Η ΠΛΕΟΝ ΕΞΕΛΙΓΜΕΝΗ ΑΓΓΙΝΑΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΟΟΥ ΤΗΣ ΒΟΣΤΩΝΗΣ

1. ΑΝΘΡΩΠΟΣ: Η ΠΛΕΟΝ ΕΞΕΛΙΓΜΕΝΗ ΑΓΓΙΝΑΡΑ ΕΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ

Για μια ακόμη φορά αναγκάζομαι να ζητήσω συγγνώμη απο τούς καλούς επισκέπτες και επισκέπτριες τής σελίδας, επειδή προχωράω ένεκα επικαιρότητος σε επόμενο θέμα, χωρίς να έχω πραγματευθεί το προηγούμενο που έθεσα. Αυτό δεν σημαίνει, ότι η επικαιρότητα τού θέματος τής προηγουμένης αναρτήσεως δεν εξακολουθεί να είναι δεδομένη. Υπόσχομαι, λοιπόν, προσεχώς να καταθέσω την συνέχειά του, στον βαθμό που σε κάποια θέματα σχετιζόμενα με αυτό δεν γίνει μνεία στην παρούσα αναφορά.
Επιλέγοντας συνειδητά σε κάποιες φάσεις την διαδικασία μιας νοητικής αγρανάπαυσης, επιχειρώ μια εσωτερική εγκεφαλική ζύμωση αυτών που κατά διαστήματα έχω πραγματευθεί εδώ. Η κειμενογραφία άλλοτε είναι δυνατόν να εκτυλίσσεται με σχετική συνέχεια ως αποδίπλωση ενός ρολό, άλλοτε όμως απαιτεί πάτημα τής τροχοπέδης, εφόσον επιδιώκουμε να μην μυρικάζουμε ιδέες, απόψεις, εκτιμήσεις και διαπιστώσεις, που αναφέρθηκαν ήδη επαρκώς.
Όπως έχει επανειλημμένως εντοπιστεί, η δυνατότης μας προς επεξεργασία των προσλήψεών μας είναι αυστηρότατα επιλεκτική. Οι αντίστοιχοι μηχανισμοί μπορούν μεν να ικανοποιούν με τον λειτουργικό προσανατολισμό που τούς διέπει ζωτικές σκοπιμότητες τής νοήσεως. Πλην όμως, αυτό έχει ως συνέπεια να περνάει απαρατήρητο, αταξινόμητο και δίχως να αποτιμάται ένα τεράστιο ποσοστό τού υλικού που προσλαμβάνουμε. Κάποιες φορές ομολόγησαν φίλοι σχολιαστές χαρακτηριστικά, αναφορικά με την επιχειρούμενη εδώ τοπιογραφία, ότι ενώ περνούν συχνότατα από μέρη που έτυχε να εξετάσω αναλυτικά (παρέχοντας και την ανάλογη φωτογραφική τεκμηρίωση) ότι δεν υπέπεσαν στην προσοχή τους διόλου κάποια δεδομένα, τα οποία από μια πιο προσεκτική σκοπιά θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως φωνασκούντα.
Αρρωστιάρηδες κειμενογράφοι, όπως ο υποφαινόμενος, γνωρίζουν εκ προοιμίου ένεκα εντελέχειας τής νόσου πού πάει η δουλειά. Το φέρνουν από εδώ, το φέρνουν από εκεί, όμως το επόμενο τμήμα τού παζλ, καίτι υπαρκτό, ελλοχεύει σε κάποια αραχνιασμένη γωνιά τού κρανίου. Ή ορθότερα σε κάποιο πηγάδι τού βαθέος ασυνειδήτου, στο οποίον οι βουτιές δεν είναι καθόλου αυτονόητες και εύκολες. Ο Άρθουρ Κόναν Ντόυλ έβαζε τον φανταστικό του ήρωα Σέρλοκ Χολμς, στην πορεία τής αποκαλύψεως τού κακού, να πειραματίζεται με κόκες και αμφεταμίνες, ώστε να δυναμώσει τις γάμπες του, πριν αυτός επιχειρήσει τις καταδύσεις του στο άμεσα ορατό, αλλά ταυτοχρόνως και αβυσσαλέα εντέχνως κεκρυμμένο. Για τον γράφοντα τέτοιου είδους επιταχυντές των συνάψεων αποτελούν απροσπέλαστες πολυτέλειες. Μετά το πέμπτο τσιγάρο διαμαρτύρεται η βεβαρυμένη κατάσταση των αγγείων του, οπότε η μόνη διαδιασία που αυτός υπέστη εκών - άκων στην πορεία να καταρριφθούν κάποια φυσικά όρια, στάθηκε το εκάστοτε υπερβολικό στρες επιβίωσης. Γι αυτούς όμως, οι οποίοι είναι φανατισμένοι με το κυνήγι τής συνειδήσεως, δεν παίζει κανένα ρόλο κατά πόσο τα ψιχία της που συνάγουν, προέρχονται από τις χωματερές τού πεπρωμένου.
Θεωρώ, λοιπόν, επανερχόμενος στο πληκτρολόγιο, ότι μάλλον βλέπω πλέον κάτι, το οποίον αναμφιβόλως και προηγουμένως έβλεπα - επιχειρώντας αντίστοιχη μνεία των παρυφών του - χωρίς όμως να είμαι εις θέσιν να συνειδητοποιώ, ότι το βλέπω. Ίσως μια αυστηρά λογική επεξεργασία των τμημάτων τού παζλ (πάντοτε συμφώνως προς τις υποκειμενικές εκτιμήσεις μου) στο βαθμό που έχει εδώ κατατεθεί, θα μπορούσε να οδηγήσει συμπερασματικά σε αυτήν την θέαση. Εκτιμώ όμως, ότι η λογική δεν είναι δεδομένη. Αυτή αφορά μάλλον μια προσεγγιστική ετοιμότητα, η οποία υπόκειται στην γενικότερη ωριμότητα ενός που θεωρεί ότι ερευνά και η οποία αναπτύσσεται με δυναμικό τρόπο, ταυτοχρόνως με την συνολική οντότητα τού ερευνώντος. Η σημασία αυτής τής διελκυστίνδας με την άγνοια καθορίζεται από αυτήν των στοχεύσεων που επιδιώκονται. Εφόσον το γνωσιολογικό αντικείμενο, το οποίον επιδιώκεται να προσαρτηθεί στα επισκοπούμενα δεδομένα, έχει ζωτική σημασία, παύει να είναι υπό την συμβατική έννοια αντικείμενο, αναγόμενο σε λίαν αναγκαίο δεδομένου τού υποκειμένου με αξία ζωής ή θανάτου.

Κατά καιρούς έχουν τεθεί εδώ περισσότερα ζητήματα, άλλοτε με τρόπο πρωτότυπο, όσο αφορά την οπτική τού ιστολόγου, άλλοτε ως καταγραφές σημαντικών κατά την εκτίμηση τού ιδίου δεδομένων, τα οποία έχουν συναχθεί αλλαχόθεν. Αυτά τα ζητήματα, όσο ενδιαφέροντα και εάν μπορούν να εκληφθούν καθ' εαυτά, δεν συνθέτούν κάτι περισσότερο από ένα μωσαϊκό αναφορών και προσεγγίσεων. Οι προεκτάσεις τους δύνανται ίσως να στοιχειοθετούν εκ προοιμίου το περίγραμμα μιας γενικότερης προβληματικής. Η σύνθεσή τους όμως σε ένα λειτουργικό όλον, το οποίον θα εδύνατο να αποβεί χρήσιμο στην αντιμετώπιση των τεράστιων θεμελιωδών προκλήσεων που μας απειλούν, δεν έχει ακόμη επιχειρηθεί.
Κάνοντας λόγο στην προηγούμενη ανάρτηση περί τής αναγκαιότητος αναβαθμίσεως των εδώ παρεμβάσεων, εννοούσα αναμφιβόλως και την εφαρμογή ποσοτικών κριτηρίων. Για να τύχουν επαρκούς επεξεργασίας τα ζητήματα που μέχρι σήμερα ετέθησαν εδώ, απαιτείται πλέον εμπεριστατωμένη και συγκροτημένη προσπάθεια.Αυτό δεν καθίσταται δυνατόν, όσο οι παρεμβάσεις έχουν συγκυριακό χαρακτήρα και προσαρμόζονται ως πάρεργο στα πλαίσια που επιτρέπουν άλλες ενασχολίσεις. Η κύρια όμως πρόθεση αναβαθμίσεως έχει ποιοτική προοπτική και αφορά την μεθοδική αποτίμηση τού υπάρχοντος υλικού και την δόμηση με αυτό ενός λειτουργικού όλου.
Η εν λόγω λειτουργικότητα δεν μπορεί παρά να αφορά την ικανοποίηση πρακτικών αναγκών. Η ενασχόληση εδώ πρεβεύω, ότι δεν ικανοποιεί κυρίως τάσεις φιλαρέσκειας, ή αφηρημένης θεωρητικολογίας. Το εν τέλει ζητούμενο αφορά - μετά την εκτίμηση των καταστάσεων - την εκπόνηση ενός συγκεκριμένου πλαισίου ανάπτυξης πρακτικών δραστηριοτήτων, οι οποίες θα μπορούσαν να συμβάλλουν, στο μέτρο τού δυνατού, στην άμεση αντιμετώπιση των προκλήσεων που μάς αφορούν.

Οι σκέψεις που ακολουθούν επήλθαν ως καταστάλαγμα μιας προηγούμενης προβληματικής, που έχω διατυπώσει εδώ, ενόσω ασχολούμην με τα πρόσφατα γεγονότα τής υποτιθέμενης βομβιστικής επίθεσης  στην Βοστώνη. Όποιος διαθέτει στοιχειώδη κρίση, εάν παρακολουθήσει τις βιντεοσκοπήσεις που έχουν κυκλοφορήσει σχετικά, μπορεί εύκολα να διαπιστώσει, ότι η όλη επιχείρηση δεν είναι απλά μια επιχείρηση ψευδούς σημαίας, αλλά κάτι ακόμη πιο άνοστο: Μια ψευδής σημαία μέσα σε μια άλλη ψευδή σημαία. Κατά την εκτίμησή μου, δεν έχει σερβιριστεί πιο άνοστη σαπουνόπερα από τα ΜΜΕ μέχρι σήμερα από αυτήν. Και επί τού προκειμένου, τόσο οι στημένοι "συνωμοσιολόγοι", όσο και οι καλοθελητές έντιμοι συνομωσιολόγοι, αναπαρήγαν αναφανδόν άκριτα την εν λόγω πατάτα, καταδεικνύοντας (για μια ακόμη φορά) ότι δεν είναι μόνον οι δοτοί "αντίπαλοι" τού συστήματος αυτοί που αναπαράγουν το Μάτριξ προς οφελός του, αλλά και οι καλώς νοούμενοι αμφισβητίες, που πέφτοντας μέσα στην παγίδα από κεκτημένη ταχύτητα, μπορούν κάλλιστα να εντάσσονται άθελά τους στην συστημική στραγική.
Χαρακτηρίζοντας οι διάφορες σελίδες αμφισβήτησης τα εν λόγω γεγονότα ως επιχείρηση ψευδούς σημαίας, στην ουσία κατάπιαν, αποδέχθηκαν και επικύρωσαν την δεύτερη - και εν τέλει ουσιαστική για την στρατηγική τού συστήματος - επιχείρηση ψευδούς σημαίας, η οποία είχε ως προκάλυμμα αυτό στο οποίον επικεντρώθηκε η κριτική, στα πλαίσια ενός υποτιθέμου ξεσκεπάσματος τής επιχείρησης δημόσιου αποπροσανατολισμού με όσα υποτίθεται ότι συνέβησαν στην Βοστώνη.
Η βασική κριτική που ασκήθηκε εστιάστηκε κυρίως στον υποτιθέμενο δράστη των "γεγονότων". Αμφισβητήθηκε η δυνατότητα ο δράστης να είναι κάποια τρομοκρατική ομάδα ή οργάνωση (ή μεμονωμένα πρόσωπα) και η "βομβιστική ενέργεια" αποδόθηκε στην συνομωτική δραστηριότητα τού βαθέους κράτους και των μυστικών υπηρεσιών του.
Αυτό όμως που δεν κατέστη αντιληπτό ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΟΥΔΕΜΙΑ ΒΟΜΒΙΣΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΔΕΝ ΕΛΑΒΕ ΧΩΡΑ. Ούτε κάποια άξια λόγου βόμβα εξερράγει, ούτε τραυματίες υπήρξαν, ούτε πολύ περισσότερο νεκροί.
Το όλο σκηνικό θυμίζει μια άτεχνη σκηνοθεσία, ούτε καν κινηματογραφικής ταινίας, αλλά το πολύ ενός επεισοδίου μιας low budget τηλεοπτικής σειράς, για την κακοτεχνία τής οποίας, τόσο ο παραγωγός, όσο και σκηνοθέτης θα ήσαν πλήρεις ντροπής στην γύρα συναντήσεως με τούς άλλους ψευδοκαλλιτέχνες στην μπυραρία, μετά την προβολή τού επεισοδίου. Και με βεβαιότητα η επιχειρηματολογία τους, για να σώσουν τα προσχήματα έναντι των λοιπών μπιλιαρδόρων τής τοπικής τσινεντσιτά, θα ήταν του τύπου: "Τι να κάνουμε ρε παιδιά, την σήμερον για να βγάλεις μεροκάματο στην μικρή οθόνη ανάγκάζεσαι να ξεπουπουλιάζεις κοκόρια για να γυρίσεις σκηνές με στρηπ-τηζ. Εξάλλου μετά την ξαφνική άνοδο τής τιμής των τροφίμων, τα ψιλά δεν έφταναν για την απαραίτητη ποσότητα σάλτσας ντομάτας, γι'αυτό αναγκαστήκαμε να προμηθευτούμε λαδομπογιά σε τιμή ευκαιρίας από τον κοντινότερο Praktiker".

Είναι τουλάχιστον παρήγορο, ότι η φωτογραφία αυτού που κουβάλαγαν απάνω στο καροτσάκι, ο οποίος με το υποτιθέμενο κομμένο πόδι και το κόκκινα βαμμένο στυλιάρι από φτυάρι ή γκασμά ως υποτιθένο προεξέχον κόκαλο, βρήκε αρκετή δημοσίευση στο διαδίκτυο, χωρίς όμως να τύχει τής αναγκαίας και αυτονόητης αξιολόγησης. Στην διπλανή φωτογραφία φαινόταν, ότι το εν λόγω πρόσωπο είχε απωλέσει ως στρατιώτης και τα δυο πόδια του παλαιότερα στο Αφγανιστάν Χαρακτηριστικό ήταν το σχόλιο, που έκανε κάποιος σχετικά με την εν λόγω σκηνή τού "δράματος" σε κάποια γερμανική ιστοσελίδα: "Πώς ο τραυματίας(!) ενώ έχει χάσει καμια δεκαριά λίτρα αίμα, παίζει μπαλαλάικα";

Τα κάθε λογής photoshop προγράμματα έχουν ξεφτυλίσει στην πορεία πάσα έννοια φωτορεπορτάζ. Το μόνο πλέον που μπορεί να εκτιμήσει κάποιος σχετικά με δημοσιευόμενες φωτογραφίες στον τύπο, είναι πόσο καλά μπορούν να χειρίζονται τα προγράμματα παραφθοράς των φωτογραφιών οι τεχνικοί τής παραπληροφορήσεως.
Έτυχε στο παρελθόν να γνωρίσω κάποιον, ο οποίος είναι ιδιοκτήτης επιχειρήσεως, η οποία επεξεργάζεται φωτογραφικό υλικό για τον μεγαλύτερο οίκο έντυπων μέσων "ενημερώσεως" τής Γερμανίας. Αρχικά δεν μπορούσα να καρτανοήσω, ποιο ήταν το αντικείμενο τής εργασίας του. Βεβαίως, θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος, ότι εδώ παίζουν με την σκηνοθεσία ανθρωπίνου πόνου οι συμμορίες εμπορίας ζητιάνων. Πόσο μάλλον κυκλώματα, τα οποία αποσκοπούν στην διαμόρφωση (ή ορθότερα διαστρέβλωση) τής "κοινής" γνώμης. Οι προαγωγοί της είναι σαφώς οι ειδεχθέστεροι τού είδους.

Αλλά μια προσεκτική παρακολούθηση των πρώτων βιντεοσκοπήσεων που δόθηκαν στην δημοσιότητα, με στόχο αυτά να δημιουργήσουν το αντίστοιχο ψυχολογικό κλίμα, μπορεί να αποκαλύψει τον χονδροειδώς στημένο χαρακτήρα ενός άτεχνα πειραγμένου υλικού.
Πάσα έλλειψη πραγματικού πανικού, που θα μπορούσε να αντιστοιχεί σε μια ενέργεια ανάλογου σοκαριστικού περιεχομένου, παιδαριώδη ηχητικά ντουμπλαρίσματα, άτεχνα αναβοκατεβάσματα τής κάμερας με στόχο να υποβάλλεται ταρατατζούμ ατμόσφαιρα.
Στην συνέχεια παραθέτω μια χαρακτηριστική περί αυτών βιντεοσκόπηση:



Αναμφιβόλως εξερράγησαν κάποιες στρακαστρούκες - καπνογόνα, ώστε να δημιουργηθεί κάποιο αλαλούμ για τις κάμερες. Η χαμηλή ένταση τού ήχου όμως των εκρήξεων και η συμπεριφορά των ανθρώπων ολόγυρα καταδεικνύει, ότι κάθε άλλο παρά για βόμβες πρόκειται.

Στην επόμενη φωτογραφία παρατηρούμε το χρώμα τής καραμπογιάς, που προβλήθηκε ως αίμα:

Και στις επόμενες δυο φωτογραφίες εικονίζεται εκτός των άλλων μια μαύρη κυρία χωρίς ίχνη τραυματισμών μετά την έκρηξη:

Στην επόμενη φωτογραφία η εν λόγω κυρία μεταφέρεται όλως περιέργως αιμόφυρτος επί φορείου:

Θα ανέμενε κάποιος μια πιο κριτική στάση, από αυτή που ακολούθησαν οι "συμομωσιολογικές" καθώς και οι συνομωσιολογικές σελίδες με πρώτη την "ναυαρχίδα" τής αντισυστημικής(;) κριτικής τού Alex Jones "Infowars". Με αυτόν τον εντοπισμό, δεν επιχειρώ κατ'αρχήν να υπαινύσσομαι τίποτε εις βάρος κάποιου, ή κάποιων, συγκεκριμένων. Το τι μπορεί να συμβαίνει στα πλαίσια των διαφόρων ιστοσελίδων με αντισυστιμικό προσανατολισμό είναι άλλο ζήτημα, το οποίον δεν αφορά επί τού παρόντος αυτήν την αναφορά.
Αυτό το οποίον όμως αποσκοπώ να εξάρω, είναι ότι ο καλύτερος τρόπος για να περάσει κάποιος μια παραπληροφόρηση σχετικά με αυτόν, είναι να επιτύχει αυτή να εξαγγελθεί δια στόματος των αντιπάλων του.
Έσπευσαν οι συνομωσιολόγοι να αναφερθούν στην συμμετοχή παραστρατιωτικών οργανώσεων στα γεγονότα, με προβολή σακίδιων και κασκέτων, σε μια προσπάθεια να τις ενοχοποιήσουν για την "βομβιστική" ενέργεια. Ειδική προβολή έλαβαν αναρτήσεις των "Πλειάδων", που αφορούν την επιλογή των μέσων τού μηνός Απριλίου για ανθρωποθυσίες εκ μέρους "σατανιστικών" κυκλωμάτων.
Ακόμη και ο πολύ δυνατός στην ερμηνεία των συμβόλων ιστολόγος τής εξαίρετης σελίδας "Visupview", που έχω καταχωρήσει στους συνδέσμους, προέβη σε εκτενή μνεία δεκάδων σκυλιών, τα οποία εβρέθησαν εσφαγμένα σε κάποιες περιοχές των ΗΠΑ, στην φάση που διεξάγονται οι τελετουργίες αίματος τού "μεγάλου κυνός".

Όμως φευ, το ζητούμενο στην προκειμένη περίπτωση ήταν άλλο από την προσφορά ζωντανού αίματος στον μαμωνά. Εάν επιχειρείτο κάτι ανάλογο με τον συγκεκριμένο τρόπο, αυτός θα ξεσάλωνε με την χειρότερο δυνατή έμφαση: "Ρε αποτυχημένοι αλητάμπουρες - βρικόλακες της συμφοράς, αφού δεν μπορέσατε να βρείτε πραγματικό αίμα, ας φέρνατε τουλάχιστον γνήσια σάλτσα ντομάτας, να φτιάξω ενδιάμεσα καμιά φασολάδα. Αυτό το μίνιο που μου φέρατε, με το οποίο βάφουν καγγελόπορτες, δεν πίνεται με τίποτα!" 
Και όσο αφορά την διεξαγωγή προκλητικών ενεργειών, για να νομιποιηθεί κάποια επόμενη επέμβαση τύπου Αφγανιστάν ή Ιράκ, ή επιβολή νόμου εκτάκτης ανάγκης, ή η απαγόρευση της οπλοφορίας, δέκα υποτιθέμενοι νεκροί - ας μην γελιόμαστε - δεν επαρκούν ως προπαγανδιστικό επιχείρημα.
Έστω κι αν το ιστολόγιο "Κέρβερος" προβάλει μια άλλη, αναμφίβολα μη αμεληταία άποψη:
 http://kerberos-hellas.blogspot.de/2013/04/blog-post_9479.html#more

Πέραν αυτού όμως αλλού βρίσκεται η αιτίαση τής σαπουνόπερας.
Όμως πού;

Αυτόν τον γρίφο αναλογιζόμενος προχθές το βράδυ, έκρινα σκόπιμο να ασχοληθώ και με άλλες τέτοιου είδους επιχειρήσεις, οι οποίες χαρακτηρίσθηκαν ως τοιαύτες ψευδούς σημαίας. Με στόχο να μπορέσω να διακρίνω κατά πόσο ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΑ ΦΕΡΟΜΕΝΑ ΩΣ ΘΥΜΑΤΑ ΣΕ ΑΥΤΕΣ, Η ΚΑΤΑ ΠΟΣΟ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΩΝ "ΜΑΚΕΛΙΩΝ" ΟΥΔΕΜΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΕΛΑΒΕ ΧΩΡΑ.
ΚΑΤΑ ΠΟΣΟ ΔΗΛΑΔΗ Η ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΗ ΨΕΥΔΗ ΣΗΜΑΙΑ ΕΙΧΕ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΕΙ ΩΣ ΠΡΟΚΑΛΥΜΜΑ ΚΑΠΟΙΟΥ ΑΚΟΜΗ ΠΙΟ ΨΕΥΔΟΥΣ ΚΟΥΡΕΛΟΠΑΝΟΥ.

Όπως λοιπόν προανέφερα, όταν ωριμάσει η συνείδηση ώστε να μπορέσει να προσαρτήσει κάποια επίγνωση, δεν απαιτείται ιδιαίτερα εντατική έρευνα προς αυτό. Και πράγματι εντός μερικών λεπτών εντόπισα το επόμενο "υποτιθέμενο" υπερωκεάνειο να αρμενίζει ως φελός μέσα στην σκάφη τού τελετουργικού χασάπη. Μια σκάφη πολύ πιο απάνθρωπη, ρυπαρή και αιματοβαμμένη, από αυτήν που αφήνεται να εννοηθεί από τις εκάστοτε "false flag operations" τού θανατά.

Στην ουσία πρόκειται για το "μακελιό" του Sandy-Hook, όπου για μια ακόμη φορά πρόκειται ΓΙΑ ΕΝΑ ΥΠΟΤΟΘΕΜΕΝΟ ΜΑΚΕΛΙΟ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΕ ΣΧΟΛΕΙΟ, ΟΜΩΣ ΧΩΡΙΣ ΝΕΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΟΥ "ΜΑΚΕΛΙΟΥ".
ΚΑΘΟΤΙ ΤΑ ΕΝ ΛΟΓΩ ΔΥΣΜΟΙΡΑ ΠΑΙΔΙΑ ΘΑΝΑΤΩΘΗΣΑΝ ΑΛΛΟΥ, ΑΦΟΥ ΑΥΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΣ ΕΠΕΣΑΝ ΘΥΜΑΤΑ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΙΑΣ.

Όμως ούτε τα γεγονότα τής Βοστώνης, ούτε αυτά του Sandy-Hook αποτελούν τον εν τέλει πυρήνα αυτής τής αναφοράς. Αυτά στάθηκαν μόνο τα εναύσματα και η αφετηρία ώστε να προχωρήσω περισσότερο σε κάποιες διαπιστώσεις σχετικά με τον χαρακτήρα τής ανθρωποκαλλιέργειας μέσα στο Μάτριξ. Διότι οι άνθρωποι είμαστε αγγινάρες για να θρέφονται κάποια αιθερικού τύπου εκπεσόντα όντα, τα οποία δεν δύνανται να αντλήσουν από αλλού ενέργεια για να ἑπιβιώσουν.
Όμως αυτές οι αγγινάρες, εάν το αποφασίσουν, μπορούν να μετατραπούν σε γόμωση όλμου. ΟΠΟΤΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΦΟΡΑ ΘΑ ΔΟΥΜΕ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΦΑΕΙ ΠΟΙΟΝ.

Επίσης ένα πολύ ενδιαφέρον βίντεο από τα "ΑΤΤΙΚΑ ΝΕΑ":
 http://attikanea.blogspot.de/2013/04/blog-post_4162.html#more

Η Δασκάλα που υποτίθεται ότι δολοφονήθηκε στο Σάντυ Χουκ επανεμφανίζεται στην Βοστώνη.
Για ποιο λόγο εκδηλώνεται τέτοια έλλειψη κομπάρσων στο Χόλλυγουντ;



Συνεχίζεται