Η ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ MICHAEL FLYNN ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΜΕ ΤΟ PIZZA GATE ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ - ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΜΕΡΟΣ

3. Ο ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΕΝΟΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΚΑΙ Η ΣΚΙΑ ΤΟΥ

  Τέσσερεις είναι οι βασικοί σταθμοί στην επαγγελματική πορεία  τού συνταξιούχου στρατηγού Μαικλ Φλυν:

  Προερχόμενος από οικογένεια ενός χαμηλόβαθμου ιρλανδού βετεράνου τού Β΄ΠΠ και τού πολέμου τής Κορέας, ο οποίος αποστρατεύθηκε με τον βαθμό τού αρχιλοχία, ο Φλυνν μετά τις σπουδές του στο πανεπιστήμιου τού Rhode Island, που είναι ο τόπος που διήγε τα νεανικά του χρόνια, κατάχθηκε το 1981 σαν αξιωματικός καριέρας στον στρατό. Ήταν ακριβώς η εποχή, που οι ΗΠΑ έχοντας χωνέψει το σύνδρομο τής ήττας στον πόλεμο τού Βιετνάμ, εγκαινίαζαν μια νέα εποχή "λαμπρής δόξης" ωμών επεμβάσεων σε μικρές και αδύναμες χώρες τού εξωτερικού, επιβάλλοντας την λεγόμενη "πολιτική τών κανονιοφόρων". Ο σεφτές έγινε το 1983 με την επέμβαση στην Γρενάδα, στην οποία ο Φλυνν συμμετείχε ως "στρατηγικός αναλυτής", αξιολογώντας σχετικά τις εκπομπές τών Κουβανικών ραδισταθμών. Η "λαμπρή καρριέρα" τών αναλύσεων τον φέρνει να συμμετέχει το 1994 στην επέμβαση στην Αϊτή. Το 2004 μετατίθεται στην διοήκηση τής υπηρεσίας ειδικών αποστολών, στην οποία υπάγονται όλες οι ειδικές δυνάμεις, όπως οι Delta Force, οι Rangers, οι SEAL Team six κ.ά. με απόσπαση στο Ιράκ. Φιλοδοξία του στην συγκεκεριμένη φάση ήταν η επεξεργασία μεθόδων για την εξουδετέρωση δικτύων τών αντιπάλων. Η ανάπτυξη δραστηριοτήτων στο Ιράκ αποτελεί τον δεύτερο σταθμό στην πορεία του.
  Είναι πάγια η τακτική τού κρατικού μηχανισμού τών ΗΠΑ να ενσωματώνει στελέχη που προέρχονται από κάποιες συγκεκριμένες εθνικότητες σε μηχανισμούς που φέρουν τον προσδιορισμό "intelligent". Η προτίμηση ελληνοφώνων ως επικεφαλής τών μυστικών υπηρεσιών είναι δεδομένη, όπως στην περίπτωση τού συγχωριανού μου Γιώργου Τενέτη, ως διευθυντού τής CIΑ, αλλά και τού Γιάννη Νεγρεπόντη, ως επικεφαλής τού συντονιστικού οργάνου τών μυστικών υπηρεσιών. Οι Ιρλανδοί είναι μια ιδιαίτερα προικισμένη φυλή, η οποία είναι από πλευράς ψυχοσύνθεσης συγγενής προς τούς Έλληνες. Περιώνυμος ήτο ο επικεφαλής τών δυνάμεων τών ΗΠΑ κατά την απόβαση στην Ευρώπη στρατηγός Πάττον. Ο Φλυνν καθιερώθηκε στις επιχειρήσεις στο Ιράκ ως στέλεχος με ιδιαίτερες ικανότητες, όσο όμως ο στρατηγικός τζόγος ελάμβανε χώρα με βάση την πάγια σημαδεμένη τράπουλα τών ΗΠΑ. Όσο δηλαδή οι επιχειρήσεις τους στόχευαν εναντίον τών Σουνιτών και τής Αλ Καίντα, ως εμπροσθοφυλακλής τής σουνιτικής προελεύσεως τρομοκρατίας. Όσο ο αντίπαλος ήταν δοτός, ο Φλυνν μπορούσε να καταγράφει περίοπτες νίκες "αντιτρομοκρατικού" σχεδιασμού, εφαρμόζοντας μεθόδους, που τού απέδωσαν την αύρα ενός μη συμβατικού στρατηγικού οργανωτού, προικισμένου με ευφυή εφευρηματικότητα. Με ιδιαίτερα εύστοχες επιλογές ο Φλυνν επέτυχε να εξουδετερώσει τον κορμό τής Αλ Καίντα συο Ιράκ, παγιδεύντας και τον αρχηγό της Άμπου Μουσάμπ αλ-Ζαρκάουι το 2006. Στην συνέχεια ο Φλυνν γοητευμένος από τις επιτυχίες τών επιλογών του, ξεκίνησε σχετικά τις δημοσιεύσεις αναλύσεων με την μορφή άρθρων και βιβλίων, ως καθοδηγητής στην εκπόνηση νέων επιλογών στην καταπολέμηση τής "τρομοκρατίας".
  Η κατάσταση όμως σχετικά με την εφευρηματικότητα τού Φλυνν άρχισε να ξεχυλώνει στο Ιράκ άσχημα, όταν ξεκίνησε να παρεμβαίνει στην διαδικασία ο ενεξέλεγκτος παράγων τών Σιιτών, οι οποίοι ευρίσκοντο κάτω από την αρρωγή και την εποπτεία τών Ιρανών. Επειδή έτυχε να ζημωθώ στο παρελθόν με πολλές διαφορετικές φυλές, το έφερε η περίσταση να δημιουργήσω στενή φιλία τόσο με Ιρλανδούς όσο και με Πέρσες. Ενώ η σχέση και με τις δυο αυτές εθνικότητες διέπεται από μεγάλη αμοιβαία εμπιστοσύνη, η σχέση με τούς Ιρλανδούς στηρίζεται σε έντονη εγκαρδιότητα, ενώ η σχέση με τούς Ιρανούς σε έντονη αμοιβαία εκτίμηση. Οι Ιρλανδοί διέπονται από πηγαία λεβεντιά, τόλμη και καπατσοσύνη. Είναι ιδιαίτερα ριψοκίνδυνοι και αισιόδοξοι. Στοχεύουν ψηλά, επιτυγχάνουν προωθημένους στόχους γρήγορα. Όμως, ως παρορμητικοί, κάποιε φορές διακρίνονται από αστοχία, με οδυνηρές συνέπειες. Τουναντίον οι Πέρσες είναι άνθρωποι χαμηλών τόνων, που διακρίνονται από έντονη μεθοδικότητα και ευφυία, και επιδιώκουν τις στοχεύσεις προσεκτικά, βήμα προς βήμα. Στον τομέα τής εναποκτήσεως τεχνογνωσίας διαθέτουν στα πλαίσια τού προσωπικού μου χώρου το προβάδισμα. Μπορούν να λειτουργούν συλλογικά χωρίς εξάρσεις και να επιμερίζουν τα καθήκοντα συμφώνως προς τούς τομείς που διαθέτουν εις έκαστος προσόντα. Οι επιτυχίες τους μπορεί να μην ειναι θεαματικές, αλλά επειδή προσβλέπουν σε πλάτος και όχι όχι σε ύψος, τα αποτελέσματα διαθέτουν άριστη έδραση. Είμαι πολύ καλά σε θέση να κατανοήσω, για ποιο λόγο ο Φλυνν βρήκε το μάστορή του από τις ομάδες τών Σιιτών "Κουντς", όταν το αίμα τών στρατιωτών τών ΗΠΑ ξεκίνησε να ρέει στο Ιράκ άφθονο, χωρίς η αλεπού από την Ιρλανδία να μπορεί να στήσει την παραμικρή στρατηγική εναντίον τους. Εκεί όμως που η ευφυία προσκρούει τα όριά της, ο άνθρωπος τών μιλιταριστικών οργανισμών ανακαλύπτει ως στερνή σανίδα σωτηρίας τα ένστικτα, δηλαδή εκείνη την πλευρά τού κτήνους που διψά για εκδίκηση. Όταν οι στοχευμένες επιχειρήσεις τών SEALS δεν αποδίδουν, τότε ο στρατηγικός αναλυτής εκπίπτει σε θιασώτη τής καταστροφικής επενέργειας τών βλημάτων μέσου βεληνεκούς εναντίον τής πηγής τού "κακού". Η ταπείνωση που δέχθηκε ο Φλυνν από τούς Σιίτες στο Ιράκ τον ώθησαν προς μια όλο και εντονότερη βερμπαλιστική αμφισβήτηση τού Ιράν.
  Το 2008 ο Φλυνν προβιβάζεται στην θέση τού επικεφαλής αναλυτού τού πενταγώνου (Senior Intelligence Officer) αποκτώντας και τον βαθμό τού στρατηγού. Τότε ξεκινάει μια καμπάνια εναντίον όλων με κέντρο αναφοράς τις "πλήρως εσφαλμένες στρατηγικές επιλογές" τών ΗΠΑ, φιλοδοξώντας να επιφέρει νέους ριζοσπαστικούς προσανατολισμούς. Το ίδιο έτος ο Μπάρακ Ομπάμα εκλέγεται νέος πρόεδρος και εξαγγέλει την σταδιακή αποδέσμευση τών ΗΠΑ από το Ιράκ. Στην ουσία αυτή η χώρα έχει οδηγηθεί στον τεμαχισμό και το χάος. Τα πετρέλαια στις περιχές τών Κούρδων μπαίνουν κάτω από την εποπτεία Κούρδων λακέδων, όπως ο Μπαρζανί, με στόχο την περεταίρω ανεμπόδιστη εκμεταλλευσή τους από τις πολυεθνικές, ενώ η ενδοχώρα μετατρέπεται σε δεξαμενή στραλογήσεως απεγνωσμένων στελεχών στην λαίλαπα τού τζιχαντισμού, ειδικά όσο αφορά τα στελέχη πρώην στρατεύματος τού Ιράκ, με στόχο την συγκρότηση τών δυνάμεων τού "μεγάλου" Αρμαγεδώνος.
  Στα πλαίσια τής νέας ρυθμίσεως μετατίθεται ο επικεφαλής τών στρατιωτικών δυνάμεων τών ΗΠΑ στρατηγός McCrystal από το Ιράκ στο Αφγανιστάν, προτείνοντας στον Φλυνν να τον ακολουθήσει εκεί. Το σκηνικό στο Αφγανιστάν είναι τόσο δοτά δομημένο, που στην ουσία κάθε εκπόνηση αναλύσεων και στρατηγικών επιλογών αποτελεί ανέκδοτο. Ο νέος κύκλος "εργασιών" τού Φλυνν περιορίζεται εκεί σε βερμπαλιστικές εξάρσεις εναντίον τοων στρατηγικών επιλογών τών ΗΠΑ και κυρίως εναντίον τής συγκαταβατικότητος τής νέας διοικήσεως τού λευκού οίκου έναντι τού Ιράν. Ο Φλυνν λαμβάνει αφορμή από την κάλυψη που παρέχουν οι δυνάμεις τών ΗΠΑ στον αδελφό τού Καρζάι, ο οποίος διαχειρίζεται την εξαγωγή τού παραγόμενου οπίου στην Δύση. Οι διακηρύξεις, αλλά και οι δημοσιεύσεις τού Φλυνν, αποκτούν κατ' αυτόν τον τρόπο ένα περιεχόμενο έντονου ηθικολογικού χαρακτήρα. Με διακηρύξεις τού τύπου: "Οι πολιτικοί τής Ουάσιγκτον αδυνατούν να κατανοήσουν στο ελάχιστο για ποιούς λόγους χύνουν το αίμα τους χιλιάδες στρατιώτες τών ΗΠΑ", ο Φλυνν επιδιώκει να αναδειχθεί από το 2009 και εντεύθεν σε συνειδησιακό επόπτη των στρατηγικών επιλογών τής πολιτικής και τής στρατιωτικής ηγεσίας.
  Με αυτόν τον τρόπο η επηροή που εξασκεί ο Φλυνν αυξάνεται στούς στρατηγικούς κύκλους, χωρίς όμως να δύναται να κατανοήσει αυτός, ότι δεν είναι παρά ένα από τα εξαρτήματα ενός τερατώδους συστήματος, το οποίο είναι εις θέσιν με φοβερή υπουλία να αξιοποιεί τούς πάντες, ακόμη και τούς επίδοξους επικριτές του, προς οφελος τών πραγματικών στρατηγικών του επιλογών. Επιλογές αιχμής, που δεν καθορίζονται ούτε από τα όποια στρατιωτικά, ούτε από τα οποια πολιτικά επιτελεία, αλλά από τις σκιές τών ιερατείων τού αποκρυφισμού. Οι κεκαλυμμένοι εντολοδότες δεν επιτρέπουν περιθώρια ελιγμών στις μαριονέτες, άσχετα των ονειρώξεων, εντός τών οποίων αυτές διάγουν.
  Το Απρίλιο τού 2011 ο Φλυνν έλαβε μέρος σε μια κλειστή διάλεξη, που έγινε στην Λέσχη Στρατού Ξηράς και Ναυτικού, που βρίσκεται σχεδόν δίπλα στον λευκό οίκο με θέμα το Ιράν. Εκεί διπλαρώθηκε από αυτόν που θα γινόταν στην πορεία η σκιά του, από τον Michael Ledeen. Ο Λεντήν είναι μέλος τής "δεξαμενής σκέψεως" υπό την επωνυμία "American Enterprise Institute" και είναι το βασικότερο θεωρητικό στέλεχος τού συστήματος, που έχει επιφορτιστεί την δημιουργία προπαγανδιστικής ψυχώσεως εναντίον τού Ιράν. Ο Λεντήν είχε εκδώσει μέχρι τότε δώδεκα βιβλία, πέντε από τα οποία κατευθύνονται ενατίον τού Ιράν, οπότε ανέλαβε στην συνέχεια την κατάλληλη παρασκευή τού Φλυνν προς αυτήν την κατεύθυνση.
  Η επηροή που ασκούσε ο Λεντήν στον Φλυνν, οδήγησε τον δεύτερο να εκδώση ένα βιβλίο με τίτλο: "The Field of Fight; How We Can Win the Global War Against Radical Islam and Its Allies", το οποίο ανέδειξαν στην λίστα τών best sellers οι Times. Ενώ ως συγγραφέας τού βιβλίου φαινόταν ο Φλυνν, ήταν τελείως φανερό από το στυλ τής παραθέσεως ότι ο Λεντήν ήταν αυτός που το είχε συγγράψει.
  Ο Michael Ledeen δεν είναι διόλου άγνωστος στους ενημερωμένους Ελληνικούς κύκλους, δεδομένου ότι το εν λόγω πρόσωπο έχει τύχει αναφοράς στα βιβλία τού Αθανασίου Στριγά και μάλιστα ως εκείνος ο αδίστακτος παρασκηνιακός συντονιστής, ο οποίος  είχε αναλάβει την δολοφονία τού Ανδρέα Παπανδρέου. Τα αντίστοιχα γεγονότα έχουν περιγραφεί διεξοδικά από τον Στριγά και δεν είναι αναγκαία κάποια ιδιαίτερη μνεία εδώ: Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να ανατρέξουν σχετικά στον κάτωθι σύνδεσμο:

 https://dia-kosmos.blogspot.de/2015/04/nsa.html

  Τον Απρίλιο τού 2012 η κυβέρνηση Ομπάμα ανέδειξε τον Φλυνν σε διευθυντή τής DIA (Defence Intelligence Agency). Από το έτος 2011 ο Φλυνν όμως είχε αναδειχθεί σε έντονο επικριτή τής πολιτικής Ομπάμα, λόγω τής "υποχωρητικότητος" που αυτός έδειχνε στην αντιμετώπιση τού Ιράν. Οι λόγοι που οδήγησαν στην συγκεκριμένη επιλογή είναι προφανείς: Η στρατηγική τού "μεγάλου" Αρμαγεδώνος δεν προέβλεπε εμπολοκή, αλλά αποεμπλοκή τού Ιράν. Η συγκρότηση τών τζιχαντιστικών ορδών, προέβλεπε την πλήρη επικράτησή τους σε όλες τις περιοχές, όπου κυριαρχεί αριθμητικά το σουνιτικό στοιχείο, συμπεριλαμβανομένης σε επόμενη φάση και τής Τουρκίας. Οι δυτικές μυστικές υπηρεσίες ταΐζοντας χρήματα και χλιδή τούς ανεγκέφαλους Ερντογάν και Νταβούτογλου θα επενεργούσαν την βαθμιαία απορρόφηση τών τουρκμενικών ισλαμοφασιστικών ομάδων από τα τζιχάντια των βαχαμπιστών τού ίσις. Η διάλυση στην συνέχεια τής Τουρκίας από τα τζιχάντια, τούς Κούρδους και τούς Γκιουλενιστές θα άνοιγε τον δρόμο προς Βορράν σε αυτές τις ορδές προς την ισλαμική περιφέρεια τής Ρωσίας, όπου επικρατεί ιστορική τριβή και ρήξη προς τούς Ρώσους. Μια Ρωσία, όπως την πρόβαλαν στις ονειρώξεις τους τα δυτικά κατεστημένα, γονατισμένη οικονομικά από τον αποκλεισμό και με ταυτόχρονη απειλή από την πολεμική πρόκληση τού ΝΑΤΟ στα δυτικά σύνορά της, θα ήταν καταδικασμένη να αντιδράσει βιαίως, γλιστρώντας στην πρόκληση τού Αρμαγεδώνος. Η ένταξη τού Ιραν σε αυτήν την διαδικασία δεν βοηθούσε κάπου, τουναντίον θα μπορούσε να επιφέρει διαταραχή στα μέτωπα, που είχαν σχεδιαστεί με στρατηγική ακρίβεια. Η "Μεγάλη Σκακιέρα" τού Μπρεζίνσκι απέδιδε ιδιαίτερη έμφαση στην Ουκρανία, παρακάμπτοντας το σιιτικό στοιχείο, το οποίο είχε διαμορφωθεί στην πορεία με ανεξέλεγκτο τρόπο. Τουναντίον, η αποεμπλοκή τού Ιράν και η ουδετεροποίησή του μέσω απειλών και αποκλεισμών, θα συνέβαλε στο να συγκροτηθούν ξεκάθαρα μέτωπα με βάση τον σχεδιασμό περί Αρμαγεδώνος κατά Άλμπερτ Πάικ. Η επιλογές τής διοικήσεως Ομπάμα κάθε άλλο παρά από διστακτικότητα εχαρακτηρίζοντο έναντι τού Ιράν. Επρόκειτο για στρατηγικές επιλογές μεγίστης πανουργίας. Όμως το Ιράν δεν έπαυε να αποτελεί ένα ισχυρά επικίνδυνο και αστάθμητο παράγοντα, ο οποίος απαιτούσε τον στρατωνισμό σε κατάσταση μονίμου ετοιμότητος εκείνων τών λυκόσκυλων, που θα το απειλούσαν με το γαυγισμά τους, ώστε να προσαρμόζεται.
  Οι Ρώσοι παρακολουθούσαν την όλη διαδικασία με ιδιαίτερη προσοχή και εξόχως προετοιμασμένα επιτελικά σχέδια. Υποτιμήθηκαν βάναυσα από τούς ατλαντιστές, στους οποίους δεν παραμένει πλέον άλλη διέξοδος, από το να πιάνονται από τα μαλλιά τους. Το χαρακτηριστικότερο δείγμα τής πανέξυπνης στρατηγικής τών Ρώσων, έγκειται στο ότι ξεκίνησαν την πολεμική εμπολοκή τους στην Συρία, λίγες ημέρες αφού είχε υπογραφεί η συμφωνία μεταξύ τών ΗΠΑ και τού Ιραν. Οι ΗΠΑ βλέποντας τις δυνάμεις τού Συριακού καθεστώτος να καταρρέουν, δεν αναγνώριζαν κανένα λόγο στο να μην επιδιώξουν με την εν λόγω συμφωνία και την πλήρη απεμπλοκή τού Ιράν από τις προσεχείς πολεμικές διενέξεις, τουτέστιν την επέλαση τών τζιχαντιστών προς Βορράν και την μεταφορά των τζιχαντιστικών επιθέσεων μέσα σε χώρες τής Ευρώπης, με στόχο την δημιουργεία χάους στα πρόθυρα τού μάξι λαμπόγυαλου. Όταν όμως μετά την εμπλοκή τών Ρώσων στην Συρία κατεύθαναν κατά χιλιάδες και οι εθελοντές Ιρανοί στα συριακά μέτωπα, ήταν αργά για τούς ατλαντιστές να αντιδράσουν. Η στρατηγική τού "μεγάλου" Αρμαγεδώνα σωριαζόταν στο έδαφος, ως κατασκεύασμα πανουργίας, στερούμενο σοβαρής στρατηγικής μελέτης. Διότι η στρατηγική απαιτεί ετοιμότητα στρατηγών και όχι πόρωση λυσασμένων μη οντοτήτων, οι οποίες έχουν τεθεί ούτως ή άλλως εκτός μάχης στην εσχατολογική προοπτική σωτηρίας τής ανθρωπότητος.
  Δίπλα στον Φλυνν είχε τεθεί ένας επίπλέον θιασώτης τού αντιιρανικού παροξυσμού εγκαίρως σε κίνηση. Ο σημερινός υπουργός άμυνας τών ΗΠΑ Τζέιμς Μάττις. Η επιλογή τού οποίου στο συγκρότημα Τραμπ σηματοδοτεί ακριβώς τα σχέδια τού "μικρού" Αρμαγεδώνος. Για τούς λόγους ένεκα τών οποίων αυτοί οι σχεδιασμοί στερούνται και τής παραμικρής πιθανότητος να επιβληθούν, θα αναλύσω σε επόμενη ανάρτηση, όταν καταθέσω τις απόψεις μου σχετικά με τις δυνάμεις τού Ιράν, που αντιμάχονται τόσο τις δυνάμεις που προωθούν τον Αρμαγεδωνισμό μέσα στο Ιράν, όσο και εκτός αυτού.
  Το πόσο χρήσιμη στάθηκε η αντιιρανική ψύχωση τού Φλυνν στο συγκρότημα Ομπάμα/Κλίντον το οποίο νόμιζε ο Φλυνν ότι αμφισβητεί, καταγράφηκε και στα γεγονότα τής δολοφονίας τού πρεσβευτού τών ΗΠΑ στην Βεγγάζη. Γεγονότα για τα οποία κατηγορήθηκε και Κλίντον και προέβη σχετικά σε ψευδορκία κατά την ανάκρισή της από την επιτροπή τής γερουσίας, δεδομένου ότι πίσω από την δολοφονία τού πρέβυος βρίσκεται το state department. Τουναντίον ο Φλυν εκράυγαζε, ότι αυτήν την δολοφονία είχε οργανώσει το Ιράν, αποπροσανατολίζοντας την κοινή γνώμη.
  Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι ο Φλυνν ως κυκλοθυμικός Ιρλανδός χαρακτηρίστηκε από όλα τα πλεονεκτήματα, αλλά και όλα τα μειονεκτήματα τής φυλής που ανήκει. Ενθουσιώδης και θερμόαιμος, κυκλοθυμικός και αφελής, τολμηρός και με πίστη στις απόψεις του, ανυποχώρητος στην προώθηση αυτού που θεωρούσε σωστό, αναζητητής τής αλήθειας, χωρίς όμως να μπορεί να διεισδύσει κάτω από την επιφάνεια τών πραγμάτων. Φιλόδοξος, αλλά και ισχυρογνώμων, δεν δίστασε να προβεί σε λαθεμένες τακτικές επιλογές, όσο αφορά την εναπόκτηση υλικών μέσων, όπως στην παροχή στήριξης στο λόμπυ τού Ερντογκάν με στόχο οικονομικά οφέλη, πέρα από τα χρηστά ήθη και τις φρόνιμες σκοπιμότητες. Και οι συμμετοχές στα Ρωσικά φόρα απέβλεπαν περισσότερο σε οικονομικές απολαβές από τα ταμεία τού Ρωσικού υπουργείου εξωτερικών, παρά στην προώθηση υψηλής πολιτικής. Ακόμη και εάν δεν μπόρεσε να κατανοήσει ο Μάικελ Φλυνν, ότι αληθής ευφυία είναι αυτή που διέπεται από την εμμονή στις αρχές τού δικαίου από μια αγνή καρδιά, η εμμονή του να μην συγκαλύψει τον ρυπαρό βούρκο τής εξουσίας τών σατανιστών και η καταγγελία αυτών τών κυκλωμάτων στην οποία προέβη, τον δικαιώνουν. Διότι υπάρχουν στιγμές στην ζωή μας, που καλούμεθα να πούμε το μεγάλο ΝΑΙ, ή το μεγάλο ΟΧΙ. Γι αυτό εγράφη κάπου: Η πίστις σου σε έσωσε, έστω κι αν ήσουν μια ζωή αλητάμπουρας.

συνεχίζεται...