1. Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΠΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ. ΚΑΙ ΕΠΙ ΠΛΕΟΝ ΤΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ, ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΓΕΩΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΠΛΟΚΑ
Εισερχόμενος στην σελίδα μια ημέρα μετά τήν εκδήλωση φωτιάς στην Ρωσική Ναυαρχίδα "ΜΟΣΚΒΑ" στον Εύξεινο Πόντο, παρατήρησα στα στατιστικά στοιχεία της μια πολύ έντονη απότομη αύξηση των εισόδων. Αυτό αρχικά με παραξένεψε κάπως, όμως γρήγορα κατάλαβα, ότι αρκετοί φίλες και φίλοι ήθελαν να ενημερωθούν σχετικά με αυτό το γεγονός από κάποιον, που εφαρμόζει την αρχή στα κείμενά του, ότι "τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται". Προτίμησα να μην αξιοποιήσω το ενδιαφέρον που εκδηλώθηκε, παρ' ότι η άποψη που σχημάτισα για την όλη διαδικασία, δεν είδα να εκπροσωπείται από κάποιον άλλο στο διαδίκτυο, με στόχο να αυξήσω την επισκεψιμότητα τής σελίδας. Εκτιμώντας, ότι αυτό που βαραίνει είναι τελικά η αναζήτηση τής αλήθειας, που επιδιώκει ένας ιστολόγος, και όχι ο αριθμός των εισόδων και τα κλικς, επέλεξα να καταθέσω μια σειρά εκτενή σχόλια εκ νέου στο ιστολόγιο Διόδοτος. Εκεί εκδηλώνεται μεγάλος αριθμός σχολίων και η πιθανότητα για μια έντονη συζήτηση με αφετηρία μια ριζοσπαστική θεώρηση είναι πολύ μεγαλύτερη. Με αυτό την επιλογή θέλησα να βάλω τις απόψεις μου σε έντονο έλεγχο στα πλαίσια τής δημόσιας κριτικής, πριν αναρτήσω εδώ μια περισσότερο κατασταλαγμένη εκτίμηση των γεγονότων, σχετικά με την φωτιά που εκδηλώθηκε στο εν λόγω πλοίο.
Η αρχική μου εκτίμηση ήταν, το πλοίο αυτό βυθίστηκε με πρωτοβουλία των ίδιων των Ρώσων, στα πλαίσια ενός άκρως ευφυούς σχεδίου, με στόχο την εξαπάτηση τού εχθρού. Ως ήταν επόμενο αυτή η εκτίμηση, που διατύπωσα στα σχόλια τού Διοδότου, στάθηκε αιτία να συμβούν έντονοι αντισχολιασμοί, οι οποίοι δεν αμφισβήτησαν μόνον την συγκεκριμένη άποψη, αλλά προσπάθησαν να προσάψουν πλήρη ανικανότητα στα Ρωσικά επιτελεία και στα οπλικά συστήματα που αυτοί διαθέτουν στα πολεμικά σκάφη επιφανείας.
https://diodotos-k-t.blogspot.com/2022/04/blog-post_42.html#comment-form
Η κριτική σε βάρος των Ρώσων που διατυπώθηκε έφτασε να τούς αποδίδει μέχρι και διάθεση προδοσίας. Στην βάση, ότι τα επιτελεία, που σχεδίασαν και διεξάγουν την στρατιωτική επιχείρηση στην Ουκρανία εμφορούνται από διάθεση προδοσίας, καθότι, σύμφωνα με την άποψη κάποιων σχολιαστών, η πρόοδος τού Ρωσικού στρατού στα πεδία των συγκρούσεων είναι πολύ αργή, διέπεται από στοιχειώδη λάθη τακτικής, και η όλη επιχείριση εμφανίζει μια αλλόκοτη εν τέλει σαφώς ανόητη στρατηγική. Προσωπικά ως συνομωσιολόγος, έχω την αρχή να μην απαξιώνω εκ προοιμίου καμία επιχειρηματολογία, πριν την μελετήσω σε βάθος και συζητήσω σχετικά με πρόσωπα τηλεφωνικώς και δια ζώσης, τα οποία είναι πολύ περισσότερο ενημερωμένοι περί τα στρατιωτικά ζητήματα, από τον υποφαινόμενο. Στόχος μου είναι να ερευνώ σε σε βάθος και όχι να επιδιώκω να κατισχύσουν σε επίπεδο διαδικτυακών αντιπαραθέσεων οι όποιες απόψεις μου. Γνωρίζω ότι, για όλους, όσους δεν διαθέτουμε εσωτερική ενημέρωση, ο εντοπισμός τής πραγματικότητος είναι ιδιαίτερα δύσκολος. όχι μόνον διότι τίποτε δεν είναι όπως φαίνεται, αλλά και διότι τα γεγονότα, που αφορούν υψηλές στρατηγικές επιλογές από αυτούς που συμμετέχουν με καθοριστικό τρόπο στα θέρετρα τής γεωπολιτικής, χαρακτηρίζονται από υψηλό βαθμό πολυπλοκότητος. Τις στρατιωτικές συγκρούσεις μπορεί μεν να τις διεξάγουν σε πρώτη γραμμή οι απλοί στρατιώτες και οι κατώτεροι αξιωματικοί. Πλην όμως, όπισθεν αυτών αποφασίζουν και σχεδιάζουν τα επιτελεία, που επεξεργάζονται την στρατηγική. Και ακόμη σε βαθύτερο επίπεδο κυριαρχούν οι αποφάσεις τής πολιτικής ηγεσίας, που στηρίζεται σε αποφασιστική βοήθεια από τις μυστικές υπηρεσίες και τις δεξαμενές σκέψεις. Κατά συνέπεια, η εξαγωγή συμπερασμάτων αποκλειστικά με βάση όσα συμβαίνουν στα θέρετρα των πολεμικών συγκρούσεων, είναι αδύνατον, κατά την εκτίμησή μου, να οδηγήσει σε ασφαλή συμπεράσματα. Τα επιτελεία κάνουν χρήση μιας βαθύτερης οπτικής, η οποία τα εκάστοτε τακτικά βήματα, στα πλαίσια μιας ευρύτερης τακτικής, που και αυτή αναπτύσσει βήμα προς την στρατηγική, που έχει χαραχθεί και την οποία προσπαθούν τα επιτελικά κέντρα αποφάσεως αυτή να μην μπορεί να σταθμιστεί από τον αντίπαλο. Πέραν αυτού η πολιτική ηγεσία δομεί τις στοχεύσεις της επίπεδο, που συνήθως επεκτείνεται πολύ πέραν των συγκεκριμένων βημάτων τακτικής, προσπαθώντας να προωθήσει στοχεύσεις, που δεν διαφαίνονται διόλου εύκολα από αυτά τα συγκεκριμένα πρακτικά βήματα.
Για παράδειγμα, μετά την υποχώρηση των Ρωσικών Δυνάμεων από την επίθεση στο Κίεβο, φάνηκε ξεκάθαρα, ότι το συγκεκριμένο βήμα ήταν μέρος ενός ευφυούς σχεδίου, που είχε στόχο να καθηλώσει σημαντικό μέρος της Ουκρανικής πολεμικής μηχανής εκεί, ώστε ο κύριος όγκος τού Ρωσικού στρατού, που είχε εισέλθει και μάχονταν στην ανατολική Ουκρανία, να μπορέσει να καταβάλλει τις δυνάμεις τού αντιπάλου, που βρίσκονταν εκεί, χωρίς αυτές να διαθέτουν την ικανότητα να ενισχυθούν από τις δυνάμεις, που υπερασπίζονταν το Κίεβο. Ένας από τούς δεδηλωμένους στόχους των Ρώσων, ήταν να εξοντώσουν τα ναζιστικά τάγματα τού “Αζόφ”, τα οποία κατατρομοκρατούσαν ασύστολα και βάσει σχεδίου τον Ρωσικό πληθυσμό, που αποτελεί την συντριπτική πλειοψηφία στην ανατολική Ουκρανία και να απελευθερώσουν τις εκεί περιοχές, δεδομένου ότι, ενώ η εθνοτική τους σύνθεση ήταν αμιγώς ρωσική, οι περιοχές τού Ντονένσκ και τού Λουχάνσκ δεχόντουσαν εδώ και χρόνια την βάρβαρη επίθεση τού στρατού της φασιστικής και μη εκλεγμένης βάσει τυπικών κοινοβουλευτικών διαδικασιών κλίκας ζελένσκι.
Είναι όμως τα πράγματα ακριβώς έτσι, όπως διαφαίνονται από μια πρώτη θεώρηση; Ουδέποτε απέκρυψα τα φιλορωσικά μου αισθήματα καθώς και ότι είμαι ένθερμος υποστηρικτής τόσο τής Διοικήσεως Πούτιν, αλλά και τής Συμμαχίας των Αντιδυνάμεων, η οποία μαζί με τις δυνάμεις, που στηρίζουν τον Πρόεδρο Τραμπ και άλλους προωθούν την ανατροπή των παγκόσμιων δεδομένων, που έχει επιβάλλει η καμπάλ. Αυτό όμως δεν επιθυμώ να με εμποδίζει να προσπαθώ να κατανοήσω τα κάθε είδους δρώμενα με ανεπηρέαστο τρόπο και χωρίς προκαταλήψεις. Γνωρίζω καλώς, ότι οι πιο αγνές προθέσεις είναι υποχρεωμένες να διέπονται από συγκεκριμένες σκοπιμότητες, για λόγους που διέπουν σε τελική οπτική την ίδια την επιβίωση ενός εκάστου, με βάση τούς μεσοπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους σχεδιασμούς του. Πλην όμως αυτές οι σκοπιμότητες δεν είναι πάντοτε τόσο καθαρές, όσο επιθυμούν οι θιασώτες τους να προβάλλουν στην επιφάνεια των πραγμάτων. Έχω κάνει εδώ αρκετές αναφορές στην Σταλινική Ομάδα, οι προθέσεις τής οποίας ήσαν, σύμφωνα πάντοτε προς τις εκτιμήσεις μου, όχι μόνον θεμιτές, αλλά και σωτήριες για όλη την ανθρωπότητα. Πλην όμως, οι μέθοδοι που ακολουθήθηκαν σε αυτήν την πορεία, στηρίχθηκαν συχνά σε κτυπήματα κάτω από την μέση, λόγω τής υπερβολικής πίεσης των συνθηκών, και εκδηλώθηκαν κάποτε όχι μόνον με απάνθρωπο, αλλά συχνά και με εγκληματικό τρόπο, εκτιμώντας το αναπόφευκτο αυτών των ενεργειών, για λόγους υψηλής σκοπιμότητος. Ο ισχυρισμός, ότι “ο σκοπός αγιάζει τα μέσα” αποδίδεται στον Νικολό Μακιαβέλλι, καθότι αυτός τον διατύπωσε στον “Ηγεμόνα”. Η ιστορική εμπειρία όμως έχει δείξει, ότι μια ρεαλιστική πολιτική, ακόμη και στην περίπτωση που αυτή διέπεται από τις πιο αγαθές προθέσεις, δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπίσει την παραβίαση των καλώς νοουμένων ανθρώπινων δικαιωμάτων πάντοτε σαν ταμπού, σαν μη προσπελάσιμα όρια. Ενώ ο Λένιν διακήρυξε, ότι “ή μόνη ορθή πολιτική είναι η πολιτική αρχών”, ήταν ο πρώτος, που σε σοβιετικά πλαίσια ξεφτίλισε αυτήν την ιδέα, τόσο με με την συνεργασία του με τον γερμανό κάιζερ, αλλά και με την υποδούλωση των εργατικών συμβουλίων στην κεντρική κρατική κυβέρνηση. Έχει καταστεί πλέον εμφανές, ότι στον σχεδιασμό των Ρώσων δεν εντάσσεται μόνον η απελευθέρωση των Ρωσόφωνων περιοχών, αλλά η κατάληψη όλης τής ανατολικής ακτής τής Ουκρανίας. Κάθε καλόπιστος και δημοκρατικός άνθρωπος είναι επόμενο να θεωρήσει αυτόν τον σχεδιασμό, ως ένα άκρως θεμιτό βήμα ενάντια στις πολυεθνικές των δυτικών, που κατακλέβουν τον αγροτικό πλούτο αυτής τ'ης χώρας και τον εξάγουν από τα λιμάνια τού Ευξείνου Πόντου, στηριγμένες στο καθεστώς βίας, που επέβαλαν οι δυτικοί, έστω κι αν κατά μήκος των παραλίων τής Ουκρανίας υπάρχουν και περιοχές, που η πλειοψηφία δεν είναι Ρωσόφωνοι. Τα πράγματα όμως δεν έχουν αποκλειστικά, όπως μια πρώτη θεώρηση αφήνει να διαφαίνεται.
Αποδίδω στις εκάστοτε Ρωσικές Διοικήσεις μια συνεχή και ενιαία πολιτική, έστω κι αν αυτή εκφράζεται κατά καιρούς με τελείως διαφορετικό τρόπο προς τα έξω, η οποία είναι πολύ μακροπρόθεσμα σχεδιασμένη και διέπεται από άκρα διορατικότητα και πολύ έντεχνα δομημένη φρόνηση. Σε αυτά τα πλαίσια μού προκάλεσε ερωτήματα, για ποιον λόγο οι Ρώσοι, αφού γνώριζαν πολύ καλά σε ιστορική βάση την μόνιμη ρήξη τους με τούς Ουκρανούς και την μόνιμα υποθαλπτική και αντιρωσική τους πρακτική σε συνεργασία με τούς καθολικούς, τούς χιτλερικούς και τούς δυτικούς γενικότερα, δεν ζήτησαν το 1991 στις διαπραγματεύσεις τους με τους δυτικούς “4 + 1”, που καθόρισαν το καθεστώς στην Ευρώπη, την αποκόλληση των Ρωσόφωνων περιοχών από την Ουκρανία και την πρόσδεσή τους στην Ρωσική επικράτεια. Θεωρώ, ότι ότι οι δυτικοί θα ανταποκρίνονταν το δίχως άλλο σε ένα τέτοιο αίτημα στις διαπραγματεύσεις. Εξ άλλου την διοικητική μεταφορά τής Κριμαίας από την Ρωσία στην Ουκρανία είχε αποφασίσει ο Νικήτα Χρουτσώφ, ο οποίος μπορεί να προερχόταν από την Ουκρανία, δεν έπαυε όμως να είναι ένα από τα πολύ πιστά πρόσωπα τού πολίτ μπυρό. Και μπορεί μεν να στάθηκε επικεφαλής στην λεγόμενη “αποσταλινοποίηση”, αλλά εκτιμώ, ότι αυτή δεν ήταν παρά ένα από τα πολλά τεχνάσματα τής Ρωσικής πολιτικής, με βάση την κίνηση στο σκάκι, που ονομάζεται “θυσία τού αλόγου για να σωθεί ο βασιλιάς”. Για ποιον λόγο άφησαν λοιπόν οι υπό τον Γκορμπατσώφ ενταγμένοι στην διαχρονική Σταλινική Ομάδα τούς αδελφούς τους Ρωσόφωνους στο έλεος μιας πολύ πιθανώς να επέλθει ουκρανικής θηριωδίας; Και για ποιον λόγο ανέπτυξαν οι ουκρανοί σε βάρος των Ρωσόφωνων, με την οργάνωση και στρατιωτική γιγάντωση των ναζιστικών ταγμάτων, αυτές τις άνευ προηγουμένου θηριωδίες, μετά την πλήρη μεταφορά τής Ουκρανίας σε δυτική πλήρη δυτική επιρροή το 1994 με το φασιστικό πραξικόπημα; Κατά την εκτίμησή μου, οι Ρωσικές Διοικήσεις ήδη από το 1991, αν όχι από πολύ παλαιότερα είχαν σχεδιάσει την επέμβαση στην Ουκρανία και την προσάρτηση όλης τής ανατολικής ακτής, γνωρίζοντας την υπερβολική βουλιμία και την φασιστική νοοτροπία των δυτικών. Το μήλο τής έριδος είναι τα τεράστια κοιτάσματα υδρογονανθράκων στην ΑΟΖ τής ανατολικής ακτής. Οι δυτικοί έθεσαν σαν στόχο να εξοντώσουν με τα ναζιστικά τάγματα τούς Ρωσόφωνους αυτής τής περιοχής, ώστε να μπορέσουν να ιδιοποιηθούν αυτά τα κοιτάσματα. Το τεράστιο μέγεθός τού αερίου εκεί είναι τέτοιο, που η εξόρυξή του, θα μπορούσε να οδηγήσει σε πολύ μεγάλο βαθμό σε απενεξαρτοποίηση των δυτικών χωρών από τούς ρωσικούς ενεργειακούς πόρους. Δεν είναι προφανώς τυχαία και η αποστολή τού τζέφρυ πάιατ στον Διεθνή Οργανισμό Ατομικής Ενέργειας και σε χώρες, που βρίσκονται δίπλα σε ενεργειακές θάλασσες. Οι Ρώσοι όμως τούς την είχαν στημένη. Διότι εκτός της ΑΟΖ των ρωσόφωνων περιοχών υπάρχει τμήμα κοιτασμάτων, που οι Ρώσοι δεν είχαν διάθεση να περιέλθουν στην κυριαρχία των δυτικών, που θα είχε ως συνέπεια και την υπεραυξημένη δυτική παρουσία στην περιοχή. Υπό αυτό το πρίσμα, τα όσα συμβαίνουν μπορούν να καταστήσουν σαφείς τούς πολλαπλούς λόγους τής στρατηγικής συνεργασίας, που οικοδόμησαν οι Ρώσοι με τον σουλτάνο. Με την διαφορά, ότι ο έλεγχος τον Στενών τού Βοσπόρου από ένα μεγαλομανή παράφρονα μαλαγάνα μάλλον δεν τούς βολεύει διόλου μεσοπρόθεσμα. Οπότε μετά την ενδιάμεση “τακτοποίηση” κάποιον υποθέσεων είναι αναμενόμενο να “γελάσει και το παρδαλό κατσίκι”.
2. ΕΝΑ ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΠΛΟΙΟ ΜΕ ΜΟΝΗ ΑΞΙΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ
Όπως προανέφερα εξ αρχής μού προέκυψε η αντίληψη, ότι το „ΜΟΣΚΒΑ” κτύπησαν οι ίδιοι οι Ρώσοι στα πλαίσια ενός ευφυούς τεχνάσματος. Όμως, αυτό που έχει σημασία, θεωρώ ότι δεν είναι ο ακριβής τρόπος, που κτυπήθηκε η “ναυαρχίδα” τού Ρωσικού στόλου στον Εύξεινο Πόντο, όσο οι συνέπειες που ακολούθησαν αυτό το γεγονός. Αυτές εκτιμώ ότι οδηγούν στο συμπέρασμα, ότι οι Ρώσοι “θυσίασαν” ένα άνευ ουσιαστικής σημασίας παλαιό σκάφος, για να επιτύχουν μια σειρά προφανείς, τουλάχιστον στο δικό μου κριτήριο στόχους. ¨Οπως έγραψα σε σχόλιο σε ανάρτηση που έδωσα προηγουμένως τον συνδεσμό της,
Το Ρωσικό Επιτελείο άφησε τελείως ανυπεράσπιστο το εν λόγω σαπιοκάραβο,
ενώ γνώριζε πολύ καλά το δεδομένο, ότι οι ουκρανοί διαθέτουν συστήματα
Neptune, καθώς και τις αποδόσεις αυτού τού συστήματος (μια και στο
φινάλε αυτοί το έφτιαξαν κατά βάση) όπως επίσης ΓΝΩΡΙΖΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ, ΟΤΙ
ΟΙ ΟΥΚΡΑΝΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΕΙΧΑΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙ ΗΔΗ ΑΥΤΑ ΤΑ ΒΛΗΜΑΤΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ
ΑΛΛΩΝ ΡΩΣΙΚΩΝ ΠΛΟΙΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΑΤΩΝ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΩΝ. Όπως
αναφέρει ένα από τα περισσότερα σχετικά δημοσιεύματα άρθρο στην σελίδα
“DYNATI ELLADA NEWS”:
“.... Αν τελικά τους χτύπησαν οι Ουκρανοί, τότε
οι Ρώσοι δεν είχαν πάρει τα στοιχειώδη μέτρα για την αντιμετώπιση
τέτοιων επιθέσεων, την ώρα που μάλιστα οι Ουκρανοί είχαν δείξει τις
προθέσεις τους εκτοξεύοντας αντιπλοϊκούς Neptune κατά της φρεγάτας
«Έσσεν», πριν από λίγες ημέρες. Άρα με αυτό τον τρόπο είχαν δείξει ότι
τα ρωσικά πλοία ήταν μέσα στην ακτίνα δράσης των ουκρανικών πυραύλων.
....Η
Ρωσία θα μπορούσε να είχε «θορυβηθεί» από την επίθεση στο «Έσσεν» και
να δημιουργηθεί μια ομάδα μάχης γύρω από το «Moskva», με πλοία τα οποία
θα διέθεταν αντιπυραυλικά συστήματα, καθώς όπως αποδείχθηκε το «Moskva»
δεν είχε τέτοιου είδους πυραυλικά.
Τέτοιου μεγέθους σκάφος χωρίς αντιπυραυλικά σήμερα είναι βυθισμένο σκάφος.
Έπρεπε
να είχε υπάρξει ομάδα μάχης που να του προσέφερε την κατάλληλη
αντιπυραυλική προστασία, όπως έχουν οι δυτικοί σε όλα τα σκάφη τους και
ειδικά από τη στιγμή που ήταν η ναυαρχίδα του ρωσικού Στόλου...".
ΑΡΑ
ΜΙΛΑΜΕ, ΟΤΙ, ΕΙΤΕ ΤΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ ΤΩΝ ΡΩΣΩΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΚΟΙΜΗΣΗΔΕΣ
ΑΝΕΓΚΕΦΑΛΟΥΣ ΚΑΙ ΑΣΧΕΤΟΥΣ ΠΕΡΙ ΤΑ ΠΑΓΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
ΠΛΟΙΩΝ, ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΜΙΑΣ “ΝΑΥΑΡΧΙΔΑΣ”!!!!!!!, όπως επιχειρούν να μάς
πείσουν οι δυτικοί “αναλυτές”, Η ΚΑΠΟΙΟΝ ΛΑΚΚΟ ΕΧΕΙ Η ΦΑΒΑ.
Η κλίκα τού ζελένσκι είχε μάλιστα την φαιδρή αμετροέπεια πριν το πρωί τής ημέρας πριν εκδηλωθεί το κτύπημα το απόγευμα να εκδώσει ένα προκλητικό γραμματόσημο, που έδειχνε ότι επίκειται ένα κτύπημα από την ακτοφυλακή τής Ουκρανίας σε βάρος παρακείμων πλοίων τού Ρωσικού στόλου.
Ακόμη και εάν δεχθούμε αυτήν την εκδοχή ως ισχύουσα, δεν είναι δυνατόν να βγει άλλο συμπέρασμα, από ότι ΟΙ ΟΥΚΡΑΝΟΙ ΘΕΩΡΟΥΣΑΝ ΤΟ “ΜΟΣΚΒΑ” ΒΡΕΞΕΙ ΧΙΟΝΙΣΕΙ ΣΙΓΟΥΡΟ ΣΤΟΧΟ. Οπότε δεν είχαν και το παραμικρό πρόβλημα, να βγουν και να προαναγγείλουν ευθαρσώς αυτόν τον στόχο, επαιρόμενοι προς άπαντας, συμπεριλαμβανομένων και των αντιπάλων τους. Εφόσον είναι δεδομένο, ότι τα Ρωσικά επιτελεία παρακολουθούν σχολαστικά και τα προπαγανδιστικά βήματα των Ουκρανών, μια και οι πόλεμοι στην εποχή τής κυριαρχίας των πολυμέσων, διεξάγονται τόσο σε στρατιωτικό, όσο και σε προπαγανδιστικό επίπεδο. Οπότε γεννάται το ερώτημα, για ποιον λόγο οι Ρώσοι πρόσφεραν στις συστοιχίες βλημάτων των Ουκρανών την “ναυαρχίδα” τους σαν γλυκό στο πιάτο, στην φάση που οι δεύτεροι είχαν προαναγγείλει την στοχοποποίηση τού εν λόγω σκάφους; Λαμβάνοντας υπ' όψει μάλιστα, ότι κάποιες ημέρες πριν είχε επιχειρηθεί κτύπημα σε άλλο σκάφος τους με ιδίου τύπου βλήματα, που αποτράπηκε. Το επιχείρημα, ότι οι Ρώσοι ήσαν αδρανείς υπό την μέθη των επιτυχιών τους, είναι παιδαριώδες. Είναι σαν να ισχυρίζονται όσοι προωθούν τέτοιες “ερμηνείες”, ότι κάποιος είδε ένα αυτοκίνητο με πατημένο γκάζι να κατευθύνεται επάνω στο παιδί του, που διέσχιζε τον δρόμο. Αλλά επειδή προηγουμένως είχε κερδίσει μερικά κατοστάρικα στο προπό, σκέφτηκε, “γιατί να χολοσκάω τώρα που τα κονόμησα; Δεν πάω να πιω καμιά μπύρα;”.
Πριν συμβεί το κτύπημα στο “ΜΟΣΚΒΑ” τα Ρωσικά επιτελεία είχαν προγραμματίσει να περάσουν στην δεύτερη φάση τού πολέμου, η οποία προέβλεπε δυο σκέλη δράσης. Το ένα από αυτά συνίσταται στο να ολοκληρωθεί όσο το δυνατόν γρηγορότερο η απελευθέρωση τής Μαριούπολης, για να αποδεσμευθούν δυνάμεις από εκεί και να προωθηθούν βορειότερα, ώστε σε κοινή δράση με επί πλέον δυνάμεις, που εισέρχονται από τον βορά, να εγκλωβίσουν τον κύριο όγκο τού Ουκρανικού στρατού στην ανατολική Ουκρανία. Η κατίσχυση όμως επί των 2000 περίπου μαχητών των ναζιστικών ταγμάτων, που είχαν οχυρωθεί στα μεγάλου μήκους δαιδαλώδη υπόγεια τού συμπλέγματος τής μεταλλοβιομηχανίας Αζόφσταλ, καθιστούσαν αδύνατη την επίτευξη αυτού τού στόχου σε σύντομα χρονικά όρια από την μία, αλλά και χωρίς να λάβει μια χώρα μια τεράστια δαπάνη σε ανθρώπινα θύματα από την πλευρά των Ρώσων από την άλλη. Αυτός ο στόχος ήταν επιτεύξιμος μόνον με τον βομβαρδισμό ευρείας εκτάσεως με όπλα μεγάλης καταστροφικότητος, πρακτική, που μέχρι τότε είχε εφαρμόσει το νάτο στούς επιθετικούς πολέμους που διεξήγε. Αυτή η πρακτική θεωρείται ειδεχθής, διότι καταστρέφονται τα πάντα από τον επιτιθέμενο, με σημαντικές παράπλευρες απώλειες, χωρίς να υπάρχει δυνατότητα διαφυγής σε αυτούς που δέχονται την επίθεση και χωρίς να έχει σημαντικό κόστος ο επιτιθέμενος. Αυτή την πρακτική εφάρμοσαν πολύ συχνά οι Ρώσοι από αέρος σε βάρος των τζιχαντιστικών ορδών στην Συρία. Μπορεί οι δυνάμεις των Σύρων να διεξήγαν ένα απαράμιλλο αγώνα, με υψηλή διάθεση αυτοθυσίας στο έδαφος. Όμως χωρίς τον οχετό των θερμοβαρικών όπλων, μέσων των οποίων ισοπέδωναν οι Ρώσοι μεγάλο αριθμό υποδομών, οπλικών συστημάτων και μάχιμου δυναμικού τού “ισλαμικού χαλιφάτου”, δεν θα ήταν δυνατόν να διασωθούν οι Σύριοι. Από αυτήν την σκοπιά, εφάρμοσαν οι Ρώσοι στην Συρία μεθόδους μετατροπής τής γης σε κόλαση, που είχαν προηγουμένως διδάξει οι νατοϊκοί. Πλην όμως οι τζιχαντιστές, που έγιναν θύματα αυτής τής πρακτικής, είχαν προηγουμένως απαξιώσει με απίθανες αγριότητες, που συστηματικά προωθούσαν και βάσει σχεδίου πρόβαλαν και διέδιδαν στα μαζικά μέσα, ώστε να τρομοκρατήσουν την υφήλιο, κάθε ίχνος συμπάθειας τής κοινής γνώμης απέναντί τους. Τα πράγματα όμως ήσαν για τούς Ρώσους στην Ουκρανία τελείως διαφορετικά. Μπορεί μεν, όπως θα αναλύσω στην συνέχεια, οι στρατιωτικές επιχειρήσεις των Ρώσων στην Ουκρανία να μην έχουν χαρακτήρα στρατιωτικής εισβολής, στοχεύοντας στην δια τής βίας κατάκτηση μιας ξένης χώρας. Πλην όμως, η έντεχνη προπαγάνδα των μαζικών μέσων τής δύσεως, έχει στρέψει κάποιο σημαντικό τμήμα τού πληθυσμού, να βλέπει πολύ αρνητικά τις στρατιωτικές επιχειρήσεις των Ρώσων στην Ουκρανία. Αυτή η στρεβλή προπαγάνδα κατάφερε να πείσει εκείνους, που διαβιούν ανενημέρωτοι, φορώντας συστημικές παρωπίδες, ότι οι Ρώσοι τελικά είναι επιτιθέμενοι και οι Ουκρανοί αμυνόμενοι. Παρά ότι, η κλίκα ζελένσκι κλιμάκωνε την διεξαγωγή μιας μαζικής επίθεσης σε βάρος των υπολειπόμενων κατά πολύ σε στρατιωτική ισχύ Ροσόφωνων, που είχε προγραμματιστεί να ξεκινήσει στις αρχές τού περασμένου Μαρτίου. Σε αυτά τα πλαίσια, η χρήση από την πλευρά των Ρώσων οπλικών συστημάτων με τεράστια καταστροφική ισχύ ενάντια στους οχυρωμένους στο Αζόφσταλ ναζιστές, θα μπορούσε να έχει πολύ μεγάλες αρνητικές συνέπειες σε επίπεδο προπαγάνδας και εντυπώσεων. Το ίδιο κόστος θα μπορούσαν να έχουν και οι βολές με πυραυλικά συστήματα εναντίον κυβερνητικών κτηρίων και εγκαταστάσεων τηλεπικοινωνιών, για τις οποίες είχαν προειδοποιήσει προ ημερών οι Ρώσοι και έπραξαν στην συνέχεια. Πλην όμως, εν μέσω των πανηγυρισμών, που ακολούθησαν την πύρρειο νίκη των Ουκρανών, να κτυπηθεί ένα παρωχημένο πλοίο ήσσονος σημασίας και τις ιαχές ενός δήθεν θριάμβου, που δεν ήταν κάτι περισσότερο από γλίστρημα στην παγίδα, που είχαν στήσει οι Ρώσοι, όλα τα υπόλοιπα ήταν αδύνατον να απασχολήσουν την προσοχή τής κοινής γνώμης. Εξάλλου το φούσκωμα τής κάθε είδους θριαμβολογίας έχει την τάση να φουσκώνει υπέρμετρα κάποιος, που έχει υποστεί απανωτές ήττες, στοχεύοντας ματαίως στην τόνωση ενός πεσμένου ηθικού. Με αυτό το τέχνασμα, θυσιάζοντας οι Ρώσοι ένα πλοίο, η αξία τού οποίου περιοριζόταν κυρίως στο γόητρο που αυτό εξασκούσε, κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα κατάλληλο κλίμα, ώστε μια σειρά στρατιωτικές ενέργειες που διεξήγαν κατόπιν, να μην προκαλέσουν ιδιαίτερα μεγάλη αρνητική αίσθηση.
ΕΒΑΛΑΝ ΟΙ ΡΩΣΟΙ ΦΩΤΙΑ ΣΤΟ “ΜΟΣΚΒΑ”, ΟΠΩΣ ΙΣΧΥΡΙΣΤΗΚΑΝ, Ή ΔΕΧΘΗΚΕ ΤΟ ΠΛΟΙΟ ΠΛΗΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΒΛΗΜΑΤΑ NEPTUNE?
Μετά από όσα έχουν δοθεί στην δημοσιότητα, υποθέτω ότι μάλλον το “ΜΟΣΚΒΑ” δέχτηκε πλήγματα από βλήματα Neptune. Όμως θεωρώ, ότι δεν έχει σημασία, ποια από τις δυο εκδοχές συνέβη στην πράξη, δεδομένου ότι, ότι κι αν συνέβη, καθίσταται προφανές, ότι το σκάφος θυσιάστηκε από το Ρωσικό επιτελείο, για να επιτευχθούν οι στόχοι που προανέφερα. Ένα σχετικό δημοσίευμα, με σύνδεσμο
αναφέρει σχετικά:
“....Η θαλασσοταραχή όπως φαίνεται έπαιξε και αυτή τον ρόλο της αλλά δεν αρκούσε μόνο αυτή για να επιβεί το μοιραίο.
Η έλλειψη τόσο αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας/συλλογής πληροφοριών Il-38 όσο και αεροσκαφών εναέριας επιτήρησης τύπου BERIEV A-50/-100 ήταν καθοριστική για να μην εντοπιστεί εγκαίρως η συστοιχία επάκτιων πυραύλων του ουκρανικού ναυτικού ώστε να παράσχει την απαραίτητη ενημέρωση.
Καθοριστική επίσης ήταν και η απουσία συνοδών σκαφών, κάτι που είναι παράλογο τόσο για την προστασία που απαιτείται για στόχο τέτοιου μεγέθους, αλλά και λόγο της απόστασης από τις ουκρανικές ακτές που δεν ξεπερνούσε τα 65 ν.μ., κάτι που σημαίνει ότι με την ταχύτητα του ουκρανικού πυραύλου ουσιαστικά είχαν πολύ λίγο χρονικό διάστημα για να αναχαιτιστεί η απειλή...
Η αναφορά δε για «κενό στην εκπομπή των ρωσικών ραντάρ» που αφήνουν να εννοηθεί οι δυτικοί έδωσαν πιθανόν το παράθυρο ευκαιρίας για βολή των δύο Neptune, ένα βλήμα νέας γενιάς που έκανε χρήση του αδρανειακού συστήματος ναυτιλίας για την πτήση του, με κλειστό ραντάρ και λήψη δεδομένων από τα περιφέροντα drone Bayraktar.
Το αποτέλεσμα ήταν ότι από την πτήση των 3 λεπτών, με προφίλ sea skimming που βοηθά όταν υπάρχει κακός καιρός στην θάλασσα, με κλειστό το ραντάρ των πυραύλων απέμεναν 12 δευτερόλεπτα (τόσο αρκούσε για το τελικό χτύπημα το άνοιγμα των ραντάρ των Neptune) που ήταν πάρα πολύ λίγο για να ενεργοποιηθούν τα αντιπυραυλικά συστήματα του ”Moskva” (τα οποία ήταν παλαιότερης τεχνολογίας).
Αυτά τα 12 βασανιστικά δευτερόλεπτα σύμφωνα με πληροφορίες, έχουν μάλιστα καταγραφεί σε βίντεο από στις κάμερες ασφαλείας που καλύπτουν περιμετρικά το πλοία και έχει διασωθεί καθώς αφαιρέθηκε ο σκληρός δίσκος στην διάρκεια της προσπάθειας ρυμούλκησης, κάτι που σημαίνει ότι το ρωσικό επιτελείο επιβεβαίωσε αυτό που γνώριζε από δορυφορικές φωτογραφίες (η έλλειψη UAV, ΑΦΝΣ δεν έδινε ικανότητα μετάδοσης των δεδομένων real-time)..."
Ο ιστολόγος στο Γερμανικό διαδίκτυο KAI ORAK, που εμφανώς διαθέτει εσωτερική ενημέρωση και στα λεγόμενα τού οποίου αποδίδω ιδιαίτερη προσοχή, ισχυρίστηκε στο πρόσφατο βίντεό του τής σειράς “Kaitag am Freitag“, ότι θεωρεί δυνατόν το πλοίο να δέχθηκε πλήγματα από βλήματα, αλλά το μόνο πού είχε αξία στο σκάφος αυτό, ήταν το όνομά του, υπογραμμίζοντας την πολύ μικρή επιχειρησιακή του αξία για το Ρωσικό πολεμικό ναυτικό.
Οι θριαμβολογίες της κλίκας ζελένσκι για τα πλήγματα στο “ΜΟΣΚΒΑ”, γρήγορα μετατράπηκαν σε θρήνους, μόλις κατανόησαν την παγίδα που τούς έστησαν τα Ρωσικά επιτελεία, μετά την εκδήλωση των πληγμάτων που κλιμάκωσαν οι Ρώσοι, αφού φρόντισαν η προσοχή τής κοινής γνώμης να στραφεί αλλού. Έτσι στην επόμενη δημόσια εμφάνισή του ο ζελές παρουσιάστηκε τελείως καταπτοημένος και στην κυριολεξία ολοφάνερα “φτιαγμένος” από κοκτέιλ ισχυρών ναρκωτικών ουσιών:
Υπό επήρεια ναρκωτικών ουσιών ο Β.Ζελένσκι; – Σ.Λαβρόφ: «Πίνει και καπνίζει διάφορα»
https://www.youtube.com/watch?v=b30IyfkiXOU
4. ΑΚΟΜΗ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ΟΜΩΣ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΟΙ ΔΥΤΙΚΟΙ ΑΝΑΛΥΤΕΣ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ, ΜΕ ΤΟΝ ΟΙΠΟΙΟΝ ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΣΚΑΚΙΣΤΕΣ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΑΝ ΤΗΝ ΚΛΙΚΑ ΖΕΛΕΝΣΚΙ
Στα πλείστα όσα δημοσιεύματα και τις εκτιμήσεις ειδικών στην δύση, σχετικά με τα συμβάντα στο “ΜΟΣΚΒΑ” επαναλαμβάνονται σε υπερθετικό βαθμό οι ισχυρισμοί, ότι δήθεν οι Ουκρανοί έπιασαν τούς Ρώσους στον ύπνο, ότι τα επιτελεία των Ρώσων αδυνατούν να προβούν σε επιτυχείς στρατιωτικούς σχεδιασμούς και τα τοιαύτα. Η αφέλεια όμως όλων αυτών των αναλυτών και η αδυναμία τους να ερμηνεύσουν στοιχειωδώς την τακτική των Ρωσικών επιτελείων είναι κατάφορη. Ακόμη και ιστοχώροι, οι οποίοι ασχολούνται σχεδόν αποκλειστικά με στρατιωτικά ζητήματα και ζητήματα άμυνας, προέβησαν σε “αναλύσεις”, καταπίνοντας ασυλλόγιστα, όσα σκοπίμως αυτά που οι Ρώσοι, διαθέτοντας ανυπέρβλητη ικανότητα να παραπλανούν, έδωσαν στην δημοσιότητα. Χαρακτηριστική για αυτήν την αδυναμία όλων αυτών των ιστοχώρων, την γενικότερη αξία και τις γνώσεις σε στρατιωτικά ζητήματα των οποίων ουδόλως αμφισβητώ, είναι ο τελείως άκριτος τρόπος, με τον οποίον επιχείρησαν να προβούν σε ανάλυση των πληγμάτων που δέχθηκε το “ΜΟΣΚΒΑ”, βάσει ενός ολοφάνερα ψευδούς βίντεο, που έντεχνα διοχέτευσαν στην δημοσιότητα με παραπλανητικό τρόπο οι Ρώσοι. Σε αυτό το fake κατασκεύασμα εικονίζεται υποτίθεται το κατεστραμμένο “ΜΟΣΚΒΑ” πριν αυτό το σκάφος δήθεν “βυθιστεί” από την κακοκαιρία που επικρατούσε κατά την φάση τής ρυμούλκησής του στο λιμάνι τής Σεβαστούπολης. Ενώ στην εικονιζόμενη θάλασσα στο βίντεο επικρατεί πλήρης γαλήνη, το πλοίο που προβάλλεται ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ ΟΜΟΙΟΤΗΤΑ ΜΕ ΤΟ “ΜΟΣΚΒΑ”.
Οι ανωτέρω φωτογραφίες απεικονίζουν το "ΜΟΣΚΒΑ" και την υποτιθέμενη παραστασή του πριν δήθεν αυτό βυθιστεί. Τα συμπεράσματα δικά σας.
5. ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΛΟΓΟ ΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΡΩΣΩΝ ΠΡΟΧΩΡΟΥΝ ΜΕ ΑΡΓΟ ΡΥΘΜΟ
Οι επιχειρήσεις των Ρώσων στην Ουκρανία προχωρούν πολύ αργά και σε αυτές εκδηλώνεται μια υπερβολική αυτοσυγκράτηση στην επιλογή των στόχων. Aköomh και τα οπλικά συστήματα, που κινητοποιούν οι Ρώσοι στο έδαφος είναι υπερβολικά πεπαλαιωμένα. Πολύ μεγάλο ποσοστό των Ρωσικών αρμάτων έχουν κατασκευαστεί προ τεσσαρακονταετίας και είναι τεχνολογίας, που δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις μιας σύγχρονης σύγκρουσης. Στην ουσία πρόκειται για ώριμη προς ανακύκλωση σκουριά στα υπόστεγα γιδοπροβάτων, ενώ η Ρωσία διαθέτει άρματα πολύ υψηλής τεχνολογίας, τα οποία προς ώρας ξεσκονίζουν κάποιοι παροπλισμένοι χειριστές. Αυτή η κατάσταση δεν ωθεί κάποιους να κάνουν δικαιολογημένες σκέψεις, σχετικά με υπερβολικές ολιγορίες των Ρώσων στις εν λόγω στρατιωτικές επιχειρήσεις. Στο ίδιο μήκος κύματος έχει συντονιστεί αναφανδόν και η συνολική προπαγάνδα των δυτικών, με στόχο να απαξιώσουν την πολιτική διοίκηση και τα στρατιωτικά επιτελεία τής Ρωσίας. Για ποιον όμως λόγο εφαρμόζουν οι Ρώσοι στην Ουκρανία μακρόπνοες συγκρούσεις φθοράς,ενώ αυτοί θα μπορούσαν να καταλάβουν όλη την Ουκρανία μέσα σε λίγες ημέρες; Πρόκειται πράγματι για "ανίκανους" επιτελικούς, οι οποίοι οδηγούν λόγω ηλιθιότητος ή ύπουλης σκοπιμότητος την Ρωσία με μαθηματική ακρίβεια σε μια πικρή ήττα, Η ΜΗΠΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΕΥΦΥΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΣΥΓΚΕΡΙΜΕΝΗ ΕΠΙΛΟΓΗ, με αποτέλεσμα, όχι μόνον να μην “κόψουν το κεφάλι τους πάνω στο σκάκι” οι Ρώσοι, όπως φοβάται ο Αργύρης, αλλά να μετατρέψουν την σκακιέρα σε οδοντογλυφίδες, μια και στο εγγύς μέλλον όχι μόνον δεν θα υπάρχει καν αντίπαλος για μια παρτίδα, αλλά θα ανήκει αυτό το παίγνιο στο μουσείο τής ιστορίας;
Σχετικά με τις συνέπειες ενός πολέμου φθοράς στην Ουκρανία αναρτήθηκε μερικές ώρες πριν ένα ενδιαφέρον άρθρο στην ιστοσελίδα Pronews.gr, που επιχειρεί να σταθμίσει εύστοχα, κατά την γνώμη μου, τις συνέπειες μιας σύγκρουσης φθοράς, τόσο για την Ρωσία, όσο και για τούς δυτικούς:
https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/enoples-sygkroyseis/oukrania-pos-o-keraynovolos-polemos-ekselissetai-se-polemo-fthoras-ki-opoios-anteksei/
Στο δημοσίευμα αυτό αναφέρεται χαρακτηριστικά:
“...Σε
ένα «πόλεμο φθοράς» μεταξύ Ρωσίας από την μία και ΗΠΑ και ΕΕ από την
άλλη εξελίσσεται η σύγκρουση στην Ουκρανία που από «κεραυνοβόλος
πόλεμος» των πρώτων ημερών τελικά εξελίσσεται σε αγώνα αντοχής των δύο
συνασπισμών.
Η μεν Μόσχα αναπροσάρμοσε πλήρως την στρατηγική της μετά
την στρατιωτική αδυναμία να διατηρήσει τα εδαφικά κέρδη στην Βόρεια
Ουκρανία «πηγαίνοντας» τους δυτικούς σε έναν αγώνα αντοχής σε ότι αφορά
τις οικονομίες των χωρών που επέβαλαν κυρώσεις στην Ρωσία, χωρίς αυτό να
σημαίνει ότι δεν πλήττεται και η ρωσική οικονομία.
Με την θεμελιώδη
διαφορά ότι η ρωσική οικονομία-κοινωνία είναι διαφορετικά δομημένη από
τις δυτικές και δεν είναι τόσο ευάλωτη. Τέτοιες κυρώσεις σε ένα δυτικό
κράτος, ακόμα και από τα μεγάλα, όπως η Γαλλία και η Γερμανία, σε ένα
μήνα θα τις είχαν διαλύσει. Όχι όμως την ρωσική.
Έτσι η Ρωσία δεν
πρόκειται να αντιμετωπίσει ενεργειακό ζήτημα όπως η ΕΕ και κυρίως αυτό
που θα αντιμετωπίσουν κράτη όπως η Γερμανία, Ιταλία, Ολλανδία, Βέλγιο,
Πολωνία, Βουλγαρία, Ελλάδα κ.λ.π. ενώ έχει πλήρη επάρκεια στα βασικά
είδη διατροφής: Είναι ο σιτοβολώνας της Ευρώπης και μετά το 2014 έχει
αναπτύξει σε πολύ μεγάλο βαθμό την βιομηχανία τροφίμων.
Οι ρωσικές
αντικυρώσεις ουσιαστικά δεν έχουν γίνει ακόμα αντιληπτές από τις δυτικές
κοινωνίες. Τα δύσκολα έρχονται και αυτό αφορά και την Ελλάδα που
βιάστηκε να κάνει το αντίθετο από τη Τουρκία στην οποία όλοι
προστρέχουν.....".
Το αντίστοιχο άρθρο προέρχεται από το „Newsroom“
τής google, άρα μόνον φιλορωσική μεροληψία δεν μπορούμε να τού
καταχωρήσουμε. ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ, ΟΠΩΣ ΑΝΕΛΥΣΑΣΤΑ “ΣΕΞΟΥΛΙΚΑ ΒΟΗΘΗΜΑΤΑ”, ΟΙ
ΛΕΓΟΜΕΝΕΣ “ΚΥΡΩΣΕΙΣ” ΕΝΩ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΣΙΜΠΗΜΑΤΑ ΚΟΥΝΟΥΠΙΟΥ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ
ΡΩΣΙΑΣ, ΤΑ ΑΝΤΙΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΕΙ Η ΡΩΣΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ
ΔΥΤΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ, ΕΙΝΑΙ ΒΕΒΑΙΟΝ, ΟΤΙ Θ ΔΙΑΛΥΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑ ΤΙΣ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΕΣ ΤΟΥ΅Σ ΚΑΙ ΩΘΗΣΟΥΝ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΤΟΥΣ ΣΕ ΠΛΗΡΕΣ ΧΑΟΣ, ΜΕ
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΣΥΜΒΟΥΝ ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΕΣ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ. Όπως τόνισα ήδη σε
προηγούμενο σχόλιο εδώ, ΟΙ ΡΩΣΙΚΕΣ ΕΞΑΓΩΓΕΣ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΩΝ ΜΕΤΑ ΤΗΝ
ΕΠΙΒΟΛΗ ΚΥΡΩΣΕΩΝ ΑΥΞΗΘΗΚΑΝ. Οι δυτικές χώρες και πριν απ' όλες η
γερμανία, η οποία είναι το προπύργιο τής καμπάλ στην Ευρώπη, θα
μπορούσαν να μετατραπούν σε συνθήκες ολοκληρωτικού ανεξέλεγκτου χάους σε
ιδιαίτερα εύκολη λεία για την υπεροπλία των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων,
πέραν των στρατών από άλλες 10 χώρες, που συμμετέχουν στην Συμμαχία
ανατροπής τής καμπάλ σε πλανητική κλίμακα. Πλην όμως αυτή η διαδικασία
έχει ένα αγκάθι. Εάν κόψουν οι Ρώσοι με δική τους πρωτοβουλία την ροή τω
ενεργειακών πηγών απέναντι στην δύση, οι λαοί αυτών των χωρών θα
αντιμετώπιζαν εχθρικά μια παρουσία τού Ρωσικού στρατού στις χώρες τους.
Τουναντίον, εάν οι δυτικοί σταματήσουν να εισάγουν αυτά τα προϊόντα με
δική τους πρωτοβουλία, τότε οι τοπικοί πληθυσμοί θα αποδεχθούν
φιλικότατα αυτούς, που θα τους εξασφαλίσουν τρόφιμα και τάξη.
Εδώ και μερικές ημέρες βγήκε στο γερμανικό διαδίκτυο ο Kai (και
δεν είναι ο μόνος) και τα αποκάλυψε όλα χωρίς περιστροφές. Αλλά δεν
χρειάζεται να προστρέχουμε στα γερμανικά διαδίκτυα και να τρέχουμε στην
κούλουρη, για να βγάλουμε άκρη σχετικά με την ευφυή στρατηγική τής
Διοίκησης Πούτιν και των Αντιδυνάμεων. Ενώ ουρλιάζουν τα δυτικά μέσα με
πλήρη απόγνωση, ότι “τρίζει” δήθεν η καρέκλα τού Πούτιν, μέσα σε
πλαίσια που δεν δύνανται να βρουν μια πιο σοβαρή, πιο πειστική και πιο
προσγειωμένη διέξοδο, αναρτήθηκε πριν πολύ λίγες, ένα άκρως αποκαλυπτικό
άρθρο, σχετικά με μια προειδοποίηση τού Ν. Μεντβέντεφ προς τούς
δυτικούς.
Ν.Μεντβέντεφ: «Οι νταβατζήδες των Βρυξελλών να αλλάξουν ρητορική – Θα δείτε φωτιές στις πόλεις σας»
https://www.pronews.gr/kosmos/diethnis-politiki/n-mentventef-oi-theies-kai-oi-theioi-ton-vryksellon-na-allaksoun-ritoriki-tha-deite-foties-stis-poleis-sas/
“...Στην
συνέντευξή της, η φον ντερ Λάιεν συμπλήρωσε ότι οι επικείμενες νέες
κυρώσεις της Ε.Ε. στη Ρωσία θα στοχεύουν τις τράπεζες, ιδίως τη
Sberbank, η οποία είναι και η μεγαλύτερη τράπεζα της χώρας. Επίσης,
στόχος των νέων κυρώσεων θα είναι και το πετρέλαιο σημείωσε η ίδια.
«Εξετάζουμε
περαιτέρω τον τραπεζικό τομέα, ειδικά τη Sberbank, η οποία
αντιπροσωπεύει το 37% του ρωσικού τραπεζικού τομέα. Και, φυσικά,
υπάρχουν ενεργειακά ζητήματα», είπε, ερωτηθείσα για τα επόμενα σχέδια
της Κομισιόν.
Η ΕΕ έχει μέχρι στιγμής εξαιρέσει μεγαλύτερη τράπεζα
της Ρωσίας από προηγούμενους γύρους κυρώσεων επειδή, μαζί με την
Gazprombank, είναι ένας από τους κύριους διαύλους πληρωμών για το ρωσικό
πετρέλαιο και φυσικό αέριο, το οποίο εξακολουθούν να αγοράζουν οι χώρες
της ΕΕ παρά τον πόλεμο στην Ουκρανία...."
Ο Μεντέβεντεφ τής απάντησε:
“Τυχόν χρεοκοπία
της Ρωσίας μπορεί να οδηγήσει σε χρεοκοπία της Ευρώπης. Και ηθική και,
πολύ πιθανό, υλική. Το χρηματοπιστωτικό σύστημα της ΕΕ δεν είναι αρκετά
σταθερό και η εμπιστοσύνη των πολιτών πέφτει.
Και δεν κλονίστηκε τόσο πολύ ακόμη και το αξέχαστο 2008, και τότε ήταν πολύ δύσκολο.
Περιμένετε
την ευγνωμοσύνη των απλών Ευρωπαίων για τον υπερπληθωρισμό, που δεν
μπορεί πλέον να αποδοθεί στους κακούς Ρώσους, για την έλλειψη
στοιχειωδών προϊόντων στα καταστήματα και για την εισροή προσφύγων.
Τότε οι θείες και οι θείοι των Βρυξελλών θα πρέπει να αλλάξουν τη ρητορική τους.
Και
τότε στους δρόμους των περιποιημένων ευρωπαϊκών πόλεων θα καίνε
βρωμερές φωτιές από λάστιχα για τη δόξα των ηρώων του Μαϊντάν (σ.σ.
κίνημα διαδηλώσεων στην Ουκρανία υπέρ της ένταξης της χώρας στην Ε.Ε.
που κατέληξε στην ανατροπή της ρωσόφιλης κυβέρνησης το 2014) και τη
μεγάλη νίκη επί της Ευρώπης τους!».
ΕΤΟΙΜΟΙ ΛΟΙΠΟΝ ΟΙ ΑΝΕΓΚΕΦΑΛΟΙ ΚΑΙ
ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΤΟΥΣ ΔΥΤΙΚΟΙ ΝΑ ΔΑΓΚΩΣΟΥΝ ΑΚΟΜΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΗΝ ΦΟΛΑ
ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΡΙΧΝΟΥΝ ΟΙ ΡΩΣΟΙ, ΣΑΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΣΕ ΜΙΑ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΦΘΟΡΑΣ, ΠΟΥ
ΕΠΕΛΛΕΞΑΝ ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΣΚΑΣΚΙΣΤΕΣ ΝΑ ΜΕΝΕΤΑΙ ΕΚΕΙ.
Άρα σκάκι και πάλι σκάκι, αγαπητοί φίλοι και φίλες. ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΣ ΑΝΤΕΞΕΙ.
Σε επόμενο βίντεο κατέθεσε ο ΚAI ORAK τα εξής:
https://terraherz.wpcomstaging.com/2022/04/14/ukrainekrieg-was-passiert-weiter-teil-2/
Σχετικά
με την προγραμματισμένη επέλαση τού Ρωσικού Στρατού, ως τα
Γαλλογερμανικά σύνορα, είναι και η πρόσφατη τοποθέτηση τού Μανωλάκη
Μακρόν, ότι “ούτε οι Ρώσοι, ούτε οι Ουκρανοί κάνουν γενοκτονία στην
Ουκρανία”, που απόκρυψαν τα δυτικά μέσα. Εξ άλλου στην άτυπη συμφωνία
μεταξύ Πούτιν και Μακρόν,και τον λόγο που κρατάει ίσες αποστάσεις ο
Μακρόν, έχει αναφερθεί σε βίντεο ο κύριος Αντωνάκης, που αναφέρθηκε σε
ανάρτηση κειμένου μου εδώ. Ο κύριος Αντωνάκης αναφέρεται, ότι δεν είναι
τυχαίο, ότι η σημαία τής Γαλλίας έχει τα ίδια χρώματα και είναι
ανεστραμμένη η σημαία τής Ρωσίας.
https://www.youtube.com/watch?v=DDANdhPeQUE
Επί
πλέον αρμόζει να ερμηνεύουμε με ορθό τρόπο την πρόταση τού Μανωλάκη, να
εκκενωθεί με Γαλλικά, Τουρκικά και Ελληνικά πλοία η Μαριούπολη.
Πρόκειται για μια αναφανδόν φιλορωσική πρόταση, στην βάση, ότι είναι
αναγκαίο να πάρουν πόδι οι ναζιστικές ορδές από την Μαριούπολη, άσχετα
τι ήθελε να κατανοεί ο καθένας από αυτήν Τα πράγματα ομιλούν μια
αδυσώπητη πραγματικότητα. Αυτοί που πρόδωσαν τους στόχους τους, δεν
είναι οι Ρώσοι, αλλά οι δυτικοί, που σαν προδόταροι άφησαν στα κρύα
τού λουτρού,μετά το ξεκίνημα τής Ρωσικής επιχείρησης τα πρακτόρια τους
στην Ουκρανία. Διάβασε εάν επιθυμείτε τα πλείστα δημοσιεύματα στα διεθνή
και ελλαδικά μέσα. Οι εξαγωγές Ρωσικών ενεργειακών φορέων ΑΥΞΗΘΗΚΑΝ ΠΡΟΣ
ΤΗΝ ΔΥΣΗ ΜΕΤΑ ΤΙΣ “ΚΥΡΩΣΕΙΣ”.
6. ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΠΕΡΙ "ΕΙΣΒΟΛΗΣ Ή ΠΕΡΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ;
Παραθέτω ΄σχετικά σχολιά μου στο ιστολόγιο Διότος στην ανάρτηση περί τής οποίας έγινε λόγος στην αρχή τού κειμένου:
Το κεντρικό ζήτημα, που αφορά όμως την προπαγάνδα των δυτικών ενάντια στην επιβολή στρατιωτικών μέτρων εντός τής Ουκρανίας από τούς Ρώσους, το οποίον δεν έτυχε ακόμη για συγκεκριμένους λόγους επαρκούς πραγματείας, είναι η μόνιμη τάση να παρουσιάζουν το καθεστώς τού ζελέ ως θύμα αυθαίρετης επιθετικής πρακτικής, κάνοντας λόγο για “εισβολή”. Αντιθέτως οι Ρώσοι αναφέρονται σε “στρατιωτική επιχείρηση”. Οι επιλογή των δυο αυτών προσδιορισμών δεν είναι διόλου τυχαία, αλλά αντιθέτως έχει τεράστια σημασία, στην διαδικασία των στρατιωτικών επεμβάσεων με άκρως βίαιο τρόπο, που από το 1991 μέχρι σήμερα βρίσκονται κατά κόρον ως επιβολή κάποιου κράτους, ή συμμαχίας κρατών, στα εσωτερικά κάποιου άλλου κράτους. Οι δυτικοί μάς δίδαξαν από το 1991 και μετά, ότι η διεξαγωγή επιθετικών παρεμβάσεων, με στόχο την μετατροπή κάποιων χωρών κυριολεκτικά σε μπάζα, αποτελεί τον πάγιο τρόπο αναπαραγωγής τού συστήματός τους: Πρώτη εισβολή στο Ιράκ, επίθεση στην Γιουγκοσλαβία, επίθεση στο Αφγανιστάν, επίθεση στην Λιβύη, δεύτερος πόλεμος εναντίον τού Ιράκ και η επίθεση εναντίον τής Συρίας αποτελούν την μακρά αλυσίδα επιβολής χάους και ανείπωτων καταστροφών, που χαρακτήρισαν το λεγόμενο “τέλος τής ιστορίας” και την εγκαθίδρυση ενός απεχθούς μονοπολικού μοντέλου, που προωθήθηκε στα πλαίσια τής λεγόμενης “νέας τάξης πραγμάτων”, μετά την διακήρυξή της από τον τζωρτζ μπους κατά την συνάντησή του στην Μάλτα με τον Γκορμπατζώφ, και την οικειοθελή διάλυση τού σοβιετικού μπλογκ. Η μεγάλη ειδοποιός διαφορά μεταξύ των προσδιορισμών “εισβολή” και “στρατιωτική επιχείρηση” έγκειται, στο ότι η πρώτη έχει επιθετικό, ενώ η δεύτερη έχει αμυντικό χαρακτήρα. Είναι όμως δυνατόν, μια βίαιη στρατιωτική παρέμβαση στα εσωτερικά ενός κράτους να έχει αμυντικό χαρακτήρα; Την απάντηση σε αυτό το ερώτημα, έδωσαν εξ αρχής οι δυτικοί, στα πλαίσια τής κλιμάκωσης των επιθετικών τους ενεργειών, ενώ σήμερα χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τις επιχειρήσεις των Ρώσων στην Ουκρανία. Πάγια πρακτική τους ήταν να προσδώσουν με ψευδείς προφάσεις και κάλπικα επιχειρήματα αμυντικό περιεχόμενο στις επιθετικές τους ενέργειες, προσπαθώντας με κάθε δυνατό τρόπο να εμπλέξουν στην ύπουλη και αυθαίρετη στρατηγική τους τον ΟΗΕ. Στον βαθμό, που μια χώρα επιδεικνύει ανεξέλεγκτη επιθετικότητα με την κατασκευή όπλων μαζικής καταστροφής και απειλεί την ειρήνη στην περιοχή που αυτή βρίσκεται, ή και σε παγκόσμιο επίπεδο, καθίσταται προφανές, ότι η ανθρωπότητα δεν μπορεί να παραμείνει παθητικά αναμένουσα, πότε θα εξαπολυθεί η προετοιμαζόμενη ανάφλεξη. Πλην όμως, οι πρώτοι και κύριοι επιθετιστές τέτοιου είδους είναι ακριβώς αυτοί, που υποκρίνονται ότι επωμίζονται αυτοβούλως, ή προσπαθώντας να αποπλανήσουν τον ΟΗΕ, τον ρόλο τού παγκόσμιου ταξιθέτη, δηλαδή οι δυτικοί. Μετά την έκδοση τού λιβελογραφήματος “το τέλος τής ιστορίας” η καμπάλ ανάθεσε στις “δεξαμενές σκέψεις”, ή επί το ορθότερον στις αποχετεύσεις επιθετικών ακαθάρτων λυμάτων, να δημοσιεύσουν μέσω τού ίδιου αλητάμπουρα το βλακώδες “πόνημα” με τίτλο „state building“, δηλαδή “αποκατάσταση κρατών”. Με αυτόν τον τρόπο έσπρωξαν μέσω των μηχανισμών προπαγάνδας τον όρο - μπαμπούλα „failed state“, „κράτος υπό διάλυση”. Προβάλλοντας υποτιθέμενα φαντάσματα στα μαζικά μέσα, κρατών, στα οποία είχαν επικρατήσει δήθεν ανεξέλεγκτες καταστάσεις, που απειλούσαν την σταθερότητα στην μείζονα περιοχή και προωθούσαν το χάος, με την βίαιη καταπίεση μειονοτήτων, την υποτιθέμενη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά κυρίως στηριζόμενοι σε αυτό, που οι νεοταξίτες προσπάθησαν να επιβάλλουν ως το κατ' εξοχήν εκτρωματικό αποπαίδι, που απειλούσε υποτίθεται την παγκόσμια σταθερότητα και ειρήνη, δηλαδή αυτό που ονόμαζαν “εθνικισμό” και “νατιβισμό”. Ως δήθεν “σωτήρες” στα πλαίσια μιας πρωτόγνωρης παγκόσμιας σταυροφορίας, που προσπάθησαν να νομιμοποιήσουν με τέτοιου είδους σαθρή προπαγάνδα, εξαπέλυσαν όργια αίματος σε βάρος ολόκληρων λαών.
Άρα οι ίδιοι οι δυτικοί, που σήμερα κλαίγονται και ωδείρονται, ήσαν
αυτοί που δίδαξαν πρώτοι, ότι μια στρατιωτική παρέμβαση στα εσωτερικά
ενός κράτους μπορεί να έχει αμυντικό χαρακτήρα, όταν ο παρεμβαίνων
απειλείται άμεσα από τις δραστηριότητες, που κλιμακώνει ο δεχόμενος την
παρέμβαση. ΜΕ ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑ: ΟΙ ΑΠΕΙΛΕΣ ΑΥΤΕΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΝ ΤΗΝ
ΔΙΕΞΕΓΩΓΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ, ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΜΥΝΤΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΚΑΙ
ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΕΙΣΒΟΛΗ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΦΙΣΤΑΝΤΑΙ
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΚΕΝΕΣ ΚΑΙ ΨΕΥΔΕΙΣ ΠΡΟΦΑΣΕΙΣ, ΜΟΝΟΝ ΚΑΙ
ΜΟΝΟΝ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΘΕΙ Η ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΕΠΙΘΕΤΙΚΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΩΝ. ΔΙΟΤΙ ΣΕ
ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΠΕΡΙ ΕΙΣΒΟΛΗΣ.
Κατά συνέπεια, οι Ρώσοι
οφείλουν απέναντι στην ανθρώπινη κοινότητα απτές και τεκμηριωμένες
εξηγήσεις, αναφορικά με το είδος των επιθετικών απειλών, που προωθούνταν
με συστηματικό τρόπο σε βάρος τής ύπαρξής τους στην Ουκρανία. Οι
ξέφρενες επιθέσεις σε βάρος τής Ρωσικής εθνότητος στην ανατολική
Ουκρανία μέσω των ναζιστικών ορδών τού καθεστώτος τού ζελέ, είναι
γνωστές τοις πάσι και είναι ήδη επαρκώς τεκμηριωμένες. Πέραν αυτών όμως
υπάρχει σωρεία και άλλων επιθετικών ενεργειών, οι οποίες κλιμακώθηκαν με
πολύ ύπουλο τρόπο από τούς δυτικούς με μοχλό το καθεστώς τού ζελέ.
Πολλές εξ αυτών έχουν σαφώς κατονομασθεί, πλην όμως δεν έχουν κατατεθεί
τα απαραίτητα τεκμήρια στην διάθεση τής δημοσιότητας. Η Ρωσική ηγεσία
έχει προαναγγείλει, ότι πρόκειται να επέλθει σεισμός, με όσα θα
καταθέσει σχετικά σε πλήρες φως, μετά την αποπεράτωση των στρατιωτικών
επιχειρήσεων. Είναι προφανές, ότι η επέμβαση των Ρώσων στην Ουκρανία
έχει διπλή στόχευση. Αφ' ενός να εξουδετερωθούν οι άμεσες απειλές από
την κατασκευή λίαν επικίνδυνων βιολογικών όπλων, των “βρώμικων”
πυρηνικών βομβών, καθώς και την γιγάντωση τής δύναμης κρούσης των
ναζιστικών ορδών, με την μόνιμη εισαγωγή όπλων από το εξωτερικό, την
μόνιμη επέκταση τής ουκρανικής πολεμικής τεχνολογίας και μηχανής και την
δράση μισθοφόρων και εκπαιδευτών. Όμως παράλληλα προωθείται επισταμένα
και ένας άλλος στόχος. Η συλλογή στοιχείων και τεκμηρίων σχετικά με την
ανάπτυξη τής απάνθρωπη δράσης τής καμπάλ στην Ουκρανία, που δεν
κατευθύνεται ως απειλή μόνον εναντίον τής Ρωσίας, αλλά και ολόκληρης τής
ανθρωπότητος. Χιλιάδες χιλιόμετρα υπογείων στοών, όπου εκτρέφονται
χιλιάδες παιδιά, που δεν αντίκρυσαν ποτέ το φως τού ηλίου για να
παράγεται με τα βασανιστήρια, που αυτά υφίστανται, αδρενόχρωμα. Ξέπλυμα
μαύρου χρήματος από ναρκωτικά, καταστροφή των παιδικών ψυχών με την
εμφύτευση σε αυτές μιλιταριστικής εκπαίδευσης και νοοτροπίας.
Αντικρίζοντας τις αποκρουστικές δερματοστιξίες στα σώματα των
καθαρμάτων, που συλλαμβάνουν οι Ρώσοι, ή και που οι ίδιοι προκλητικά
επιδεικνύουν, τα βασανιστήρια, στα οποία οι ουκρανοί βρυκόλακες
υποβάλλουν τούς αιχμαλώτους, ή ακόμη και μη τούς εμπλεκόμενους στις
στρατιωτικές συγκρούσεις Ρωσόφωνους, μπορούν να αντιληφθούν, όσοι δεν
αποφεύγουν την πραγματικότητα, το μέγεθος τού οχετού, που κυριαρχεί σε
αυτήν την περιοχή. Η ώρα, που όλα αυτά θα βγουν άπλετα στο φως τής
δημοσιότητος, με μια αδυσώπητη τεκμηρίωση, πλησιάζει. Και τότε θα δούμε,
σε ποια λαγούμια θα τρέξουν να κρυφτούν όλες αυτές οι κουράδες, που
σήμερα το παίζουν “ανθρωπιστές”, στηρίζοντας τα χειρότερα αποβράσματα
τού πλανήτη.
Ρώσος γερουσιαστής: «Όταν ξεκινήσουν οι δίκες θα δει όλος ο κόσμος την στρατιωτική εμπλοκή του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία»
https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/enoples-sygkroyseis/rosos-gerousiastis-otan-ksekinisoun-oi-dikes-tha-dei-olos-o-kosmos-tin-stratiotiki-emploki-tou-nato-stin-oukrania/
7. ΕΝΑΣ ΑΚΟΜΗ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΣ ΕΝΤΟΠΙΣΜΟΣ, ΠΟΥ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΩΝ ΣΥΓΚΡΟΥΣΙΩΝ
Στην ανάρτηση στον Διόδοτο κατατέθηκε ένα σχόλιο, που εκτιμώ, ότι θέτει κάποια ζητήματα άξια προσοχής. Χωρίς να συμφωνώ με το συμπέρασμα που καταλήγει ο Ανώνυμος φίλος σχετικά με την "ανικανότητα" των Ρώσων στην περίπτωση τού "ΜΟΣΚΒΑ", νομίζω ότι κάποιοι από τούς εντοπισμούς του είναι αξιοι προσοχής:
Φίλε Νιόνιο, ξεχνάς ότι και στα ρώσικα επιτελεία υπάρχουν και ΆΡΧΟΥΝ μασώνια, όπως και στα επιτελεία όλου του κόσμου. Οι Αραπάκηδες και οι Μπονάνοι (και οι Φλώροι) δεν είναι ελληνική πατέντα, είναι παγκόσμιο φαινόμενο. Προφανώς υπάρχουν και οι μάχιμοι πατριώτες όπως ο Γερασίμωφ που πλέον κοιτάει τα ραδίκια ανάποδα σε αντίθεση με τα κορακοζώητα της στοάς. Στην αρχή του πολέμου, το 'πε ο Βλαδίμηρος ότι τώρα θα μετρήσουμε τους προδότες και μου έκανε τρομερή εντύπωση. Ήξερα ότι εννοεί την λίγδα των επιτελείων που παίρνουν γραμμή από τις παρτούζες και όχι τραπεζίτες και κοντυλοφόρους που έτσι κι αλλιώς είναι αδύνατον να κρυφτούν. Αλλά ουδείς έδωσε βάρος σε αυτή τη δήλωση και δεν την ταύτισε με την ήττα στο Χάρκοβο φερ' ειπείν και κατά πόσο αυτή οφείλονταν σε σκόπιμη "ανικανότητα" των επιτελείων. Προσωπικά πιστεύω ότι μια τέτοια "ανικανότητα" ήταν και η περίπτωση του Μόσκβα. Το στείλανε στη σφαγή και μάλιστα για να βυθιστεί αύτανδρο κάτι που μάλλον δεν κατάφεραν. Θα 'ταν μεγάλο πλήγμα 500 πνιγμένοι ναύτες για το τίποτα. Δεύτερος στόχος η αντίδραση της Ρωσίας με ευρείς βομβαρδισμούς και σφαγή αμάχων, κάτι που ΕΚΛΙΠΑΡΟΥΝ να συμβεί. Και βέβαια την ισοπέδωση της χαλυβουργίας της Μαριούπολης για να μην τους βγάλουν οι Ρώσσοι ζωντανούς στα μανταλάκια...
Άξιοι αναλυτές, που διαθέτουν σημαντική εμπειρία, παρατήρησαν σημαντικές αδυναμίες στην επιμελητεία τού Ρωσικού στρατού κατά την διάρκεια των επιχειρήσεων. Χαρακτηριστικό είναι συν τοις άλλοις, ότι τα ελαστικά των οχημάτων μεταφοράς συχνά έσκαγαν στα πλάγια, που αποκαλύπτει, μετά από έρευνα σχετικά με τον κατασκευαστή, ότι αυτά ήσαν κινέζικα προϊόντα τρίτης διαλογής. Από τέτοιου είδους εντοπισμούς διαπιστώνεται, ότι κάποιοι, υπεύθυνοι, που είναι εντεταλμένοι με την επιμελητεία και τον ανεφοδιασμό, έχουν καταχραστεί τεράστια ποσά. Πλην όμως η υπόθαλψη τής επιμελητείας εν καιρώ πολέμου συνιστά προδοσία. Αντίστοιχα “αγκάθια” είναι περισσότερο από πιθανό, να υπάρχουν σε όλο το εύρος των στρατιωτικών μηχανισμών και επιτελείων. Αυτές οι καταστάσεις καθίστανται ιδιαίτερα αντιληπτές, όταν χύνεται αίμα. Τότε όμως παρέχονται και όλες οι δικαιολογίες να επιβληθούν οι απαραίτητες εκκαθαρίσεις.
Την εξουσία σε ένα κράτος δεν εξασκεί ένα ομοιογενές σύνολο, που εμφορείται από στόχους που ταυτίζονται πλήρως μεταξύ τους, αλλά, όπως εντόπισε ο Νίκος Πουλατζάς, ως σημαντικός θεωρητικός τού κράτους, από ένα “άρχον συγκρότημα”. Αυτό είναι σχετικά ετερογενές και αποτελεί προϊόν συμβιβασμών από όλους τούς συμμετέχοντας σε αυτό. Αυτοί έχουν συνείδηση αυτών των καταστάσεων κι επιδιώκουν να στρέψουν την σύνθεση αυτού τού συγκροτήματος προς την κατεύθυνση που ενισχύει τις θέσεις τους, όταν μπορέσουν. Σε αυτήν την διελκυστίνδα δρουν οι διάφορες ομάδες σύμφωνα με τις δικά τους συμφέροντα και προοπτικές. Ειδικά στην περίπτωση τής Διοίκησης τού Προέδρου Πούτιν, αυτή ήταν υποχρεωμένη να προβεί σε βήμα προς βήμα παροπλισμό και περιθωριοποίηση μεγάλου αριθμού “ολιγαρχών”, παρασίτων και υποθαλπτικών ομάδων, που δρούσαν στην οικονομία, τον κρατικό μηχανισμό και τούς άλλους θεσμούς. Ανέκαθεν η Ρωσία ήταν θέρετρο τής σύγκρουσης μεταξύ των λεγόμενων “σλαβόφιλων” και δυτικόφιλων δυνάμεων. Μια πολύ χαρακτηριστική περιγραφή αυτού τού φαινομένου έχει κάνει ο Φιόντορ Ντοστογιεύσκυ στούς “Αδελφούς Καραμαζώφ”. Ο τρόπος διαχείρισης τής εξουσίας στην Ρωσία επέτρεψε να καταστεί αντιληπτό μόνον ένα πολύ μικρό μέρος αυτών των εσωτερικών συγκρούσεων στο παρελθόν. Κατά πόσο η δράση των ομάδων, που ανέπτυσσαν αρνητικές δραστηριότητες ήσαν εις θέσιν να οδηγήσουν στην καταβύθιση μιας “ναυαρχίδας”, αμφισβητώ πλήρως. Ο υψηλός έλεγχος των καταστάσεων βρίσκεται, κατά την εκτίμησή μου, στην ευχέρεια των Μεγάλων Σκακιστών. Τουναντίον αυτοί επέτρεψαν σκοπίμως να εκδηλωθούν οι βασικές αδυναμίες στην πορεία των επιχειρήσεων, συμπεριλαμβανομένων και τον πληγμάτων που δέχθηκε το “ΜΟΣΚΒΑ” για να αποκαλυφθούν τα παράσιτα και να απογυμνωθούν στην μέση συνείδηση, ώστε να προωθηθούν σκληρές εκκαθαρίσεις στην συνέχεια. Επίσης αμφιβάλω πολύ έντονα κατά πόσο το “ΜΟΣΚΒΑ” έχει βυθιστεί.
Θεωρώ, ότι οι εκκαθαρίσεις έχουν ξεκινήσει ήδη, με τον αδυσώπητο τρόπο, που χαρακτηρίζει τις Ρωσικές Διοικήσεις. Εχθές ανακοινώθηκε η “αυτοκτονία” ενός πολύ υψηλά ιστάμενου διευθυντού τής τράπεζας τής Ρώσνεφτ, που, όπως μεταδόθηκε “σκότωσε” προηγουμένως την σύζυγό του και την 13 ετών κόρη του. Προσωπικά θλίβομαι βαθύτατα για τον θάνατο τής γυναίκας και τού παιδιού. Πλην όμως αυτά σε περίοδο πολέμου, όταν χύνονται κρουνοί αίματος, αυτά καταλήγουν “λεπτομέρειες”. Τα μαθηματικά των Ρώσων ανέκαθεν χαρακτηρίζονται από μεγάλη σκληρότητα, αντιπαραβάλλοντας τον σχετικό μικρό αριθμό ανθρώπων που θα θανατωθούν, για να σωθεί ένας τεράστιος αριθμός άλλων αθώων, που ανήκει σε ποιοτικά διαφορετική τάξη μεγέθους. Με αναφορά σε αυτό το δεδομένο έχω προβεί σε μνεία στο παρελθόν, για ότι ο Χριστός διατήρησε τις τρύπες από τα καρφιά στο αναστημένο Σώμα Του. Ειδικά σήμερα, προσβλέποντας στην ημέρα, που εορτάζεται η Ανάστασή Του, καλούμεθα πέρα από τα αναμφιβόλως καλώς νοούμενα γλέντια, να επικεντρωθούμε στην προσευχή, με την παράκληση προς άνωθεν να λήξη ο πόλεμος στην Ουκρανία μια ώρα ἀρχύτερα. Αναμφίβολα η αποστρατιωτικοποίηση και αποναζιστικοποίηση τής Ουκρανίας δεν μόνον θεμιτοί, αλλά και ζωτικοί για την επιβίωση τής ανθρωπότητος στόχοι. Όμως, θλίβομαι εξίσου για όλους τούς Ρώσους μαχητές, που πρόσφεραν, ή καλούνται να προσφέρουν την ζωή τους σε αυτόν τον αγώνα, αλλά και για κάθε αναξιοπαθούντα. Το ίδιο ισχύει για τα μέλη των Ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων, με εξαίρεση τα ναζιστικά καθάρματα, που σαν επαγγελματίες στρατιωτικοί, είναι υποχρεωμένοι να ακολουθήσουν εντολές. Εύχομαι η αιματοχυσία να λήξη το γρηγορότερο με νίκη των Δυνάμεων τού Φωτός, ώστε να επιστρέψουν όλοι οι αντιμαχόμενοι στις οικογένειές τους. Αναμφίβολα από την επερχόμενη Νίκη δεν θα ωφεληθεί μόνον η Ρωσία και το σύνολο τής ανθρωπότητος, αλλά και ο Ουκρανικός λαός, που θα απαλλαγεί από τα νύχια τής καμπάλ και τής κλίκας ζελένσκυ. Επίσης δηλώνω την ετοιμότητά μου, να παράσχω ανθρωπιστική βοήθεια και στους αναξιοπαθούντες Ουκρανούς. Η αγάπη δεν τέμνεται και δεν προβαίνει σε διαχωρισμούς. Η επιχείρηση των Ρώσων στην Ουκρανία αποτελεί το πρώτο Μεγάλο Βήμα για την ολοκληρωτική και οριστική κατάργηση των πολέμων. Βρίσκομαι στο πλευρό τους και καλώ τούς επισκέπτες να συνταχθούν με τον στόχο τής Μεγάλης Αφύπνισης, για μια ειρηνική κοινωνία με ελεύθερους και συνειδητοποιημένους ανθρώπους.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ - ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ
ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ (ΜΕΤΑΞΟΓΡΑΦΙΑ)
