στοχοποιούν.

Κάθε υποψιασμένος και σοβαρός διαχειριστής ενός ιστοχώρου οφείλει να αποκλείει την είσοδο σε τρολς. Είναι αδύνατον να διεξαχθεί η όποια σοβαρή συζήτηση με τρολς και μπότς, ή να επηρεαστούν αυτά στο ελάχιστο μέσω επιχειρημάτων, επειδή διεκπεραιώνουν συγκεκριμένη ατζέντα.

Στην υπηρεσία αρκετών τρολς έχουν τεθεί συγκεκριμένα πακέτα προγραμμάτων, για να δίνουν μορφή σε περιεχόμενο φθοράς, που τούς έχει ανατεθεί να προωθούν. Τα τρολς στηρίζονται στην ανοχή, που διέπεται από αφέλεια, η οποία οδηγεί σε αδυναμία διαπίστωσης τού ρόλου τους.

Στην φάση, που οι κοινωνικές επαφές και δραστηριότητες μετατίθενται όλο και πιο έντονα στο διαδίκτυο, είναι επόμενο τα κυκλώματα που αποσκοπούν σε κοινωνικό έλεγχο, υποβολή και συνειδησιακή χειραγώγηση, να εντείνουν την δράση τους. Πίσω από την κάλυψη τής ανωνυμίας δεν είναι δυνατόν να διαπιστωθεί εκ των προτέρων κατά πόσο πρόκειται για μεμονωμένα πρόσωπα, ή συνασπισμένες ομάδες και κατά πόσο αυτοί κάνουν χρήση ενός εξελιγμένου λογισμικού, που είναι σε θέση να συνθέτει αληθοφανή παραπληροφόρηση.

Ο άκρατος ναρκισσισμός, η ειρωνική και βάναυσα απρεπής συμπεριφορά τέτοιων υποκειμένων είναι βασικά κριτήρια σαν αφορμή για να ερευνάται συγκεκριμένα η διάγνωση τής φθοροποιού δραστηριότητάς τους...” 

   Ο εκπονητής τού βίντεο έχει προαναγγείλει, ότι η συνέχεια με το δεύτερο μέρος θα αναρτηθεί σήμερα το απόγευμα . Στην περίπτωση, που αυτό περιέχει σημαντικά στοιχεία σε σχέση με την παρούσα ανάρτηση, θα ενσωματωθεί και αυτό εδώ.

ΤΕΧΝΗΤΗ “ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ” - ΟΙ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΠΑΡΕΧΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ

  Το γενικότερο ζήτημα τής τεχνολογίας, οι χρήσεις που αυτή υπόκειται, οι συνέπειές τους, αλλά και τα όρια, μέχρι τα οποία υπάρχουν δυνατότητες να αναπτυχθεί αυτή, είναι πολύπλοκο και τεράστιου εύρους και βάθους σύνολο προβληματικής και δεν είναι δυνατόν να προσεγγιστεί στα πλαίσια αυτής τής αναφοράς. Όμως, επειδή στο βίντεο που παρατίθεται γίνεται αναφορά, ότι τα τρολς κάνουν χρήση ειδικών προγραμμάτων, βάσει των οποίων συντίθεται στοχευμένη παραπληροφόρηση, είναι σκόπιμο να επιχειρηθούν μερικές προσεγγίσεις σε κάποιες πτυχές των διαδικασιών, που αποδίδονται στην τεχνητή νοημοσύνη.

  Εφόσον θεωρήσουμε ως νοημοσύνη την επεξεργασία και την διεργασία λογικών δεδομένων στην βάση τής λογικής, τότε αυτή η έννοια αποτελεί τον θεμέλιο λίθο, επί τού οποίου δομείται και λειτουργεί η έννοια τής νοημοσύνης. Η Λογική προσεγγίστηκε, αναλύθηκε και συστηματοποιήθηκε στα πλαίσια τής κλασσικής Ελληνικής σκέψης με γνωστότερο και θεωρούμενο ευρέως ως πλέον έγκυρο τον Αριστοτέλη, όσο αφορά το σύστημα τής λεγόμενης “τυπικής λογικής”, στην οποίαν στήριξαν εν πολλοίς δυτικοί διανοητές το σύστημα τής νοησιαρχίας. Πέραν όμως τού Αριστοτέλους, διατύπωσαν θεωρήσεις και συστήματα σχετικά με την φύση τής λογικής και άλλοι άκρως σημαντικοί φιλόσοφοι τής κλασσικής περιόδου, που διέπονται από τελείως διαφορετικές αρχές από αυτές τού Αριστοτέλους, όπως αυτές διατυπώθηκαν κυρίως στο έργο “Αναλυτικά Πρότερα”. Χωρίς να υφίσταται πρόθεση να αμφισβητηθεί η αξία τής τυπικής λογικής, αξίζει να σημειωθεί, ότι περισσότεροι, πολύ αξιόλογοι Φιλόσοφοι συνέστησαν κατά την κλασσική περίοδο θεωρήσεις ως προς τις αρχές τής λογικής, που απέχουν ποιοτικά, ή ακόμη και ριζικά, από αυτές τής Αριστοτελικής “τυπικής” λογικής. Ιδιαίτερη σημασία στην διαμόρφωση των αρχών τής λογικής υπέχει η φιλοσοφία των αριθμών. Ενώ κατά τον Πυθαγόρα οι αριθμοί έχουν ιερή προέλευση και υπερβατικό τής απτής πραγματικότητος περιεχόμενο, για τον Αριστοτέλη αυτοί αποτελούν αποκλειστικά ένα σύστημα απαρίθμησης υπαρκτών όντων και όπως αυτός επιχειρηματολόγησε με έμφαση στο “Μετά τα Φυσικά”, ενάντια στις απόψεις τού Πυθαγόρα, που σύμφωνα με την διατύπωση τού Αριστοτέλη στο εν λόγω έργο είχε υιοθετήσει και ο Πλάτων, οι αριθμοί δεν μπορούν να υπάρξουν ξεχωριστά από το πλήθος των συγκεκριμένων όντων που απαριθμούν. Κατά τον Αριστοτέλη μπορούν να υφίσταται μόνον 18 αχλάδια, ή 5 διαφορετικές μαρτυρίες για κάποιο συμβάν, ενώ αυτοί καθ' εαυτοί οι αριθμοί δεν διαθέτουν κάποιο συγκεκριμένο περιεχόμενο, πέραν τού πλήθους ή μεγέθους, που αυτοί παριστούν. Υπάρχουν όμως ρήσεις και αποφθέγματα κάποιων, που θεωρούνται κάτοχοι υψηλής σοφίας, οι οποίες ανατρέπουν άρδην τις αρχές τής τυπικής λογικής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ρήσις τού Ηρακλείτου “Ταυτόν το είναι και το μη είναι”, η οποία αντιβαίνει κατάφωρα στην λεγόμενη “αρχή τής ταυτότητος” τής Αριστοτελικής λογικής. Πέραν αυτού, διαμόρφωσε ο Πλάτων ένα συνεκτικό σύστημα θεωρήσεων, το οποίον στηρίζεται σε τελείως διαφορετικές αρχές που αφορούν την λογική, αλλά κυρίως την γνωσιολογία. Στον Διάλογο “Τιμαίος”, η ανθρώπινη λογική, που στηρίζεται στις συνήθεις αντιληπτικές ικανότητες, χαρακτηρίζεται από τον Πλάτωνα ως “εικώς λόγος”, ως τρόπος δηλαδή πρόσληψης και ερμηνείας τής πραγματικότητος, που υπόκειται στα ανθρώπινα μέτρα και διέπεται από τις ανθρώπινες δυνατότητες, ενώ αυτός ανταποκρίνεται μόνον μερικώς στην πραγματική φύση και υπόσταση των όντων. Επί πλέον στον Διάλογο “Θεαίτητος”, ή “Περί Επιστήμης” (όπως τον τιτλοφόρησαν οι ερμηνευτές του) παρατίθενται τελείως ρηξικέλευθες ως προς τις ισχύουσες με βάση την τυπική λογική γνωσιολογικές θεωρήσεις.

  Υπό αυτήν την έννοια, τα αναμφιβόλως τεράστιας σημασίας και αξίας αποτελέσματα, που συνιστούν επιτεύγματα εφαρμογής τής Αριστοτέλειας λογικής στην διάρκεια των αιώνων τής ανάπτυξης τού υπάρχοντος πολιτισμού, δεν αρμόζει να περιορίσουν την προβληματική τής αποτίμησης και αξιολόγησης τής νοημοσύνης στα πλαίσια της και τον αποκλειστικό εγκλωβισμό της σε αυτά τα όρια. Γι αυτό, θα επιχειρήσω να εντάξω στην προσέγγιση των πτυχών τής τεχνητής νοημοσύνης, επίσης μια σειρά δεδομένα και θεάσεις, που διαφεύγουν των ορίων τής τυπικής λογικής, που διέπει κάποιες περιορισμένου χαρακτήρα τρέχουσες αντιλήψεις περί νοημοσύνης.

  Οπωσδήποτε, οι λογικές διεργασίες τής τυπικής λογικής μπορούν να προσλάβουν μηχανική λειτουργικότητα, εφ' όσον διέπονται από ντετερμινιστική υφή, αφού δηλαδή το προηγούμενο βήμα μπορεί ανέτως να οδηγεί στο επόμενο βάσει των ισχυόντων αρχών και κανόνων τής τυπικής λογικής. Αυτό ισχύει τόσο για τις βασικές και στοιχειώδεις λογικές διαδικασίες, όσο και για τις πλέον πολύπλοκες. Αυτή η διαδικασία συντελείται σε μηχανική βάση μέσω τής διαδοχής εκτελέσεως εντολών, που εντάσσονται σε κάποιο λεγόμενο “λογισμικό”. Η διαφορά, που μπορεί να διέπει την εφαρμογή τής αλληλοδιαδοχής εντολών, που στηρίζονται στους κανόνες τής λογικής μεταξύ ενός ανθρώπου και μιας μηχανής, είναι κατά την εκτίμησή μου, η ένταξη σε αυτήν διαδικασία συνειρμών. Η παρέμβαση των συνειρμών σχετίζεται με την ανάκληση εικόνων, δεδομένων και εμπειριών, που είναι καταχωρημένες στην μνήμη ενός ανθρώπου, ως βάση δεδομένων, σύμφωνα με τον όρο, που εφαρμόζεται στην τεχνολογία των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Πλην όμως η περιοχή των συνειρμών, που ενεργοποιούνται εκάστοτε, δεν αφορούν την συνολική μνήμη, αλλά επηρεάζονται σε μη συνειδητή βάση από την διάθεση που επικρατεί και τις επιδράσεις τού άμεσου εξωτερικού περιβάλλοντος ενός ανθρώπου. Από αυτήν την σκοπιά, η μηχανική επεξεργασία υπερτερεί έναντι τής ανθρώπινης, διότι οι παρεμβάσεις μιας μηχανής στην μνήμη της, όπου βρίσκονται αποθηκευμένες οι βάσεις δεδομένων που κατέχει, μπορεί να γίνει μέσω τού λογισμικού περισσότερο στοχευμένα από ότι πράττει η ανθρώπινη ανθρώπινη προαίρεση. Μέσα από αυτή την σκοπιά, η λογική επεξεργασία δεδομένων μέσω μιας μηχανής μπορεί να γίνεται άκρως πειθαρχημένα, μέσω όσων προκαθορίζονται από το λογισμικό. Επί πλέον, μπορεί η μηχανική πρόσβαση σε βάση δεδομένων, να ανταποκριθεί πολύ πιο αποτελεσματικά από ότι η ανθρώπινη νόηση μπορεί να επιτελέσει. Από την μια πλευρά ο τεράστιος όγκος δεδομένων, που μπορούν να αποθηκευθούν σε μια μηχανική μνήμη, είναι από πλευράς ποσότητος υπέρ πολλαπλάσιος σε σύγκριση με την ανθρώπινη μνήμη. Πέραν όμως τού ποιοτικού προτερήματος τής χωρητικότητος καθ' εαυτό, αυτό πολλαπλασιάζεται από την ταχύτητα, που διαθέτουν οι μηχανικοί επεξεργαστές, σε σύγκριση με την ταχύτητα που μπορεί να σκέπτεται ο ανθρώπινος εγκέφαλος. Ο συνδυασμός χωρητικότητος με την μεγάλη ταχύτητα συγκροτεί δυνατότητες ποιοτικά διαφορετικές από αυτές τού ανθρώπινου εγκεφάλου, που ανήκουν σε τελείως διαφορετική τάξη μεγέθους. Επιπρόσθετα οι λογικές μηχανικές υπερτερούν και σε ένα ακόμη σημαντικό ζήτημα έναντι τού εγκεφάλου. Δεν καταπονούνται και δεν χρειάζονται ιδιαίτερης διάρκειας παύσεις, όπως συμβαίνει στην περίπτωση τής υπερλειτουργίας ενός βιολογικού οργάνου. Αυτά είναι τα προτερήματα, που οδήγησαν στην μαζική εισβολή των ηλεκτρονικών υπολογιστών σε όλους σχεδόν τούς τομείς, που απαιτούνται λογικές διεργασίας στην βάση τής εφαρμογής των αρχών και των κανόνων τής τυπικής λογικής.

  Χωρίς την εφαρμογή των ηλεκτρονικών υπολογιστών δεν θα ήταν επιτεύξιμη η προώθηση κάποιων σημαντικών εντοπίσεων, που αφορούν βάσεις επιστημονικών επιγνώσεων, κατά τις τελευταίες έξι δεκαετίες, που κατέστη δυνατή η κατασκευή υπολογιστικών μηχανών μεγάλης ισχύος. Κυριότερα επιτεύγματα μεταξύ αυτών είναι κατά την εκτίμησή μου τα Fractals και η επεξεργασία τής θεωρίας τού χάους, που οδήγησε στον εντοπισμό των Παράξενων Ελκυστών. Χωρίς ισχυρούς υπολογιστές δεν θα ήταν δυνατόν να διερευνηθούν οι τρεις διαφορικές εξισώσεις, που εντόπισε ο Edward Lorenz και που οδήγησαν στην γραφική παράσταση τής "πεταλούδας". Κατά την εκτίμησή μου, η περεταίρω εξέλιξη τής θεωρίας των ελκυστών είναι ο τομέας, που μπορεί να οδηγήση στην πραγματοποίηση ενός άλματος στην κβαντομηχανική.

  Βεβαίως, τίθεται θέμα, ποια μπορεί να είναι η αποτίμηση στην εξέλιξη τής επιστήμης, που επιτεύχθηκε μέσω τής τεχνητής νοημοσύνης ως επιταχυντής επιγνώσεων και σε αυτό θα αναφερθώ συγκεκριμένα στην συνέχεια, αμφισβητώντας το μύθευμα για τις υποτιθέμενες ποιοτικές υπεροχές της, που υποβάλλει στην τρέχουσα φάση το κατεστημένο, με στόχο να υποβιβάσει ταυτοχρόνως την σημασία τού ανθρώπινου ρόλου και να προωθήσει ταυτοχρόνως την σκουριά τού “μετανθρωπισμού”.

  Εννοείται βεβαίως, ότι κάτω από την έννοια τής τεχνητής νοημοσύνης εντάσσεται κάθε διαδικασία εφαρμογής μηχανικών λογικών διεργασιών. Και με αυτήν την έννοια, κάθε άλλο παρά σύγχρονο είναι αυτό το φαινόμενο. Για να λειτουργήσει η τεχνητή νοημοσύνη υπό την μορφή της, που προβάλλεται στην σύγχρονη φάση είναι η συγκρότηση μιας τεραστίου μεγέθους βάσεως δεδομένων. Αυτή όμως έχει ως βασική προϋπόθεση κυρίως την ψηφιοποίηση κειμένων και δευτερευόντως ήχου και εικόνας. Οι αντίστοιχες τεχνολογίες όμως εφαρμόζονται εδώ και πάνω από σαράντα χρόνια. Άρα αναφερόμαστε σε αρκετά παλιές διαδικασίες, που στην διάρκεια τού χρόνου εξελίσσονται έτι περισσότερο, μέχρι να αναλάβουν τον εκθαμβωτικό ρόλο τού εντυπωσιασμού των τροφίμων τού Μάτριξ.

 

ΕΥΦΥΙΑ VS ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ

  Για να κατανοήσουμε την σημαντικότατη ειδοποιό διαφορά μεταξύ ευφυίας και νοημοσύνης αρμόζει να εξετάσουμε την ετυμολογική συγκρότηση αυτού τού όρου. Το ίδιο ισχύει και για την ετυμολόγηση τής λατινικής εκδοχής τού όρου, που διέπει επίσης αυτόν τον όρο στις κύριες Ευρωπαϊκές γλώσσες, διότι αυτοί που έπλασαν αντίστοιχους όρους στα λατινικά, που έχουν βαθύ αφηρημένο περιεχόμενο, προσανατολίστηκαν στο περιεχόμενο των προϋπαρχόντων Ελληνικών όρων και προσπάθησαν να μεταφέρουν αυτούς στην δική τους γλώσσα, κάνοντας χρήση ριζών, που περιείχε αυτή η γλώσσα.

Ιδιο-φυής είναι αυτός που διαθέτει Ο ΙΔΙΟΣ την ικανότητα, να επιτελεί την διαδικασία τού ΦΥΕΣΘΑΙ, η οποία αποτελεί απεικόνιση τού ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΥ ΞΕΠΕΤΑΓΜΑΤΟΣ ενός φυτού ΑΠΟ ΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΤΗΣ ΓΗΣ. Αλλά επειδή οι ιδέες δεν είναι φασόλια ή κληματαριές, ώστε να προβάλλουν μέσα από την γη, αυτές ξεφυτρώνουν ως δημιουργήματα μέσα από το μυαλό τού ανθρώπου. Ανοικτό ερώτημα βέβαια παραμένει, που βρίσκεται ο αντίστοιχος σπόρος, που κυοφόρησε το μίσχο που ξεπρόβαλε. Η δημιουργία μιας νέας ιδέας, ή ενός συστήματος ιδεών, σε ίδια βάση και όχι σαν αναμάσημα των ήδη υπαρχόντων ιδεών, που προήγαν άλλοι, ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΔΙΕΡΓΑΣΙΑ. Η ευφυΐα γεννά νέα, πρωτότυπα πνευματικά συγκροτήματα.

  Ο αντίστοιχος τής ευφυίας λατινικός όρος “intellegentia“ συντίθεται από τις ρίζες in tell και gentia. Ο όρος genius στα λατινικά σημαίνει την αναπαραγωγική δύναμη και προέρχεται από την ελληνική λέξη γένος. Συγγενείς προς αυτό είναι η έκφραση “sui generis“ και σημαίνει αυτόν που ανήκει σε ένα ξεχωριστό δικό του είδος, κάποιον που διαθέτει δικά χαρακτηριστικά. Είναι δηλαδή “ίδιος”, δηλαδή, αυτός, που με βάση την προτροπή τού Νίτσε “έγινε ο εαυτός του”, είναι δηλαδή ο εαυτός του και όχι κάποιο σύνηθες ανάτυπο. To „in“ αντιστοιχεί στο ελληνικό “έσω”, μέσα. Και το “tel“ προφανώς προέρχεται από ελληνικό “τέλος” με την έννοια τού σκοπού. Τουτέστιν, ευφυής είναι κάποιος, που αποτελεί φορέα μιας ίδιας κυοφορήσεως. Μέσα από αυτό πρίσμα, η δομή τού όρου στα λατινικά εμπεριέχει παρόμοια συστατικά όπως ο ελληνικός όρος.

  Ενώ λοιπόν η ιδιοφυΐα είναι δημιουργική, προάγει δηλαδή σε τελείως προσωπική βάση κάτι που είναι νέο και δεν υπήρχε πριν, η νοημοσύνη αφορά την επεξεργασία μιας προϋπάρχουσας βάσης δεδομένων. Υπό αυτή την σκοπιά μπορεί να είναι μόνον παραγωγική και όχι δημιουργική. Καθότι παραγωγή είναι η επεξεργασία ήδη υπαρχόντων υλικών, ώστε να προαχθεί ένα προϊόν μετασκευής τους. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΕΥΦΥΙΑΣ ΚΑΙ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ. Και κατά συνέπεια δεν μπορεί ποτέ να υπάρξει μια “ευφυής” μηχανή. Η επιλογή τού ονόματος INTEL από την συγκεκριμένη πολυεθνική εταιρεία που παράγει λογισμικό είναι σκοπίμως ψευδεπίγραφη. Η ΕΥΦΥΙΑ ΘΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ ΕΝΑ ΒΗΜΑ, ΑΛΛΑ ΠΑΡΑΣΑΓΓΕΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗ.

Συνεχίζεται...